نگذاریم توهمات سراب‌گونه، مانع پشتیبانی ما از یک خواننده‌ی خوش‌صدا و شایسته شود

از روزی که مسأله‌ی رأی دادن به بانو آناهیتا الفت در شبکه‌ی اجتماعی فیسبوک مطرح شده، علاوه بر هزاران حمایت بی‌دریغی که از او شده است، متأسفانه عده‌ای با ارائه‌ی دلایلی سعی کرده‌اند تا تجارتی بودن پروسه‌ی ستاره افغان را به‌بهانه قرار داده، علیه آن موضع بگیرند. عده‌ای دیگر هم به نقد این موضوع پرداخته‌اند که چرا مسأله‌ی رأی دادن به آناهیتا قومی می‌شود.

دوستان عزیز،

مگر روزانه صدها هزار مکالمه‌ی بیهوده و زائد در فضای مخابراتی کشور در گردش نیست که همگی هزینه‌ی هنگفتی را بر دوش خانواده‌ها می‌گذارند؟ مگر جهت رسیدن به هر هدفی نباید هزینه کرد؟ پروسه‌ای که روی دست است مانند صدها پروسه‌ی دیگر هزینه بردار می‌باشد و بنابراین تنها پروسه‌ی «ستاره‌ی افغان» از این ویژگی برخوردار نیست تا بشود آن را بهانه قرار داد. در ضمن، پروسه‌ی یادشده خود کاپی‌ای از «American Idol»، ستاره‌ی آواز هندوستان در رده‌های سنی مختلف، اکادمی موسیقی گوگوش و... می‌باشد که شرکت کنندگان در سراسر جهان به آن می‌پیوندند و همین روند را پی می‌گیرند. همچنین پروسه‌های مشابهی مانند مسابقات متعددی در عرصه‌های مختلف که اغلب هزینه بردار هستند، در دنیا رایج است که دیگر امری پذیرفته شده به‌شمار می‌رود.

وآنگهی، این پروسه با تمامی ضعف‌ها و معایبش که بیش‌تر به ساختار اجتماعی ـ فرهنگی و بی‌بنیاد بودن دانش‌های تخصصی کل جامعه برمی‌گردد، تا حدودی می‌تواند زمینه‌ای باشد برای کشف استعدادهای نهفته و بی‌امکاناتی که در صورت فقدان چنین زمینه‌هایی می‌توانند به‌راحتی خفه گردند؛ که نگاه به زندگی یکایک اشتراک کنندگان این پروسه به‌روشنی همه‌چیز را عیان می‌سازد. بنابراین شرکت در این پروسه خود می‌تواند زمینه‌ی مناسبی را برای علاقه‌مندان به موسیقی مهیا سازد که در طول چندماه حضور در متن رقابت، تلاش و جدیت زیادی را از مشترکین می‌طلبد که با حضور کارشناسان و مربیان رهنما در این عرصه، بستر رشد سریع آنان را آماده می‌سازد.
در رابطه با قومی‌سازی رأی‌دهی و یا نفی آن، نباید این پروسه و یا تلاش پشتیبانان را به انحراف و تنش‌گرایی متهم ساخت بلکه باید در جستجوی ریشه‌ی آن در درون ساختار جامعه‌ای بود که پدیده‌ی «ملت» را به موهوم‌ترین مسأله تبدیل ساخته است. آیا دیگرانی که به‌خاطر قومیت از ستاره‌های ضعیفی حمایت می‌کنند، باید تاوانش را هزاره بدهند؟ فرارفتن از دایره‌ی قومیت در چنین جامعه‌ای، شاید درحد ایده‌آل‌های روشنفکری و کتاب‌زدگان خوشایند باشد، اما مطمئنا این امر در عینیت جامعه جز تمسخر و حتا بدبختی و قربانی شدن را به‌همراه نخواهد داشت. آیا آناهیتا الفتی که علاوه بر صدای خوشایند مورد تأیید داوران و حتا تمجید آرش بارز به‌عنوان یک رقیب، دختری با آگاهی اجتماعی و اعتمادبه‌نفس بالا و نهایتا برخوردار از شخصیتی والا و متکی بر فرهنگ بومی می‌باشد، کسی از دیگر اقوام را برای پشتیبانی از خودش جذب نموده است؟ درحالی که دختری است شجاع که حامی حقوق زنان بوده و باید پشتیبانی تمامی زنان کشور را به‌دست می‌آورد!! بنابراین در این کشور هرگز امثال زهرا سپهری که تمام دانش، وقت و انرژی خود را وقف حقوق زنان و کودکان و اقوام زیرستم (هندوها و سیکهـ‌ها) می‌نمایند، مدافع حقوق زنان به‌شمار نمی‌روند، بلکه به شکریه بارکزی برای پشتون‌ها و فوزیه کوفی برای تاجیک‌ها تقسم شده‌اند. بنابراین معیارهای پذیرفته شده‌ی جهانی برای مبارز حقوق زنان در این سرزمین جایی ندارد، بلکه قومیت مبارزین است که تعیین کننده‌ی موقعیت آنان در میان قوم خودشان می‌باشد. در رابطه با آناهیتا هم بروید در صفحات فیسبوکی دوستان تاجیک ما بگردید که در میان سه چهار برگزیده‌ی‌شان، آیا نامی از آناهیتا الفتی که آرش بارز وی را استثنا نامید، وجود دارد؟ مگر نه این که باید به گفته‌ی آرش بارز مورد تأییدشان عمل می‌کردند و آناهیتا را در میان دو گزینش خویش قرار می‌دادند، اما «قومیت» مانع آنان گردیده است، گرچه خود را از زمره‌ی روشنفکران به‌شمار می‌آورند.

از همه‌ی این‌ها که بگذریم، مگر آناهیتا الفت نسبت به دیگر رقیبان چه کم و کاستی دارد؟ همه اعتراف نموده‌اند ویژگی‌هایی در صدای او وجود دارد که او را خاص نموده است، درست آن‌گونه که در آرش بارز هم این ویژگی وجود دارد. پس چرا نگذاریم که با برخورداری آناهیتا از ویژگی‌های صدایی خاص خودش، تا مرحله‌ی دو بهترین برسد و آن‌گاه با معیار تخصص به انتخاب نهایی بپردازیم؟

لطفا بیاییم نگذاریم تا توهمات غیرعملی و سراب‌گونه، مانع پشتیبانی ما از یک خواننده‌ی خوش‌صدای شایسته گردد. باید مصمم گردیم که به‌جای نگهداری اوهام و مزخرفات نادرست در مغزمان، آنان را با آرامش کامل در زباله‌دان بریزیم و با جدیت اعلام نماییم که آناهیتا به‌قول داوران، یک ویژگیِ صدا می‌باشد. وقتی امر تابوشکنی وی را در کنار دیگر نکات مثبتش قرار می‌دهیم، واقعا او را یک استثنا می‌یابیم. آناهیتا با رفتار و کردارش نشان می‌دهد که زن از هر خانواده‌ای که باشد، می‌تواند آواز بخواند و درعین حال می‌تواند از خلط شدن جلفیت و هرزگی در رفتارش جلوگیری نماید. همه‌ی این صفات نیکو را در آناهیتا می‌یابیم پس باید بهانه‌های غلط‌انداز را کنار گذاریم و بدون هیچ دودلی و تردیدی، قاطعانه از وی پشتیبای نماییم.