Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 11062

دورانِ نوِ فارسی

12 فبروری 2008, 15:25, توسط تمیم

مصاحبه خیلی جالب آقای میرهزار باجناب آشوری را به دیده تقدیر می نگریم.

من معتقدم که:

آشفتگی وضعیت اجتماعی افغانستان سبب شده است که وضعیت زبان هم به همان میزان آشفته و درهم وبرهم باشد.

مرزهای جغرافیای زبان فارسی ازنظرتاریخی بنا بقول آقای آشوری حتی تا مناطق بالکان هم میرسد امروز در کشور بوسنی به نامهای برمیخوریم که همه فارسی سوچه است مانند بهزاد وبهمن وغیره نامهای معمول دربین بوسینیائی ها واهالی بالکان.

گذشته ازین کلمات فارسی را نیز درزبانهای این مردم میتوان شنید وملاحظه کرد.

درشرایط کنونی طوریکه قبلا عرض کردم من به این عقیده استم که تازمانیکه وضعیت اجتماعی یک ملک ومردم بهتر نشود زبان فارسی ویا بقول (دری )دستخوش تحولات خیلی منفی در ساحات امروزی کشور بنام افغانستان کنونی خواهدشد.

متکلمین زبان دری در افغانستان سخت زیر فشار های گوناگون قرار دارند ازیک طرف عمدا وقصدا بخاطر زدودن نامها واصطلاحات اصیل فارسی یک خبرنگار ویا روزنامه نگار مجبور میشود که بخاطر حفظ هویت ملی وهمی باید کلمات رسمی زبان پشتو را استتفاده کند تا مگر بتوانند ازین طریق یک جدائی فرهنگی باکشور ایران بوجود آورند.

حتی اگر پشتو هم مورد استفاده قرارنگیرد میشود که ازنامهای انگلیسی استفاده کند که بهیچ صورت مخالفت این جریان دگم اندیش وفاشیست را بر نمی انگیزد.

من خودم اینرا یک فاشیسم زبانی میدانم نه چیزدیگر.

نفرت ازیک زبان بهردلیل که باشد با ناموس بشر در تضاد است.

بناء تا بهتر شدن وضعیت اجتماعی کشورمان افغانستان باید این بی سروسامانی را تحمل کنیم

جستجو در کابل پرس