دیگر سکوت ممنوع است

ایجادِ تفرقه

ز افعـــــــالِ ( فهـــــیم ِ ) بـــد قـــــواره

دل ِ (خـُــرّم ) ، چو( اَتمر ) گشته پاره

ز ( قـــانــونی ) شبی پرســید ( خرّم )

رَوَم در نــــزدِ کی ، از بـــــهر ِ چـاره

بگفـــتا ! رَو ، حُضــور ِ( صبغت الله )

کـــه چـــاره کـرد نـه ، خوب یاد داره

بــــدوزه پـــــاره گـــی ره ، با مــهارت

تـو گــویی از پــــدر است ، این کاره

نه سوزش می کُـنَه ، نه درد و خارش

خـــوشـت می آیـه و ، میرِی ، دوباره

وَ مــن از شــــرح دادن ، شــرم دارم

لـُک و کُــــند و کــج است و پُر حـراره

خـــــدا دانــــد دلِ بـیـچــــــاره ( اتمر )

شــــــده مثل ِ کجـــــاوه ، یــا طــغاره

خــــودش بـــرمــن حکایت کرده بودی

کـــــه تــابِ ســـوزنش را ، خــر نداره

شبِِ جـمـعــــــه ، اگــــر گیرش بیایی

طغـــــاره اِشــکمِت ، گاهــی نغــاره

وگــــر معـــذور گـردی ، زین عملکرد

هــــــزارن آیــــــه ، از قــــــرآن میاره

بلاخــــر میکـُنه ، هرچه دلش خواست

بــــه واللــــه کــــه وجــــودم غارغاره

خــــــــلاصــه ( صبغت اللـه ِ مجـدد )

هـمـیـشـــه داره از مــذهب ، تجـاره

به ( گلبدین ) و ( ربانی ) و ( سیاف )

بهشتی داده ایـــشانـــــــرا ، اجـــاره

بــه حـــوری ها ، نداره کار و بـاری

بـــه غِلــــمان میکـــــنه دایـــم اشــاره

عجـــــــایب کاســـــبی گشــتـه نصیبش

بــه تکـبـیـر و ، دعـــا و اسـتـخـــــاره

قبولش کرد و ( خــــرم ) رفت نـزدش

پــیـاده نــه ، سَر ِ ( اتــمرِ ) سواره

جـــــنابِ ( صبغت اللـــــۀ مجــــــد د )

بگفـــــــتا ! ای جــــــــوانِ مــاهــپاره

عــلاجت میکنم ، امـــا بــه سه شرط

قـــبولــــش گـــر کنی ، بــادا بـشاره

بگــفــــــتا ! حــاضرم ، شرطت پذیرم

عـــــلاجــم ، زود کـــن ای با طــــهاره

دوباره ( صبغت الله ) این سـخن گفت

کــــه هــــر سه شرطِ من ، از اینقراره

اول ، بایـــــد کـُــنی ، ایجـــــادِ تفـریق

مــیانِ ازبـــک و ، قــــــومِ هـــــزاره

وَ ثــانــــی ، بــیـنِِ پـشــتونها و تاجِک

نفــــاق انــــــداز ، با مکــر و ، زَکاره

کــــه تــــا طالب شـود ، حاکم به دولت

تو هـــــم صاحب شـوی توپ و طیاره

بجنگـــی با هــــــمه روشن ضمیــران

بــــه زورِ دالخـــــــورانِ ، مــــکاره

شــــوی آخـــــــر رییسِ بانــــدِ قاچاق

وَ یــــا از دفــتــرِ ، حــــــــق البَـــکاره

نگارســـــــــتان بـــــه گــرگستان مبدل

حــــــذر ، از واژه هـــــای پر عُصاره

تــوافـق ، بینِ شــــان ایــجــــاد گشتی

مـــــبارک بــــر هــــمه ، اهل النظاره

بـــــیا « نعمت » هــمین کافی و شافی

مـــــبادا بــــــر کسی ، رنجـــش بیاره