زبان فارسی در افغانستان از زمانی رواج دارد که ایرانیان به زبان دیگری صحبت میکرد. شما بروید منشور کورش را بنگرید که به کدام زبان نوشته شده است. ایرانیان در افغانستان همواره در پی منافع خود بوده و دنبال نوکر میگشته که مانند پدرام ها به آواز آنان بخواند و برقصد که هزاره اهل آن نیست و شما هیچ سند از وابستگی هزاره را به هیچ کشوری پیدا نمیتوانید. برعکس خیلی ها تاریخ شان مملو از غلامی برای بیگانگان است. از احمدشاه درانی گرفته تا کرزی و پدرام ها. در ایران همواره هزاره قربانی بوده و مورد توهین. دیگران یا هم قبافه با آنان است و یا هم نژاد. آیا زحمت کشی، دکانداری، جوالی گری، دفاع از آزادی و حرکت های مدنی را ایرانیان به هزاره آموخته است. آیا عزت مندی و شرافت مردم غرب کابل، بامیان، بهسود، ارزگان، دایکندی و غیره از ایرانیان به هزاره رسیده؟ ای تازی بشرم تا نام هزاره را می گیری باید اعظمت تاریخی بامیان، عزتمندی غرب کابل، حرکت های مدنی و صلحجوئی هزاره را در همه نقاط دنیا در مقابل چشمت مجسم کنی تا یاوه نگوئی و بر ریش خود و همفکرانت نخندی....
ای نامغل ی تازی بر ریش خود نخند!
زبان فارسی در افغانستان از زمانی رواج دارد که ایرانیان به زبان دیگری صحبت میکرد. شما بروید منشور کورش را بنگرید که به کدام زبان نوشته شده است. ایرانیان در افغانستان همواره در پی منافع خود بوده و دنبال نوکر میگشته که مانند پدرام ها به آواز آنان بخواند و برقصد که هزاره اهل آن نیست و شما هیچ سند از وابستگی هزاره را به هیچ کشوری پیدا نمیتوانید. برعکس خیلی ها تاریخ شان مملو از غلامی برای بیگانگان است. از احمدشاه درانی گرفته تا کرزی و پدرام ها. در ایران همواره هزاره قربانی بوده و مورد توهین. دیگران یا هم قبافه با آنان است و یا هم نژاد. آیا زحمت کشی، دکانداری، جوالی گری، دفاع از آزادی و حرکت های مدنی را ایرانیان به هزاره آموخته است. آیا عزت مندی و شرافت مردم غرب کابل، بامیان، بهسود، ارزگان، دایکندی و غیره از ایرانیان به هزاره رسیده؟ ای تازی بشرم تا نام هزاره را می گیری باید اعظمت تاریخی بامیان، عزتمندی غرب کابل، حرکت های مدنی و صلحجوئی هزاره را در همه نقاط دنیا در مقابل چشمت مجسم کنی تا یاوه نگوئی و بر ریش خود و همفکرانت نخندی....