Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 55865

افغانستانی ها، شعر و غربت

13 آپریل 2012, 10:50, توسط قرآنیار

خداوند برای دست اندرکاران این کانون توفیق ارزانی کند تا بیشتر درراه روشنګری ازطریق شعر وادبیات برای مهاجرین مصدر خدمت شوند. اما من به اینګونه محافل میخواهم از زوایهء دیګر نګاه کنم:
رسوایی منع نمودن پناه جویان افغان درپارک تفریحی در اصفهان بمناسبت سال نو لکهء ننګی بود که نه تنها برجبین سردمداران صفوی مشرب ایران چسبید بلکه حتی ایرانی های برتری طلبب وفاشیست مشرب را نیز درجوامع غربی که سالها با افغانها از روی منافقت و دروغ لاف هم نژادی وهم زبانی وهم فرهنګی میزدند آنها را نیز خجالت ساخت. بناء بخاطر مرمت کاری به اشخاص مزدوری چون حسین زاهدی دستور داده شده است تا برای وصل نمودن دوبارهء این پیوندها ازراه شعر وادبیات دست بکار شوند. هرچند این ګزارش، می رساند که این کانون چهل وچندمین محفل را برګزار کرده است ولی درګزارشهای قبلی از شاعران ایرانی خبری نبود فقط چند تا انسان مریض مالیخولیایی مثل قاضی موسی هستی میتوانست درچنین محافل چرندیات بګوید. اما شعر این خانم ایرانی برای دلجویی از پناهنده ګان محروم ازپارک تفریحی دراصفهان یک شعر سیاسی ودیپلوماتیک است.
ایرانی ها به عوض سرائیدن اشعار میتوانند عملا در رفتار واخلاق وکردار خویش نسبت به افغانها تغیرات لازم را بوجود آورده وبحیث انسانهای نورمال با همنوعان خویش برخورد نمایند.
چرب زبانی ها وشعرسرایی ها حالا وقت اش ګذشته است.
قرآنیار

جستجو در کابل پرس