خمينی؛ اسطوره ی فرامرزی يا مهره ی دفاعی بلوك غرب در ايران

این مقاله خیلی موشګافانه ومستند نګاشته شده است، ولی یک چیز را که من میخواهم اظهار کنم این است که عارف بودن امام خمینی ازنظر نویسنده یعنی اینکه، خمینی باید تارک دنیا می بود وبرای تغیر جامعه هیچ حرکتی را انجام نمیداد، این حرکت عارفانه فکر نکنم که اسلامی باشد، عارفی که درجامعهء خویش تغیری بوجود نیاورد آن را نمیتوان عارف نامید، عارف ګوشه ګیر ومنزوی در دین اسلام تا جایکه من مطالعه نموده ام، زیاد مورد تائید اسلام نیست، امام خمینی درزنده ګی شخصی اش خیلی فقیرانه زیسته است وهمین نکته باعث شده است که پیروان ومقلدان وی دل ازمحبت وی بر نمی کنند وحتی دشمنان قسم خوردهء وی نظیر کمونیستها ولائیک های غربی نیز به آن معترف اند.
بناء به مشکل می توانم تصور کنم که این مقاله بتواند ذهن دوستداران امام خمینی را تغیر دهد هرچند که من با بسیاری نکات آن موافق هستم که هزاره های افغانستان وپاکستان درقدم اول قربانی این بازیهای سیاسی بعداز انقلاب اسلامی درایران شده اند، وسپس دیګران یعنی شیعه های پشتون و اردو زبان و سنی مذهبان غیر پشتون.
به نظر من موجودیت یک رژیم سیکولار غیر دینی درایران هم به نفع خاورمیانه بود وهم به نفع جنوب شرق آسیا . هم به نفع اعراب وهم به نفع افغانستان وپاکستان.
به این معنی که اګر رژیم شاهی درایران مستقر می بود، درقدم نخست شوروی ها جرأت مداخله در افغانستان را نمی داشتند وفاشیزم برتری جویانهء پشتونی نیز اول درلباس کمونیزم وبعد درلباس دین علیه اقوام وزبان های دیګر زبانه نمی کشید ومردمان غیر اوغان را بکام مرګ نمی فرستاد
بااحترام
پرویز بهمن