پیش بینی های داکتر نحیب الله رییس جمهور سابق افغانستان

داکتر نا نجیب احمدزی انسان جبونی بود که از ترس مرگ ابرومند و مردن شجاعانه در میدان ، فرار را بر قرار ترجیح داد.اما گرفتار و طعمه مرگ با ذلت گردید و تا ابد بر پیشانی خود لکه ننگ و بیغیرتی را حک نمود. این بیغیرت که ادعای سالها مبازره را داشت با خیانت به همسنگرانی که سالها در کنار او برای قدرت او جنگیده بودند ،بر انها پشت گشتاند و آنها را در میدان تنها گذاشت تا طعمه درنده تر های دیگری که بد تر از خودشان بود گردند. در همان چهارراهی ایستاده شد و با غرور و لاف گفت که ما پل های پشت سر خود را خراب کرده ایم و به جلو میرویم.اما بر عکس دوباره به عقب رفت و از اثر تخریب پلها بدست خودش در مرداب غرق گردید.
فکر کنید که اگر این گاو درنده از دفتر سازمان ملل زنده هم میبرامد برای ملت ما دیگر قابل اعتماد نبود. (از اول هم قابل اعتماد نبود). چگونه میتوانستیم به یک بگیل فراری باز اعتماد میکردیم؟؟ مگر ای نامرد و گریز پا! بهتر نبود مثل اندیوال خادیستت فاروق یعقوبی تفنگچه را خودت بیخ گوشت میماندی؟ مرگ با حقارت برایت مبارک باد که بدست خبیث تر ها یی از خودت مردار شدی. بچه خر. تو که بندواز خلیفه ات کارغل که سالها ترا در اغوش خود پروراند نشدی بر دیگران چه بندواز بودی؟ یارا روی ادم نامرد در گور.
چه خوش گفت سعدی گرامی:
سعدیا شیرازیا پندی مده کمزاد را —0— کمزاد اگر عاقل شود گردن زند استاد را