موسیقی افغانی سرگردان در شکل پردازی های بی محتوا - چند نمونه ابتذال در موسیقی افغانی
16 فبروری 2008, 03:58, توسط پیکار
آقای فریدون، تحلیلی بسیار عالی و ریالیستی از وضعیت موسیقی افغانستان پیشکش کرده اند. بی حد مقاله را پسندیدم و باید برای هنرمندان و موسیقی سازان افغانستان درسی باشد.
متاسفانه به معنی واقعی کلمه ما در افغانستان هیچ آوازخوان مردمی نداریم، تمامی هنرمندانی که همه روزه بوسیله شبکه های تلویزیونی مثلا "طلوع" و "آریانا" و ... تبلیغ میشوند، به نحوی در خدمت اهداف ضد مردمی حکام کشور قرار دارند، اینان که ظاهرا خود را غیرسیاسی میدانند، اما دانسته یا ندانسته در خدمت سیاست امریکا و متحدان و صدور دموکراسی امریکایی در کشور ما قرار گرفته اند.
فرهاد دریا که همه روز بوسیله شبکه های تلویزیونی افغانستان تبلیغ میشود، در آهنگش از "یوریشما و ناگاساکی" و "کیپ تاون" حرف میزند، اما زبانش لال میشود که از "یکاولنک"، "افشار"، "کراله"، "چهارآسیاب" و سایر مناطق افغانستان نام ببرد که بدترین جنایات علیه بشریت در آنها صورت گرفته است.
امیر جان صبوری، وجیهه و فرید رستگار و ... که امروز خود را غیرسیاسی و هنرمندان ناب خوانده عروس های تلویزیون "طلوع" شده اند، هیچ به روی خود نمی آورند که تا دیروز در رکاب دولت پوشالی در خدمت وطنفروشان خلقی و پرچمی میسرودند و گروه "گل سرخ" نوکران مسکو را تشکیل میدادند.
وحید صابری در حالیکه میگوید موسيقى افغانى ،به جفن وچتيات تبديل شده است از ابتذال خودش نمی‌گوید که هنرش را در خدمت یک جنایت پیشه شاخدار و قاتل به نام دوستم قرار داده و برای او میخواند.
وحید قاسمی بیشرمی را به حدی میرساند که به قهرمان ملی کاذب وطن ما احمد شاه مسعود میخواند.
فرید زلاند در حالیکه برای هنرمند آزادیخواه ایران داریوش فراوان آهنگ میسازد، هیچگاهی در مخیله اش نمی گنجد که برای افغانستان برباد رفته و در خون تپیده آهنگی بسازد که از طریق آن مردم را به شور و حرکت برای رهایی از این وضع اسفناک تشویق کند.
وحید زلاند که چند آهنگ میهنی و خوب ساخته، اما هارون یوسفی پرچمی در مصاحبه اش با او در بی بی سی این آهنگ هایش را بی ارزش میخواند و از او میطلبد که در آینده از سرودن آهنگهایی اینچنن دست بردارد!
اینها چند نمونه کوچک ابتذالات و کثافت کاری ها در موسیقی افغانستان است.
آقای فریدون، تحلیلی بسیار عالی و ریالیستی از وضعیت موسیقی افغانستان پیشکش کرده اند. بی حد مقاله را پسندیدم و باید برای هنرمندان و موسیقی سازان افغانستان درسی باشد.
متاسفانه به معنی واقعی کلمه ما در افغانستان هیچ آوازخوان مردمی نداریم، تمامی هنرمندانی که همه روزه بوسیله شبکه های تلویزیونی مثلا "طلوع" و "آریانا" و ... تبلیغ میشوند، به نحوی در خدمت اهداف ضد مردمی حکام کشور قرار دارند، اینان که ظاهرا خود را غیرسیاسی میدانند، اما دانسته یا ندانسته در خدمت سیاست امریکا و متحدان و صدور دموکراسی امریکایی در کشور ما قرار گرفته اند.
فرهاد دریا که همه روز بوسیله شبکه های تلویزیونی افغانستان تبلیغ میشود، در آهنگش از "یوریشما و ناگاساکی" و "کیپ تاون" حرف میزند، اما زبانش لال میشود که از "یکاولنک"، "افشار"، "کراله"، "چهارآسیاب" و سایر مناطق افغانستان نام ببرد که بدترین جنایات علیه بشریت در آنها صورت گرفته است.
امیر جان صبوری، وجیهه و فرید رستگار و ... که امروز خود را غیرسیاسی و هنرمندان ناب خوانده عروس های تلویزیون "طلوع" شده اند، هیچ به روی خود نمی آورند که تا دیروز در رکاب دولت پوشالی در خدمت وطنفروشان خلقی و پرچمی میسرودند و گروه "گل سرخ" نوکران مسکو را تشکیل میدادند.
وحید صابری در حالیکه میگوید موسيقى افغانى ،به جفن وچتيات تبديل شده است از ابتذال خودش نمی‌گوید که هنرش را در خدمت یک جنایت پیشه شاخدار و قاتل به نام دوستم قرار داده و برای او میخواند.
وحید قاسمی بیشرمی را به حدی میرساند که به قهرمان ملی کاذب وطن ما احمد شاه مسعود میخواند.
فرید زلاند در حالیکه برای هنرمند آزادیخواه ایران داریوش فراوان آهنگ میسازد، هیچگاهی در مخیله اش نمی گنجد که برای افغانستان برباد رفته و در خون تپیده آهنگی بسازد که از طریق آن مردم را به شور و حرکت برای رهایی از این وضع اسفناک تشویق کند.
وحید زلاند که چند آهنگ میهنی و خوب ساخته، اما هارون یوسفی پرچمی در مصاحبه اش با او در بی بی سی این آهنگ هایش را بی ارزش میخواند و از او میطلبد که در آینده از سرودن آهنگهایی اینچنن دست بردارد!
اینها چند نمونه کوچک ابتذالات و کثافت کاری ها در موسیقی افغانستان است.