با سلام.خاطره ای را از زبان برادرم به طور مختصر میخواهم نقل کنم. ما در اوایل انقلاب ایران به این کشور اسلامی مهاجرت کردی.و سالها در این کشور زندگی کردیم. و تمام مدارک معتر اقامت را نیز از مراجع مربوط دولت جمهوری اسلامی ایران اخد کرده بودیم. روزی برادرم را که از ساعت 0700 الی 2200 در کارگاه کفاشی کار می کرد از سر راهش به محل کار بازداشت کردند کارت معتبر افامت جمهوری اسلامی ایران را که بالایش کلمه شریف الله نوشته بود پاره کرده و گفتند تو کارت نداشتی . به اردوگاه ورامین بردند. در اردوگاه 350 تا 400 نفر را در خرابه ای که گنجایش 50 نفر را داشت مثل حیوان انداختند روزی یکی دو ساعت در گرمای تابستان همه را به صف می کردند و در افتاب ایستاده نگه می داشتندوقتی خوب گرما زده و تشنه می شند نلهای آبی را که فبلاً قطع کرده بودند باز میکردند هموطنان ساده دل ما به سوی آب می دویدند اما تا به آنجا می رسیدند ماموران دوباره آب را می بستند. آنهارا با شلاق زده از نزدیک نل آب دور می کردند. و این یکی از رفتارهای انسانی و اسلامی و بشر دوستانه ای بود که با برادرم و امثال او می شد.
در این اردوگاه یکبار در 24 ساعت اجازه رفع حاجت داده میشد.
البته ما دیگر گله ای از ایرانیها نداریم بلکه میخواهیم تبعیض، بیعدالتی ، خصومت از افغانستان محو شود و ما کشوری بسازیم که دیگر محتاج بیگانه ها نباشیم.
ما وافعاً از مهمان نوازی دولت محترم جمهوری اسلامی ایران سپاسگزاریم.
با سلام.خاطره ای را از زبان برادرم به طور مختصر میخواهم نقل کنم. ما در اوایل انقلاب ایران به این کشور اسلامی مهاجرت کردی.و سالها در این کشور زندگی کردیم. و تمام مدارک معتر اقامت را نیز از مراجع مربوط دولت جمهوری اسلامی ایران اخد کرده بودیم. روزی برادرم را که از ساعت 0700 الی 2200 در کارگاه کفاشی کار می کرد از سر راهش به محل کار بازداشت کردند کارت معتبر افامت جمهوری اسلامی ایران را که بالایش کلمه شریف الله نوشته بود پاره کرده و گفتند تو کارت نداشتی . به اردوگاه ورامین بردند. در اردوگاه 350 تا 400 نفر را در خرابه ای که گنجایش 50 نفر را داشت مثل حیوان انداختند روزی یکی دو ساعت در گرمای تابستان همه را به صف می کردند و در افتاب ایستاده نگه می داشتندوقتی خوب گرما زده و تشنه می شند نلهای آبی را که فبلاً قطع کرده بودند باز میکردند هموطنان ساده دل ما به سوی آب می دویدند اما تا به آنجا می رسیدند ماموران دوباره آب را می بستند. آنهارا با شلاق زده از نزدیک نل آب دور می کردند. و این یکی از رفتارهای انسانی و اسلامی و بشر دوستانه ای بود که با برادرم و امثال او می شد.
در این اردوگاه یکبار در 24 ساعت اجازه رفع حاجت داده میشد.
البته ما دیگر گله ای از ایرانیها نداریم بلکه میخواهیم تبعیض، بیعدالتی ، خصومت از افغانستان محو شود و ما کشوری بسازیم که دیگر محتاج بیگانه ها نباشیم.
ما وافعاً از مهمان نوازی دولت محترم جمهوری اسلامی ایران سپاسگزاریم.