ای ملت افغانستان ! همانا بسیج شوید زیرا آنچه میتواند هرچه زودتر به این جنایات نقطهء پایانی ببخشد همانا بسیج شدن همهء ملت در یک قیام ملی و اسلامی و همکاری با مجاهدین راه الله در ابعاد مختلف جهاد (مالی وجانی) است و بس.
زمانیکه بیشتر از ۱۶ هموطن معصوم ما توسط یک وحشی و ناقض حقوق بشر به قتل رسید؛ مقامات آمریکایی ادعا کردند که سرباز نامبرده تکلیف روحی داشته است. به نظر بنده این بهانه، به هیچ وجه معقول و منطقی نمیباشد. زیرا زمانیکه یک کشور به یک مملکت دیگر سرباز میفرستد در قدم نخست کنترول صحی سرباز را انجام میدهد. اگر این عسکر از ابتداء تا حال به همچو یک مرض گرفتار بود که از این به بعد گرفتارش کند، پس چرا آنرا به افغانستان آوردند؟ آیا افغانستان دیوانه خانه است که همچو عساکر را به اینجا می آورند؟ و یا اینکه چرا آنرا تداوی نکردند؟ در حالیکه ما همه میدانیم اگر سر یک عسکر آمریکایی درد بگیرد درهمان لحظه داکتران مؤظف به دادش میرسند؛ پس گه گونه ممکن است که به داد یک مجنون نرسند! عسکری که تکلیف روحی داشته باشد چطور میتواند که به تنهایی مسافه های خیلی زیاد را طی نموده داخل یک قریه گردیده پس از کشتن هموطنان ما دوباره به مرکز تعلیمی خویش برگردد؟ چرا عسکر این کارش را شب انجام داد؟ چونکه او خوب میدانست که در روز انجام همچو یک عمل کار مشکل و نا ممکن میباشد. زیرا ساکنین قریه مانع ان میشدند. در حالیکه برای مجنون و اشخاص مبتلا به مرض روحی شب و روز از هم فرق ندارد.
سرباز مذکور، فرق بین شب و روز را کرده میتواند؟!!!، در نیمهء شب راه قریه و بعد دوباره راه منزل خویش را پیدا کرده میتواند؟!!!؛ اما وقتیکه کار به کشتن افغانهای بیچاره و بی سرپرست رسید مجنون میشود؟!!!، چی عجب منطقی!!!
قسمیکه ما بارها گفته و بازهم به صراحت و اطمینان کامل می گوئیم که این وحشت و انسان ستیزی اشغالگران نه بار اول است و نه هم آنرا میتوان بار آخر قلم داد نمود، بلکه این وحشی گریهای ضد اسلامی و انسان ستیزی های این مدعیان کاذب حقوق انسان و بشریت عادات دائمی آنها بوده و قصداً و عناداً تا آخرین رمق حیات شان و به هروسیله ای که بتوانند به این جنایات شان ادامه خواهند داد.
از زمان شروع اشغال تاحال که مدت اضافه از ده سال میگذرد صدها همچو وقایع مملو از وحشت گرائی را علیه ملت بیچارهء مان از دست این وحشی ها و فرعون صفتان عصر شاهد هستیم که من جمله بمباری ها، هجوم های وحشیانه و کشتار های بی رحمانه مردم ملکی و بیگناه ما در جلال آباد ، کنر ، پکتیا ،نورستان، لغمان ، بغلان ، پروان ، کابل، قندوز،هرات،اورزگان، هلمند و خلاصه در سراسر افغانستان ؛ و بالآخره معذرت خواهی اشغالگران و دنباله روییِ و تکرار عروسکهای دست نشانده آنها به حرف های باداران شان، و بدتر از آن توجیه عده ای ازکارشناسان ، صاحب نظران ،سیاستمداران و اهل قلم را میتوان قلم زد کرد.
مدتی است که موضوع امضاء پیمان همکاری و استراتژیک افغانستان و آمریکا رسانه ها را مشغول نموده است. هرکس به نوبه و از دیدگاه خویش چیزی در این مورد میگوید وبس. اما دولت آمریکا، سیاستمداران و عساکر وحشی آن در فکر درهم و برهم کردن کشور محبوب میباشند. آنها هیچ گاهی به فکر من و تو و مملکت بیچاره و در بدر ما نشده و نخواهند شد. وقتیکه آمریکا سخن از پیمان و بیعت میزند پس چرا کارهای غیر انسانی را توسط عساکر وحشی مجاز و بی فرهنگش انجام میدهد؟ به آتش کشانیدن قرآن عظیم الشأن توسط عساکر آمریکایی مقیم در بگرام و به قتل رساندن ۱۶ تن از هموطن بی گناه ما بشمول اطفال؛ همهء آینها نمایانگر دشمنی آمریکا بوده و میباشد. فقط ما در اینجا نباید تنها آمریکایی ها را مجرم و مقصر بدانیم تمامی دولتمردان بشمول مزدور ارباب دهکده که به سر چوکی زرین نشسته همیشه لاف از قدرت و آزادی میزند نیز مقصر هست. اگر حکومت مزدور چندتن از ناقضین حقوق بشر را محاکمه نموده به سزای عملش میرساند(که تا ابد نخواهد توانست) امروز نه توهین به کتاب مقدس ما میشد و نه هموطنان بی گناه ما توسط یک جانی شرابخوار به شهادت میرسیدند.
کلام قابل توجه اینست که البته هنگام توهین به مقدسات ما و یا انجام همچو جنایات اگر عاملین آن محاکمه هم گردند، محکمهء سازمان ملل متحد و سازمان امنیت جهانی که اجازهءاین اشغال را به انها داده است، آنها فقط با گرفتن رتبه های نظامی شان و برگشت به وطن شان محکوم به جرم میشوند ، چیزی که خواهش اصلی خود عساکر آنهاست.
کجاهستند موسساتی که دفاع از حقوق زن ، که بگویند امریکایی ها در حق زنان بی گناه و در خواب ظلم روا داشته اند و میخواستند به آنها تجاوز نمایند کجاهستند این مزدوران امریکا ؟
حال با این رژیم مزدور و مکمل شاریده شده چه باید کرد؟!!!. واقعا انسان خجالت میکشد و میشرمد که بگوید در افغانستان حکومتی با رای و انتخاب مردم وجود دارد؟!!! این چگونه ملت و مردمی بودند که چنین کسانی را رای داده و انتخاب نموده اند؟!!! مشخص است که ملت افغانستان نه به چنین کسانی رای داده و نه هم انها را تائید خواهند کرد بلکه انها توسط اربابان دهکدهء جهانی بر اریکهء قدرت تکیه زده اند و حضور اشغالگران نشانهء وجود و بقای انهاست.
ای ملت افغانستان ! همانا بسیج شوید زیرا آنچه میتواند هرچه زودتر به این جنایات نقطهء پایانی ببخشد همانا بسیج شدن همهء ملت در یک قیام ملی و اسلامی و همکاری با مجاهدین راه الله در ابعاد مختلف جهاد (مالی وجانی) است و بس.
زمانیکه بیشتر از ۱۶ هموطن معصوم ما توسط یک وحشی و ناقض حقوق بشر به قتل رسید؛ مقامات آمریکایی ادعا کردند که سرباز نامبرده تکلیف روحی داشته است. به نظر بنده این بهانه، به هیچ وجه معقول و منطقی نمیباشد. زیرا زمانیکه یک کشور به یک مملکت دیگر سرباز میفرستد در قدم نخست کنترول صحی سرباز را انجام میدهد. اگر این عسکر از ابتداء تا حال به همچو یک مرض گرفتار بود که از این به بعد گرفتارش کند، پس چرا آنرا به افغانستان آوردند؟ آیا افغانستان دیوانه خانه است که همچو عساکر را به اینجا می آورند؟ و یا اینکه چرا آنرا تداوی نکردند؟ در حالیکه ما همه میدانیم اگر سر یک عسکر آمریکایی درد بگیرد درهمان لحظه داکتران مؤظف به دادش میرسند؛ پس گه گونه ممکن است که به داد یک مجنون نرسند! عسکری که تکلیف روحی داشته باشد چطور میتواند که به تنهایی مسافه های خیلی زیاد را طی نموده داخل یک قریه گردیده پس از کشتن هموطنان ما دوباره به مرکز تعلیمی خویش برگردد؟ چرا عسکر این کارش را شب انجام داد؟ چونکه او خوب میدانست که در روز انجام همچو یک عمل کار مشکل و نا ممکن میباشد. زیرا ساکنین قریه مانع ان میشدند. در حالیکه برای مجنون و اشخاص مبتلا به مرض روحی شب و روز از هم فرق ندارد.
سرباز مذکور، فرق بین شب و روز را کرده میتواند؟!!!، در نیمهء شب راه قریه و بعد دوباره راه منزل خویش را پیدا کرده میتواند؟!!!؛ اما وقتیکه کار به کشتن افغانهای بیچاره و بی سرپرست رسید مجنون میشود؟!!!، چی عجب منطقی!!!
قسمیکه ما بارها گفته و بازهم به صراحت و اطمینان کامل می گوئیم که این وحشت و انسان ستیزی اشغالگران نه بار اول است و نه هم آنرا میتوان بار آخر قلم داد نمود، بلکه این وحشی گریهای ضد اسلامی و انسان ستیزی های این مدعیان کاذب حقوق انسان و بشریت عادات دائمی آنها بوده و قصداً و عناداً تا آخرین رمق حیات شان و به هروسیله ای که بتوانند به این جنایات شان ادامه خواهند داد.
از زمان شروع اشغال تاحال که مدت اضافه از ده سال میگذرد صدها همچو وقایع مملو از وحشت گرائی را علیه ملت بیچارهء مان از دست این وحشی ها و فرعون صفتان عصر شاهد هستیم که من جمله بمباری ها، هجوم های وحشیانه و کشتار های بی رحمانه مردم ملکی و بیگناه ما در جلال آباد ، کنر ، پکتیا ،نورستان، لغمان ، بغلان ، پروان ، کابل، قندوز،هرات،اورزگان، هلمند و خلاصه در سراسر افغانستان ؛ و بالآخره معذرت خواهی اشغالگران و دنباله روییِ و تکرار عروسکهای دست نشانده آنها به حرف های باداران شان، و بدتر از آن توجیه عده ای ازکارشناسان ، صاحب نظران ،سیاستمداران و اهل قلم را میتوان قلم زد کرد.
مدتی است که موضوع امضاء پیمان همکاری و استراتژیک افغانستان و آمریکا رسانه ها را مشغول نموده است. هرکس به نوبه و از دیدگاه خویش چیزی در این مورد میگوید وبس. اما دولت آمریکا، سیاستمداران و عساکر وحشی آن در فکر درهم و برهم کردن کشور محبوب میباشند. آنها هیچ گاهی به فکر من و تو و مملکت بیچاره و در بدر ما نشده و نخواهند شد. وقتیکه آمریکا سخن از پیمان و بیعت میزند پس چرا کارهای غیر انسانی را توسط عساکر وحشی مجاز و بی فرهنگش انجام میدهد؟ به آتش کشانیدن قرآن عظیم الشأن توسط عساکر آمریکایی مقیم در بگرام و به قتل رساندن ۱۶ تن از هموطن بی گناه ما بشمول اطفال؛ همهء آینها نمایانگر دشمنی آمریکا بوده و میباشد. فقط ما در اینجا نباید تنها آمریکایی ها را مجرم و مقصر بدانیم تمامی دولتمردان بشمول مزدور ارباب دهکده که به سر چوکی زرین نشسته همیشه لاف از قدرت و آزادی میزند نیز مقصر هست. اگر حکومت مزدور چندتن از ناقضین حقوق بشر را محاکمه نموده به سزای عملش میرساند(که تا ابد نخواهد توانست) امروز نه توهین به کتاب مقدس ما میشد و نه هموطنان بی گناه ما توسط یک جانی شرابخوار به شهادت میرسیدند.
کلام قابل توجه اینست که البته هنگام توهین به مقدسات ما و یا انجام همچو جنایات اگر عاملین آن محاکمه هم گردند، محکمهء سازمان ملل متحد و سازمان امنیت جهانی که اجازهءاین اشغال را به انها داده است، آنها فقط با گرفتن رتبه های نظامی شان و برگشت به وطن شان محکوم به جرم میشوند ، چیزی که خواهش اصلی خود عساکر آنهاست.
کجاهستند موسساتی که دفاع از حقوق زن ، که بگویند امریکایی ها در حق زنان بی گناه و در خواب ظلم روا داشته اند و میخواستند به آنها تجاوز نمایند کجاهستند این مزدوران امریکا ؟
حال با این رژیم مزدور و مکمل شاریده شده چه باید کرد؟!!!. واقعا انسان خجالت میکشد و میشرمد که بگوید در افغانستان حکومتی با رای و انتخاب مردم وجود دارد؟!!! این چگونه ملت و مردمی بودند که چنین کسانی را رای داده و انتخاب نموده اند؟!!! مشخص است که ملت افغانستان نه به چنین کسانی رای داده و نه هم انها را تائید خواهند کرد بلکه انها توسط اربابان دهکدهء جهانی بر اریکهء قدرت تکیه زده اند و حضور اشغالگران نشانهء وجود و بقای انهاست.