صفحه نخست > خبر و گزارش > پاسخ ریاکارانه دولت به خواسته های مدنی دانشجویان

پاسخ ریاکارانه دولت به خواسته های مدنی دانشجویان

kawa gharji
چهار شنبه 29 می 2013

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

وزارت تحصیلات عالی افغانستان با نشر اطلاعیه ای نوشته است که برکناری رئیس و یکی از استادان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل صحت ندارد.
تعداد زیادی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی کابل در پی هشت روز اعتصاب غذا خواهان برکناری رئیس و یکی از استادان دانشگاه کابل به خاطر اعمال تبعیض، فساد، تعصب علیه دانشجویان بودند که روز دوشنبه عبیدالله‌عبید وزیر تحصیلات عالی، رنگین دادفرسپنتا مشاور امنیت ملی و نعمت الله شهرانی معاون پیشین و مشاور کنونی حامد کرزی با حضور در محل اعتصاب، اعلام کردند که همه خواست‌های آن‌ها پذیرفته شده است.

اما حالا وزارت تحصیلات عالی بار دیگر با انتشار این اطلاعیه می‌نویسد که این خبر صحت ندارد و حل هرگونه موضوع‌های علمی آکادمیک تحصیلی در صلاحیت موسسه‌های تحصیلات عالی می‌باشد و تنها وزارت تحصیلات عالی و موسسه‌های تحصیلات عالی مرجع قانونی برای تصمیم گیری در مورد سرنوشت آموزشی دانشجویان و سرنوشت آکادمیک استادان اند.

وزارت تحصیلات عالی در ادامه اطلاعیه خود نوشته‌است که برای رسیدگی به مشکل پیش آمده، دو کمیسیون به نام‌های کمیسیون حقیقت‌یاب و کمیسیون مصالحه مرکب از استادان بی طرف و نمایندگان محصلان و استادان دانشکده علوم اجتماعی ذی‌دخل در قضیه تشکیل شد است، این کمیسیون‌ها قرار است خواست‌های طرف‌های قضیه را همه جانبه بررسی نمایند و در مورد عادلانه، بی‌طرفانه و بر مبنای معیارهای علمی آکادمیک داوری کنند.

کمیسیون‌های تشکیل شده مکلف هستند که حداکثر از تاریخ ایجاد، طی ده روز کارهای خود را نهایی کنند.
اما هادی‌هدایتی معاون رئیس دانشگاه کابل گفت است که انتصاب و برکناری رئیسان دانشکده‌ها از صلاحیت‌های دولت است: «تعیین و برکناری روسای دانشکده‌ها به پیشنهاد رئیس دانشگاه کابل، از طریق وزارت تحصیلات عالی، و تائید ریاست جمهوری صورت می‌گیرد.»
تعجب بر انگیز نیست وقتی مقامات دولت افغانستان می‌آیند و یک‌بار از پذیرفته شدن خواسته‌های دانشجویان حرف می‌زنند و روز دیگر همان اشخاص می‌آیند و سخنانی را که روز گذشته تایید کرده بودند را رد کنند. این مسئله بارها در موارد مختلفی در افغانستان اتفاق افتاده و بعد از این هم خواهد افتاد.

اما آیا ساختن دو کمیسیون می‌تواند واقعاً مشکل دانشجویان افغانستان را حل کند؟

فساد، تعصب، تبعیض در افغانستان بیداد می‌کند. هیچ کسی در افغانستان نیست که منکر موجودیت تبعیض و تعصب و فساد در افغانستان شود. مصاحبه فیصل‌امین، استادی که دانشجویان خواهان برکناریش از دانشکده علوم اجتماعی کابل با تلویزیون ژوندون به تاریخ 28 می صورت گرفته خود سند معتبری از تعصب این استاد در مقابل اقوام و مردم دیگر افغانستان است.

این شخص ازهمان آغاز مصاحبه با توهین به تمامی مقامات دولت افغانستان و خصوصاً رهبران هزاره، آن‌ها را متهم به نافهمی، نوکری برای ایران و گرفتن پول از ایران می‌کند؛ و تهدید می‌کند که روزی ما با شما مردم حساب خواهیم کرد.

بگذریم از این‌که تا هنوز تنبان‌های طالبانی که توسط ده‌ها کشور منطقه حمایت مالی و تسلیحاتی می‌شدند در زیر تاک‌های انگور و کوه و کوچه های پنجشیر و بامیان و مزار جا مانده و زنانه پوشان این برادران هر روز توسط اردوی ملی و پلیس دستگیر می‌شوند.

فساد و تعصب در دانشگاه‌های کابل در این یازده سال گذشته همواره وجود داشته و هر بار دانشجویی به این خاطر به مقامات شکایت کرده است کمیسیون تشکیل شده که مانند صدها کمیسیون دیگری که توسط دولت ساخته شده بود کار آمدی نداشته است.

بنا انتظار حل مشکل دانشجویان و از بین بردن فساد، تعصب و تبعیض با تشکیل هیچ کمسیونی در افغانستان قابل حل نیست.

اما دانشجویان و دانشگاه همواره یکی از مهم‌ترین تأثیرگذارترین نهادها در مقاطع مختلف بوده و تحلیل‌ها، واکنش‌ها و بسترسازی‌های دانشجویان جایگاه ویژه‌ای به دیدگاه‌های این قشر از جامعه در جهت‌گیری‌های افکار عمومی داشته است.

خیزش دانشجویی در سال‌های 1340 توانست چندین صدراعظم دورهٔ دموکراسی نوین را از قدرت پایین بیاورد بنا دانشجویان با ادامه تظاهرات، اعتصاب می‌توانند به خواسته های بر حقشان برساند.
دانشجویان برای پیشبرد مبارزه علیه تبعیض و تعصب می‌توانند به چند نکته توجه نمایند:

1: جامعه مدنی افغانستان، نهاد های مدافع حقوق بشر، نهادهای علمی و فرهنگی و اشخاص فرهنگی از دانشجویان حمایت می‌کنند. اما دانشجویان در قدم اول نیاز به حمایت استادان حامی جنبش دانشجویان و کارمندان دانشگاه‌ها دارند. دانشجویان باید بکوشند با تحقیر اساتید و کارمندان متعصب و آغشته به فساد دانشگاه‌ها فضای دانشگاه را برای این دسته ناخوشایند کرده و با ارج نهادن و تقدیر از اساتید و کارمندان حامی دانشجویان از آن‌ها حمایت کنند. گروه دوم دانش آموزان هستند. دانشجویان می‌توانند با شاگردان مکاتب، دانشگاه های خصوصی از طریق روابط دوستی و خویشاوندان رابطه برقرار کرده و حمایت آن‌ها را جلب کنند.

2- دانشجویان می‌توانند با نهاد های دیگری مثل نهاد های مدافع زنان، کارگران، معلمان مکتب‌ها ارتباط برقرار کنند. تظاهرات و اعتصاب باید با برنامه ریزی قبلی انجام شود تا تأثیر زیادی از خود برجا بگذارد. دانشجویان همچنان می‌توانند با پخش اعلامیه، دیوار نویسی و... خواسته‌شان را مطالبه نمایند.

3- در افغانستان دانشگاه‌های خصوصی زیادی است. دانشجویان دانشگاه‌های دولتی باید با دانشگاه‌های خصوصی ارتباط برقرار کند و از آن‌ها بخواهند که سهم بیشتری در امور مربوط به دانشجویان بگیرند.

4- تظاهرات‌ها باید در زمانی صورت بگیرد که دانشجویان مکتب‌ها رخصت می‌شوند تا آن‌ها نیز بتوانند در تظاهرات سهم بگیرند.

در افغانستان بارها در مورد حملات انتحاری، قتل‌های سیاسی، مشکلات کوچی‌ها و قتل خبرنگاران و ده‌ها مورد دیگر کمیسیون‌های ویژه ای از جانب دولت درست شده است اما این کمیسیون‌ها هیچ کاری را از پیش نبرده و تشکیل دو کمیسیون از جانب وزارت تحصیلات عالی نیز مشکلات دانشجویان را حل نخواهد کرد.

بنا زیر فشار گذاشتن دولت برای از بین بردن فساد و تبعیض و تعصب تنها راهی است که می‌تواند نتیجه مثبتی داشته باشد و مردم افغانستان از شما حمایت می‌کند.

کاوه استم.
در کشورم اتفاق های می افتد که نمی توانم از کنار شان به بی تفاوتی رد شوم.
درس می خوانم. موسیقی می شنوم .

آنلاین :

http://www.kawagharji.wordpress.com

آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • ننگ ونفرین به دروغگویان حکومت فاسد کرزی. دانشجویان ما تا پیروزی کامل باید مبارزه شان را ادامه دهند. کامیابی از آن آنها است. تا مبارزه براه نه افتد جهالت وتبعیض وفساد وبی عدالتی پایان نمی یابد. هیچ فاسد وخاین وجاهل از خر جهل خود پایین نمیشود تا اینکه به زور به زیر انداخته نشود. حکومت فاسد کرزی در دروغ و فریبکاری شهره جهان است که قطعا سخنش قابل باور واعتماد نیست. جنبش دانشجویی درهمه کشورهای جهان همیشه پیروز شده است. جنبش دانشجویی دانشگاه کابل هم انشا الله پیروز شدنی است. نا امید نشوید.

  • کدام جنبش دانشجو باید کامیباب شود جنبش هشتاد نفری که تحصن کردند و خواستار برکناری رییس و استاد دانشگاه شدند و یا جنبش صد ها نفری که مظاهره کردند با استادان شان یکجا به مجلس رفتند و خواهان برگشت رییس و استاد دانشکده علوم اجتماعی شدند؟
    مشکل برادران هزاره ما اینست که پیروزی شان را طوری جشن گرفتند که در فضای مجازی نوشتند که دولت در برار شان زانو زد و آنان دولت را در برابر خواست های مدنی شان به زانو در آوردند و بعضی سخن خای قوم گرایانه. این عمل شان واکنش اقوام غیر هزاره را عامل شد. اما امروز دیدید که پیروزی شما به باخت تبدیل شد.
    ذهنیت ها طور آماده اند که هر کنش شما با واکنش تند محصلین روبرو خواهد شد و باعث تیره تر شدن شرایط دانشگاه میشود. بروید به درس هایتان ادامه بدهید. قوم پرستی را کنار بگذارید وگرنه درین میدان پیروزی از آن هیچ یک ما نخواهد بود.

  • صدف جان؛ بسیار گپ های روشن فکرانه !!! زدی. مگر این را بدان که تنها هزاره ها نبودند که در این تحصن شرکت کردند؛ بسیاری از شاعران؛ نویسندگان؛ استادان دانشگاه از همه ی اقوام از آن حمایت کردند.
    اما متاسفانه رییس دانشگاه توانست حس قوم پرستی دیگر استادان و دانشجویان را تشدید کند و مظاهره راه بیندازند و دست آورد های جنبش دانشجویی را ناکام کنند. این به نفع همه ی اقوام افغانستان بود. دانشجویان هرگز نگفتند که نمی خواهند استادانشان از دیگر اقوام باشد. آن ها گفتند که استادشان؛ سطح علمی و تحصیلی و سویه اش باید بالا باشد از هر قوم که باشد. دانشجویان می خواستند معیار تعیین رییس ها و استادان دانشگاه ها بر مبنای سویه ی آن ها باشد. و کسی به نام فاروق عبدالله که بیشتر در مکتب تدریس کرده و فقط ۵ سال است که در پوهنتون(دانشگاه) آمده است و مدرک لیسانس(بکلوریا)‌دارد؛ نباید رییس دانشگاه باشد.
    شما دوباره قوم گرایی کردید و حرکت دانشجویان علوم اجتماعی را ناکام کردید.

  • تا دیر نشده، برای وحدت همه اقوام افغانستان کار کنید، نه برای تفرقه!
    از متن این پیشنهاد ها در مقاله بالا، نمایان میشود، که ما ها به همدیگر نیاز داریم!

  • حالا اگر اوغان ها ازشدت غیظ مقعد خودرا هم پاره کنند جایی را نمیگیرد، پاسخ ریاکارانهء سران رژیم کرزی وتعهد آنان بر قبول نمودن تمام شروط اساسی اعتصاب کننده گان ولو ازسر ریاکاری وفریب هم بوده باشد، بازهم پیروی بزرگ برای اعتصاب کننده گان غذایی محسوب میشود. شکستاندن تعهد وپیمان قبلی مسؤولان بلند پایه چون وزیر تحصیلات عالی ومشاوران ارشد کرزی، دیگر آبرویی به فاشیستان اوغان ذلتی خصوصا به بچه گک ننه ایمل جان فیضی قندولک باقی نگذاشت، ایمل جان فیضی با این مصاحبه گک های اوغانی اش ، شاید افتخار میکند که او میتواند تعهدی را که قبلا شهرانی وداد فر اسپنتا وعبیدالله عبید به دانشجویان سپردند آن را نقض کرده وآن را ناکام ساخته است، درحالیکه این پسرک ننه هم، آبروی خودش را وهم آبروی کرزی را برده است، زیرا اینها با این پاسخ ریاکارانهء شان ونقض تعهد قبلی شان، یکبار دیگر ثابت کردند که اوغانها به قول وقرار شان هرگز پایبندی ندارند و در ادارهء فعلی، شخصیتهای غیر اوغان نظیر اسپبنا وشهرانی وعبیدالله عبید به اندازهء یک مولی سرخک هم ارزش ندارند بلکه این پشتون ها استند که تصمیم میگیرند.
    بناء بازهم جنبش دانشجویی در اولین گام خود، از آزمون زمان موفق بدر آمد وهرگز با این تظاهرات اوغانی درمقابل سفارت ایران، عظمت وبزرگی اعتراض وتحصن هشت روزهء دانشجویان طرفدار عدالت اجتماعی را کمرنگ نمی سازد. بنا همان ضرب المثل مشهور که تمام این اعمال ناشی از درد وسوخت پاره گی مقعد است دربارهء این دوستان اوغان ما صدق میکند.
    با احترام
    پرویز بهمن
    بح بح ! بچهء ننه اوغان چه اکت وادای اوغانی کرده است تو گفتی که ازسر ورویش قاطعیت می بارد. ولی این بچهء ننه مطمئن باشد که درتظاهرات بعدی سقوط حاکمیت منحوس وظالمانهء اوغانی دوصدساله وایجاد یک جامعهء جدید فارغ از گند تعصبات قبیلوی اوغانی، ازجمله خواستهای برحق و اصلی تظاهر کننده گان خواهد بود

  • برای اینها نکتایی و رنگش مهمتر است تا فکر و غیرت. افغان ذلتی ها حالا یاد گرفته اند که تظاهرات کنند. آفرین. این کارها را به برادان ناراضی خود هم یاد بدهید تا دیگر در کون خود بمب جاسازی نکنند. و چیز بعدی که باید یاد بیگیرن، منطق انسانهای قرن ۲۱ است. به امید خدا یادتان میدهیم. رامتان میکنیم.

  • عبیدالله‌عبید وزیر تحصیلات عالی، رنگین دادفرسپنتا مشاور امنیت ملی و نعمت الله شهرانی معاون پیشین و مشاور کنونی حامد کرزی
    باید از شرم خودکشی کنند یا لاعقل از مقام های شان استعفا دهند، زیرا گپ اینها به اندازه گ..... خر اهمیت ندارد.

  • ماهیت لوچکی و لومپنی بهمن از سبک پبامهایش نمایان میشه.
    این کلمات را یک آدم باسواد و کسیکه در دامان یک فامیل تربیه
    شده باشه نوشته نمی کنه.
    این چه چیزه به خواننده میراسنه که تمام افکارش دور مقعد می چرخه ؟

  • دوست عزیزیکه ازنوشتن نام مبارکتان دریغ ورزیده اید وبنده را متهم به لومپنی وبدزبانی کرده اید سلام عرض میکنم !
    آیا می توانم ازجناب عالی بپرسم که خودتان درکدام مقاله و پیام ، تربیهء فامیلی خودتان را به نمایش گذاشته اید تا آنرا دیده وازشما سبک نوشتن وابراز مخالفت را یاد بگیرم . خیلی خوش دارم که یکی ازمخالفانم در نوشتن پیامش تربیهء فامیلی وخانواده گی را نشان دهد تا اگر بنده برخلاف آن چیزی نوشتم دوستان دیگر مرا با مقایسه با آن شخص باتربیه ای که در دامان فامیل خوب رشد کرده ملامت نمایند
    برای اطلاع مزید جناب عالی باید عرض کنم برای واضح ساختن یک مطلب گاه گاهی ، استعمال همچو واژه ها ونامهای غیر متعارف از روی ناچاری است، زیرا اوغانها به قول زنده یاد خان عبدالغفار خان یگانه ملتی در دنیا استند که به " خربودن" خویش افتخار میکنند، وحاضر اند که خودشان را به دوزخ بیندازند، شما زمانیکه با خرهای انسان نمای لجوج روبرو میشوید ناگزیر استید که برای بیان مطالب تان ازکلمات غیر متعارف هم استفاده کنید.
    درآخر تعجب میکنم از اینکه آنقدر زیرنامهای مستعار درکابل پرس درطول این چند سال نوشته اید که حالا دیگر نام مستعار هم برای تان قحط شده است، بهرترتیب، کوشش کنید که شجاعت وشهامت اخلاقی را تمرین کنید وزیر یک نام ولو مستعار هم باشد داخل بحث شوید تا تربیهء فامیلی ایل جلیل اوغان را ببینم.
    با احترام
    پرویز بهمن

  • این تظاهرات ماهیت " خر" بودن ایل جلیل اوغان را بیشتر ثابت ساخت.
    درقطعنامهء صادرشدهء این تظاهرات از دوازده ماده، شش مادهء آنرا قطع علایق فرهنگی ومذهبی با ایران، بستن مرکز رسانه های خبری، بستن کتابخانه ها وغیره تشکیل میدهد که باید به ایران دانشجو فرستاده نشود، درآموزش تخنیک ونرم افزار ازایران درخواست کمک نشود. اسناد تحصیلی فارغان حوزهء علمیهء قم ودیگر دانشگاه های ایرانی در افغانستان بی اعتبار دانسته شود. اما درآخر:
    یک تهدید نامه هم عنوانی مقامات ایران فرستاده شده است که اگر کمکهای نقدی را به اوغانها میکند باید این کمکها فی سبیل الله باشد واوغان حاضر است آنرا به جبین گشاده بپذیرند. درغیر آن این تهد ید را بخوانید:
    " ۱۱ – افغانانو د اسلام لپاره او د پرديو يرغلګرو پر وړاندې د سيمې د خپلواکۍ لپاره ډېرې لويې قربانۍ ورکړې دي او نن سبا د خپل تاريخ سختې ورځې تېروي. افغان ولس به په دې سخته ورځ کې نه د چا ښېګڼه هېره کړي او نه هم د چا بدګڼه. که چېرې له موږ سره د اسلامي ورورۍ لېوالتيا لرئ، نو زموږ د ورورۍ غيږه درته خلاصه ده، خو که چېرې تاسې زموږ د اېلولو او وېشلو نيت په سر کې لرئ، نو موږ هم اړ يو چې يو ځل بيا هوتکي او ابدالي تورو ته لاس کړو او د ګرګين په څېر مو یو ځل بيا پزه پر خاورو وموښو. دا مه هېروئ چې موږ د شاه محمود او سيدال خان او آزاد خان لمسيان يو"
    بیشک اوغان جان که درجهالت وخرگری ریکاردجهانی قایم کرده اید!
    این هم عکس چند تا نوایسه های میرویس خان که متاسفانه ازنظر بیوژیکی بیشتر به پنجابی وعرب شاهت دارند:

  • WHERE ARE HIS SHOES? ITS STRANGE

  • دوستان این را میگوید حکومت داری وطن فروشان, که چطور از نیت پاک دانش جویان سوی استفاده کردندو سر همه را شیره مالیدن. خوب این همه مسلمان هستند این را می گویند مسلمانی که این مردم بی خرد داد از عدالت و مسلمانی می زنند جز دورغ کلاه گذاری و.و.و کاری ندارندمن قبلا نوشت بودم که خدا کند به گفتارشان پابند باشند گفتار و عمل شان یکی باشند . خوب شد که یک اخوند بی سواد نیامد فتوا نداد .

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس