پارسی می خوانم، پارسی می گویم، پارسی می نویسم، پارسی می میرم

"آنهایی که برای رسیدن به قدرت و یا برای حفظ آن
تلاش می کنند، هرگاه شعاری دیگر نیافتند تا مردم و آن هم طبقة جوان و احساساتی را به دنبال خود بکشانند، از وسیله هایی حساس استفاده می کنند. نشنالیزم، مکتب نیست و فقط یک احساس است و آنانی که این احساسات را در دیگران بر می انگیزند، می خواهند نشان بدهند که ما اینهمه هواخواه و حمایتگر داریم"

در عقب استعمال و یا عدم استعمال بعضی کلمات و اصطلاحات دست های پنهان است که متاسفانه برای منافع افغانستان کار نمیکنند بلکه فقط میخواهند آب را گل آلود کنند.

بطور مثال کلمه کلتور نه تنها که در فرانسوی و انگلیسی بلکه درده ها زبان دیگر استفاده میگردد و کلمه ای است پذیرفته شده به سطح بین الملی. به همین ترتیب کلمات گالری، رادیو ، تلویزیون ، پولیس و غیره.

در افغانستان و هچنان کشور همسایه ازبکستان که کشور های کثیر الملیه اند اکثر کلمات و اصطلاحات اردو به زبان پشتو و ازبکی است. و من کا ملا این را تایید میدارم. زیرا اگر این کلمات و اصطلاحات به زبان مادری هر عسکر و سر باز ترجمه شود پس ما باید یک قطعه عسکری برای دری زبانان ، یکی برای پشتو زبانان و یکی هم برای ازبک زبانان و غیره داشته باشیم که عملا ً تجزیه اردو به شمار میرود.

کلماتی هم هستند که ما را کمک میرسانند تا به حیث یک ملت واحد عرض وجود کنیم. چون کلمه نکاحنامه یا نکاح خط ، سرباز، پوهنتون، دواخانه ، حارنوالی ، ستره محکمه، که در هم در زبان پشتو ، دری و هم ازبکی مورد استفاده قرار میگیرند. اینها بیش از 50 کلمه نیستیند و من فکر میکنم به عوض ضرر ، فایده آن برای اتحاد و یگانگی نفوس کشور بیشتر است.

اگر بگذاریم تا جواسیس ایران و آنانی که برای حفظ قدرت از هر موقع استفاده میکنند ، تصمیم بگیرند این کشور باید هر چه زود تر تجزیه شود.