Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 56106

با اندیشیدن می‏توان جهان را از سیطرۀ الهی بیرون آورد

16 آپریل 2012, 00:25, توسط امیر

من بر غیرمتدینین دراینجا خرده نمی گیرم چون فرصت این چندسطر مجال بحث گسترده را نمی دهدوغرض از این نوشتار نفی یا اثبات کدام فرضیه یا تیوری نیست. آنچه که درعنوان امقاله ی فوق متمرکزاست رهایی جهان ویا بعبارتی انسان از سیطره ی الهی ویا بشکلی واضح تر از مبداهستی است.خوب گیریم که انسان تهی از این معتقدات شد ، فکر می نمایید این خلاء بشکل طبیعی پر می شودوانسان به آزادی وسعادت می رسد؟ باتجربه که من دارم باید بگویم نخیر.ازمجموعه ی دانشمندانی که در مقاله ذکر شده فکر می نمایم همه ی شان معتقد به خدا بوده اند.براستی به نظرمن اولین اشکال عدم عقیده به خدا قرارگرفتن در مرحله ی (بی ثباتی) بجای (رهایی) است.به عنوان نمونه صادق هدایت وکتاب بوف کور وآن خودکشی تاریخی اش را بیاد میاوریم که همه چیزرا پوچ می دید.نگارنده ی این سطوراز آن گروه ازخوانندگان سایت که معتقدات الهی ندارندرجامند است تا تجربه ی شخصی شان را ویا طرز فکر شان را پیرامون مرحله ی بعد از ممات واینکه دیگر زندگی وجود نداشته باشد برای وضاحت بنویسند.البته آیا این خود یک روحیه ی ناامیدی وبی ثباتی را تداعی نمی کند؟اصلا اگر فرارباشد فقط همین عمر کوتاه راداشته باشیم که حداکثرآن قرین رنج است وزحمت ، چه نیازی به تلاش وتکاپو ودرس ومشق واختراع واندیشیدن خواهد بود؟نگارنده ی این سطوربازهم تقاضامنداست که بجای پرداختن به نفی ویااثبات که به نتیجه ی جزآزرده شدن عده ی منجر نخواهد شد ، بیاییم وگره ازاین بند بگشاییم.آیا امکانیزم وجودانسان وکایینات که از هر مکانیزم ساخته شده ی بشری یعنی از پیچیده ترین شان پیچیده تر است ، فارغ از مبدا آفرینش است؟ به قول خیام فیلسوف وریاضی دان شهیرویاشاید هم ابوعلی سنای بلخی:

از قعر گل سیاه تا اوج زحل
کردم همه مشکلات گیتی را حل
بیرون جستم زقید هر مکر و حیل
هر بند گشاده شد مگر بند اجل

جستجو در کابل پرس