سلام به خواننده هاي عزيز وسلام خاص به آقاي ايشور داس!
من اين گفتگوي اختصاصي را خواندم وبا استفاده ازفرصت پرسش ويا شكوكي كه ازين بابت دربارهء تاريخ وهويت هندو باوران وسيكهاي امروزي افغانستان در ذهنم إيجاد گرديد آنرا با خواننده ها ميخواهم شريك بسازم
اول جناب ايشور داس در بارهء رقم دقيق وهمچنان پيشينهء تاريخي هندو باوران وسيكهاي افغانستان چنين ميفرمايند:
( متأسفانه رقم دقیق تعداد هندوان افغانستان که در واقع فرزندان همان مردمان بومی این سرزمین هستند و در روند مبارزه و نبرد با عرب ها که سده ها دوام داشت، شرکت کرده و مسلمان نشدند، در دست نیست. اما بنابر موجودیت باورمندان هندو در شهر هایی از ولایات افغانستان می توان گفت که رقم شان بین پنجصدهزار تا یک میلیون می رسید. البته بیشترین شان در کابل، پروان، قندهار، لغمان، ننگرهار، خوست، گردیز، شینوار، غزنی، هلمند و قطع غن زمین زندگی شرافتمندانه داشتند.)
ولي چند جمله بعدتر درمورد زبان وگويش هاي زبان هندي وپنجابي چنين ميفرمايند:
(همانگونه که گویش زبان شهروندان افغانستان، بنابر منطقه و محل زیست فرق میکند، این فرق در گویش زبان هندی و پنجابی هندوان افغانستان هم به چشم می رسد. به سخن دیگر هندوان و سیکهـ های افغانستان هم مشخصات منطقوی افغانستان را دارا هستند. از همین رو به ایشان گفته می شود: هندوهای کابلی، قندهاری ، جلال آبادی چاریکاری، قندوزی، شینواری و دیگر.)
اين بندهء حقير سرا پا تقصير نيز ميخواهم درمود إظهار ات آقاي ايشور داس إبراز نظر نمايم
اول اينكه:
نظر به اين گفتهء جناب ايشورداس خوب اولين سؤالي كه پيش مي آيد اين است كه آيا واقعا هندو ها وسيك هاي امروزي كابل وساير شهرهاي افغانستان ، ميراثداران واقعي ديانت وفرهنگ بومي مردمان اين سرزمين قبل از اسلام ميباشند؟
اگر استند، چرا آنها بزبانهاي پنجابي وسندي در ميان خودشان صحبت ميكنند وديگران بزبان پشتو ويا فارسي وغيره، آيا آقاي ايشور داس باور دارند كه زبان مردمان ساكن اين سرزمين قبل از اسلام سندي وپىجابي بوده است؟
يا اينكه جناب ايشور داس باورشان اين است كه اعراب بر علاوهء دين جديد حتي زبانهاي فارسي وپشتو را نيز به باشنده گان بومي اين سرزمين تحفه دادند وهندو ها وسيك هاي اين سرزمين نه تنها كه دين اعراب را قبول نكردند بلكه زبانهاي شانرا كه فارسي وپشتو باشد قبول نكردند آيا چنين چيزي از نظر منطق وعلم تاريخ درست است؟
به نظر بنده اگر مسائل را با ديد باز وموشگافانه مورد بررسي قرار ندهيم وبه پرسشهاي مردمشناسي وتبار شناسي با حوصله مندي پاسخ ندهيم ما به مانند آقايان غبار وحبيبي به يك جعلكاري ديگر تاريخ دست زده ايم واين كار ازنظر من جنايت است
جناب ايشور داس بخاطر كوه آسمايي دركابل ويا كوه هندوكش در شمال ، ويا هيكل هاي تباشدهء بودا در باميان ؛ هندوهاي فعلي افغانستان را اولادهاي حقيقي وبومي كابل وساير شهرهاي افغانستان ميدانند كه گويا همين هندوها بودند كه در برابر تهاجم لشكريان عرب جنگيدند، اسير شدند، به برده گي كشانيده شدند ولي دين اسلام را قبول نكردند اين نظريهء جناب ايشورداس بر أساس چه منبع علمي استوار است؟
فراموش نشود كه منظور من ازين سؤال إنكار هويت بودايي كابليان وبا باميان قبل از اسلام نيست، بلكه إثبات اين موضوع است كه از نظر تباري آيا همين هندوهاي فعلي وسيكها أولاده جنگجويان كابلي وننگرهاري وبامياني در مقابل اعراب ميتوانند باشند؟
بازهم تأكيد ميكنم كه : درين شكي نيست كه افغانستان كنوني معبر كشور گشايان بوده ودرين خطه نه تنها كه آثار بودايي وديگر أديان هندي چون برهمني وهندوييزم كشف شده است، بلكه حتي آثار دين زردشتي نيز وجود دارد ، اما از زردشتيان افغان وافغانستاني بحيث يك گروه مذهبي مجزأ چرا خبري نيست ؟
من براي روشن ساختن مطلب خود يك مثال ميزنم:
فرض بفرماييد كه يك تعداد آذري هاي زردشتي از ايران امروز به بلخ مهاجر شوند ولي صد سال بعد از امروز اولادهاي شان دعوا كنند كه آنها هرگز مربوط كشور آذر بايجان نمي شوند وبا حفريات باستاني وكتيبه هاي كه دربلخ از دين زردشت كشف شده است آنها بلخي هاي اصيل مي باشند كه حتي در برابر اعراب نيز جنگيده اند، آيا چنين ادعايي عقلاني وعلمي به نظر ميخورد؟ به نظر من اين كار يك خيانت علمي جعلكاري نا بخشودني است كه در هيچ دين وآئين روا نمي باشد
خدا كند كه من درين برداشتم غلط كرده باشم ولي تا زمانيكه از آقاي ايشورداس درين زمينه جواب قانع كننده اي نخوانده ام، من به اين برداشت خود همچنان باورمند خواهم ماند وآن اينكه:
جناب محترم ايشور داس مانند يك تعداد جعلكاران قومگراي افغان درپي ساختن تاريخ جعلي وهويت كاذب ملي براي همكيشان هندو باور وسيك خويش در افغانستان بر امده اند، ايشان با استفاده از وضعيت نا هنجار فرهنگي ، موقع را غنيمت شمرده درعدم موجوديت يك نظام كارا ومسوول وپاسخگو براي ملت وهمچنان درعدم موجوديت يك سرشماري دقيق از كميت اقوام وپيروان أديان مختلف در افغانستان خودشانرا خيلي زيركانه پشت هويت بودايي برهمني كابل قبل از اسلام پنهان نموده اند وتوسط يك تعداد نويسنده گان عقده ايي وبيزار از اسلام واسلاميت براي همكيشان خود، تاريخ جعلي درست ميكنند. درحاليكه سابقهء ورود هندو باوران وسيكها ازهندوستان فعلي به افغانستان كنوني از زمان سلطنت ظهيرالدين بابر به آنطرف پيش نمي رود.
موضوع شعائر مذهبي وآتشسپاري مرده ها را در پيام بعدي بخوانيد
سلام به خواننده هاي عزيز وسلام خاص به آقاي ايشور داس!
من اين گفتگوي اختصاصي را خواندم وبا استفاده ازفرصت پرسش ويا شكوكي كه ازين بابت دربارهء تاريخ وهويت هندو باوران وسيكهاي امروزي افغانستان در ذهنم إيجاد گرديد آنرا با خواننده ها ميخواهم شريك بسازم
اول جناب ايشور داس در بارهء رقم دقيق وهمچنان پيشينهء تاريخي هندو باوران وسيكهاي افغانستان چنين ميفرمايند:
( متأسفانه رقم دقیق تعداد هندوان افغانستان که در واقع فرزندان همان مردمان بومی این سرزمین هستند و در روند مبارزه و نبرد با عرب ها که سده ها دوام داشت، شرکت کرده و مسلمان نشدند، در دست نیست. اما بنابر موجودیت باورمندان هندو در شهر هایی از ولایات افغانستان می توان گفت که رقم شان بین پنجصدهزار تا یک میلیون می رسید. البته بیشترین شان در کابل، پروان، قندهار، لغمان، ننگرهار، خوست، گردیز، شینوار، غزنی، هلمند و قطع غن زمین زندگی شرافتمندانه داشتند.)
ولي چند جمله بعدتر درمورد زبان وگويش هاي زبان هندي وپنجابي چنين ميفرمايند:
(همانگونه که گویش زبان شهروندان افغانستان، بنابر منطقه و محل زیست فرق میکند، این فرق در گویش زبان هندی و پنجابی هندوان افغانستان هم به چشم می رسد. به سخن دیگر هندوان و سیکهـ های افغانستان هم مشخصات منطقوی افغانستان را دارا هستند. از همین رو به ایشان گفته می شود: هندوهای کابلی، قندهاری ، جلال آبادی چاریکاری، قندوزی، شینواری و دیگر.)
اين بندهء حقير سرا پا تقصير نيز ميخواهم درمود إظهار ات آقاي ايشور داس إبراز نظر نمايم
اول اينكه:
نظر به اين گفتهء جناب ايشورداس خوب اولين سؤالي كه پيش مي آيد اين است كه آيا واقعا هندو ها وسيك هاي امروزي كابل وساير شهرهاي افغانستان ، ميراثداران واقعي ديانت وفرهنگ بومي مردمان اين سرزمين قبل از اسلام ميباشند؟
اگر استند، چرا آنها بزبانهاي پنجابي وسندي در ميان خودشان صحبت ميكنند وديگران بزبان پشتو ويا فارسي وغيره، آيا آقاي ايشور داس باور دارند كه زبان مردمان ساكن اين سرزمين قبل از اسلام سندي وپىجابي بوده است؟
يا اينكه جناب ايشور داس باورشان اين است كه اعراب بر علاوهء دين جديد حتي زبانهاي فارسي وپشتو را نيز به باشنده گان بومي اين سرزمين تحفه دادند وهندو ها وسيك هاي اين سرزمين نه تنها كه دين اعراب را قبول نكردند بلكه زبانهاي شانرا كه فارسي وپشتو باشد قبول نكردند آيا چنين چيزي از نظر منطق وعلم تاريخ درست است؟
به نظر بنده اگر مسائل را با ديد باز وموشگافانه مورد بررسي قرار ندهيم وبه پرسشهاي مردمشناسي وتبار شناسي با حوصله مندي پاسخ ندهيم ما به مانند آقايان غبار وحبيبي به يك جعلكاري ديگر تاريخ دست زده ايم واين كار ازنظر من جنايت است
جناب ايشور داس بخاطر كوه آسمايي دركابل ويا كوه هندوكش در شمال ، ويا هيكل هاي تباشدهء بودا در باميان ؛ هندوهاي فعلي افغانستان را اولادهاي حقيقي وبومي كابل وساير شهرهاي افغانستان ميدانند كه گويا همين هندوها بودند كه در برابر تهاجم لشكريان عرب جنگيدند، اسير شدند، به برده گي كشانيده شدند ولي دين اسلام را قبول نكردند اين نظريهء جناب ايشورداس بر أساس چه منبع علمي استوار است؟
فراموش نشود كه منظور من ازين سؤال إنكار هويت بودايي كابليان وبا باميان قبل از اسلام نيست، بلكه إثبات اين موضوع است كه از نظر تباري آيا همين هندوهاي فعلي وسيكها أولاده جنگجويان كابلي وننگرهاري وبامياني در مقابل اعراب ميتوانند باشند؟
بازهم تأكيد ميكنم كه : درين شكي نيست كه افغانستان كنوني معبر كشور گشايان بوده ودرين خطه نه تنها كه آثار بودايي وديگر أديان هندي چون برهمني وهندوييزم كشف شده است، بلكه حتي آثار دين زردشتي نيز وجود دارد ، اما از زردشتيان افغان وافغانستاني بحيث يك گروه مذهبي مجزأ چرا خبري نيست ؟
من براي روشن ساختن مطلب خود يك مثال ميزنم:
فرض بفرماييد كه يك تعداد آذري هاي زردشتي از ايران امروز به بلخ مهاجر شوند ولي صد سال بعد از امروز اولادهاي شان دعوا كنند كه آنها هرگز مربوط كشور آذر بايجان نمي شوند وبا حفريات باستاني وكتيبه هاي كه دربلخ از دين زردشت كشف شده است آنها بلخي هاي اصيل مي باشند كه حتي در برابر اعراب نيز جنگيده اند، آيا چنين ادعايي عقلاني وعلمي به نظر ميخورد؟ به نظر من اين كار يك خيانت علمي جعلكاري نا بخشودني است كه در هيچ دين وآئين روا نمي باشد
خدا كند كه من درين برداشتم غلط كرده باشم ولي تا زمانيكه از آقاي ايشورداس درين زمينه جواب قانع كننده اي نخوانده ام، من به اين برداشت خود همچنان باورمند خواهم ماند وآن اينكه:
جناب محترم ايشور داس مانند يك تعداد جعلكاران قومگراي افغان درپي ساختن تاريخ جعلي وهويت كاذب ملي براي همكيشان هندو باور وسيك خويش در افغانستان بر امده اند، ايشان با استفاده از وضعيت نا هنجار فرهنگي ، موقع را غنيمت شمرده درعدم موجوديت يك نظام كارا ومسوول وپاسخگو براي ملت وهمچنان درعدم موجوديت يك سرشماري دقيق از كميت اقوام وپيروان أديان مختلف در افغانستان خودشانرا خيلي زيركانه پشت هويت بودايي برهمني كابل قبل از اسلام پنهان نموده اند وتوسط يك تعداد نويسنده گان عقده ايي وبيزار از اسلام واسلاميت براي همكيشان خود، تاريخ جعلي درست ميكنند. درحاليكه سابقهء ورود هندو باوران وسيكها ازهندوستان فعلي به افغانستان كنوني از زمان سلطنت ظهيرالدين بابر به آنطرف پيش نمي رود.
موضوع شعائر مذهبي وآتشسپاري مرده ها را در پيام بعدي بخوانيد