مرا با مُرید کاری نیست، آن‌ چه دارم با شیخ دارم

استاد راوش که بسیاری مسایلش را از تحقیقات استاد حبیبی گرفته است ، لطف نموده بر این سرود جبیبی هم پاسخ بگویند :

قوم من ! ای توده ای والا نژاد
وی نیاکان غیورت مردو راد
با تو دارم گفت وگوی محرمی
تا زاسرار حیات آگاه شوی
بشنو ای پشتون باصدق وصفا
حافظ کهسارو قلب آسیا
گر بزرگی خواهی و آزادگی
یا چو اسلاف غیورت زندگی
اولن پشتو لسا نت زنده ساز
هم براین شالوده کاخت بر فراز
تا توانی تکیه بر شمشیر کن
قصر ملت را بر آن تعمیر کن
امید است که صاحب نظران پیرامون این سرود واندیشه ای حبیبی که چه میخواسته است ، نظر دهند وهمه را بیاگاهانند! سعادتمند باشید. میرزایی