قدرت های منطقه در سناریوی امریکایی

رئیس جمهور حامد کرزی، از چند ماه به این سو، و هر روز که به انتخابات آینده نزدیک تر می شویم، با انتقاد های شدید از سیاست های غرب در افغانستان، می خواهد نمایش دهد که شخص مستقل است و بر خلاف میل امریکایی ها و غربی ها حرف می زند.

این امر باعث شده، که رئیس جمهور افغانستان، دلربایی خاصی برای قدرت های منطقوی داشته باشد.

کشورهای منطقه، به ویژه جمهوری اسلامی ایران، که از مدت ها به این سو رئیس جمهور افغانستان را با بسته های دالر خوشنود نگهداشته، به سرمایه گذاری روی این مهره ی غربی آغاز نموده است.

قرار گزارش ها، جمهوری اسلامی ایران، تلاش نموده تا سایر کشور های منطقه، از جمله روسیه، را قناعت بدهد که می توانند از مهره ی امریکا (حامد کرزی) بر ضد امریکا در افغانستان، استفاده نمایند.

بر بنیاد اطلاعات دقیق، جمهوری اسلامی ایران، از سران جبهه ی ملی درخواست نموده تا از انتقاد از حامد کرزی دست کشیده و در حمایت از او، کمر همت ببندند.

رئیس جمهور افغانستان نیز، پیش از این، با فرستادن نماینده های ویژه ی خود، به کشور های منطقه، به آنها اطمینان داده است که در صورت برخورداری از حمایت های مادی و معنوی شان، امریکایی ها را از افغانستان بیرون خواهد کرد.

به باور من، کشورهای منطقه، در رأس ایران و روسیه، با خوشباوری، روی این بازی افشا، و سناریوی امریکایی، در حال سرمایه گذاری هستند.

هنوز هیچ روشن نیست که به راستی شخص دیگری مهره ی امریکا در انتخابات آینده ی افغانستان باشد، و برخی از تحلیلگران سطحی، تصور کرده اند که جنگ های زرگری رئیس جمهور افغانستان با دوستان غربی اش، در واقع، نشانه ای قطعی شگاف و مخالفت عمیق میان آنهاست.

دور از امکان نیست که امریکایی ها به رئیس جمهور افغانستان دستور داده باشند که خودش را به کشور های منطقه نزدیک بسازد و با اجرای این سناریو، کار امریکا را برای رسیدن به اهدافش درمنطقه، ساده و ارزان بسازد.

قدرت های منطقه نیز، با ساده لوحی، به این تصور شده اند که کرزی را، به شرط ادامه ی مخالفت با غربی ها (به ویژه امریکا) مورد حمایت قرار دهند.

در حالی که ممکن است، آقای کرزی، پس از پیروزی در انتخابات آینده، که فقط با حمایت بی دریغ و صادقانه ی کشورهای منطقه ممکن است، از این کشورها پشت بگرداند و باز هم آغوش همیشه گرمش را بروی ولی نعمت اش امریکا، بگشاید.

تصور نمی کنم که این بازی ساده لوحانه و این سناریوی سطحی، از دید تیز ناظرین امریکایی و غربی پنهان مانده باشد.

امریکا در کمین است تا کشورهای منطقه را، در چال خودشان به چاله بیندازد.