نخست از همه اگر شما از زبان شناسئ خویش مطمئن میباشید لطف نموده بروید در همان کابل با زبان شناسان فارسی یک میز مدور در یکی از رسانه های تصویری تشکیل داده تا همه گی ببینند، کی حق میگوید و کی باطل؟
ثانیاً، از وسعت فکرئ یک فارسی زبان (میرهزار صاحب) بیاموزید که بدیلش را بنده در میان پشتو زبانان محترم تا هنوز نیافته ام. بار ها کوشیده ام که در سایت بینوا یک مقاله ام را که منعکس کننده حقایق تلخ فاشیزم و قبیله گرایی پیروان آل یحی، عبدالرحمن و ملاعمر بود به چاپ رسانم که هرگز نشر نشد.
شما میخواهید کلمات خود ساختۀ خود را بر فارسی زبانان تحمیل کنید که سخت در اشتباه میباشید. این کاریست که عبدالرحمن خان، آل یحی، و ملاعمر ها خواستند به زور تفنگ اجرا کنند که الحمدالله نتوانستند! چرا؟ بخاطریکه قول خدواند (ج) است: "مکرو مکرا... و ا... خیر الماکرین" و متقابلاً هیچ کسی نخواسته و نمیخواهد زبان فارسی را بر شما تحمیل کند. شما در هر ولایت مکتب و استاد به زبان خود دارید و در دانشگاه نیز به اندازه کافی از خود استاد دارید پس سرو صدا برای چی؟
کیفیت زنده گی نیز اگر خراب است (بقول همصنفی شما) از دست خودتان خراب است. یک بار به سمت جنوب و شرق نظر اندازید و ببینید که آیا مشکل در خود پشتونهاست یا بازهم مشکل از فارسی زبانان کشور است؟ نصف تان سگ جنگی میکنید و نصف دیگر تان خود را منفجر میسازید... حالا با گفتن پوهنتون مشکل حل خواهد شد یا خیر والله اعلم!
گیرم که مشکل شما از دست ماست، اما در پاکستان چطور؟ یکبار به سند و پنجاب سفر کنید و بار دیگر به ایالت سرحد و مناطق پشتون نشنین بلوچستان. چی فرق فاحشی! آنجا که دیگر نه فارسی در کار است و نه هم فارسی زبان. چرا مردانه اعتراف نمیکنید که شما مرد فرهنگ و دانش نمیباشید؟ 250 سال است که حکومت را بطور مطلق در دست دارید... و شکایات تان نیز متوجه طبقات مظلوم است... آیا این شرط انصاف است؟
میخواهید پوست کنده بگویید که دوست ندارید فارسی صحبت کنید...، بگذارید ما نیز پوست کنده صحبت کنیم، "(دوست نداریم به زبان دوزخ صحبت کنیم!)" بخاطریکه در فقه حنفی عقیده بر این است که اهل دوزخ به پشتو صحبت میکنند... و اهل بهشت نیز عربی (حالا اگر ادعا دارید که عربی 60% فارسی را تشکیل میدهد) ما افتخار میکنیم که زبان بهشت و قرآن را در این دنیا در لابلای گفتمان روزمرۀ خود داریم... میتوانید پژوهش کنید! چرا که در ریشه یابی خود را متخصص جلوه داده اید...
شکایت کرده اید که شانزده سال را فارسی خوانده اید اما جبراً! اشتباه میفرمایید! این تنها شما نبوده اید جناب! بنده خودم دوازده سال تمام را در ولایت هلمند مجبور بوده ام که به زبان پشتو بخوانم اما تا امروز منتش را به کسی نداده ام و مانند من هزاران دانش آموز دیگر در همین ولایت و ولایات همجوارش فعلاً نیز مجبور اند که به پشتو بخوانند... یکی از دوستانم با چندین همصنفی اش در ولایت غزنی سه سال قبل جبراً امتحان کانکور شانرا به پشتو دادند که در نتیجه اکثریت شان بی نتیجه ماندند... و اینها تنها نمونۀ جبر و ستم همتباران جنابعالیست.
حالا فارسی زبان ها نیز حق دارند که زودتر کدام کلمات بیگانه را از زبان شان بیرون کنند و در عوض از کلمات زبان خود استفاده نمایند و این موضوع به دیگران ارتباط ندارد.
زبان فارسی شیرین است یا خیر؟ نمیشود با فرمایشات خرازی، حفیظ منصور و ... استدلال کرد. از ترجمۀ آثار خیام و مولوی و سعدی و حافظ به پشتو میشود فهمید که حقیقت دارد یاخیر؟ ما هیچگاهی نکوشیده ایم تا آثار گرانبهای پشتو را به فارسی برگردان کنیم... چرا که نیاز نداریم! این آثار با ارزش: (زه یم زمری پدی جهان تر ما اتل نشته! بل په کابل نشته! بل په زابل نشته! بل په واشنگتن نشته!...) مبارک شما باشد!
برای فارسی زبانان همان مولوی، حافظ، سعدی، بیدل، فردوسی، علامه اقبال، رودکی، سنایی، اعتصامی، نظامی، خیام، عطار، و صد ها چهرۀ ماندگار که اکثریت شان با اشخاصی همچو ویلیام شکسپیر قابل مقایسه و در بسیارئ جهات بر تر از آنهاست، کافی میباشد.
شما نیز در پویا شدن زبان تان بکوشید اما سعی نکنید به زور آنرا بر دیگران تحمیل کنید زیرا کار زور همیشه نتیجه معکوس خواهد داد... آرزو میکنم امیر فولاد و رحمان بابای شما نیز یکروز مانند مولوی بزرگ، از جانب یونسکو شخصیت سال معرفی گردد.
آقا یا خانم هسک
نخست از همه اگر شما از زبان شناسئ خویش مطمئن میباشید لطف نموده بروید در همان کابل با زبان شناسان فارسی یک میز مدور در یکی از رسانه های تصویری تشکیل داده تا همه گی ببینند، کی حق میگوید و کی باطل؟
ثانیاً، از وسعت فکرئ یک فارسی زبان (میرهزار صاحب) بیاموزید که بدیلش را بنده در میان پشتو زبانان محترم تا هنوز نیافته ام. بار ها کوشیده ام که در سایت بینوا یک مقاله ام را که منعکس کننده حقایق تلخ فاشیزم و قبیله گرایی پیروان آل یحی، عبدالرحمن و ملاعمر بود به چاپ رسانم که هرگز نشر نشد.
ثالثاً، شما بسیار شف، شف میکنید. چرا واضح و پوست کنده شفتالو نمیگویید؟ هدف شما یعنی این: (افغان یوموټئ ملت او پښتو ددې ملت ژبه ده)
شما میخواهید کلمات خود ساختۀ خود را بر فارسی زبانان تحمیل کنید که سخت در اشتباه میباشید. این کاریست که عبدالرحمن خان، آل یحی، و ملاعمر ها خواستند به زور تفنگ اجرا کنند که الحمدالله نتوانستند! چرا؟ بخاطریکه قول خدواند (ج) است: "مکرو مکرا... و ا... خیر الماکرین" و متقابلاً هیچ کسی نخواسته و نمیخواهد زبان فارسی را بر شما تحمیل کند. شما در هر ولایت مکتب و استاد به زبان خود دارید و در دانشگاه نیز به اندازه کافی از خود استاد دارید پس سرو صدا برای چی؟
کیفیت زنده گی نیز اگر خراب است (بقول همصنفی شما) از دست خودتان خراب است. یک بار به سمت جنوب و شرق نظر اندازید و ببینید که آیا مشکل در خود پشتونهاست یا بازهم مشکل از فارسی زبانان کشور است؟ نصف تان سگ جنگی میکنید و نصف دیگر تان خود را منفجر میسازید... حالا با گفتن پوهنتون مشکل حل خواهد شد یا خیر والله اعلم!
گیرم که مشکل شما از دست ماست، اما در پاکستان چطور؟ یکبار به سند و پنجاب سفر کنید و بار دیگر به ایالت سرحد و مناطق پشتون نشنین بلوچستان. چی فرق فاحشی! آنجا که دیگر نه فارسی در کار است و نه هم فارسی زبان. چرا مردانه اعتراف نمیکنید که شما مرد فرهنگ و دانش نمیباشید؟ 250 سال است که حکومت را بطور مطلق در دست دارید... و شکایات تان نیز متوجه طبقات مظلوم است... آیا این شرط انصاف است؟
شما پیرو این قانون بی اساس ( ماده سی و پنجم) میباشید نه کدام قانون دیگر...
میخواهید پوست کنده بگویید که دوست ندارید فارسی صحبت کنید...، بگذارید ما نیز پوست کنده صحبت کنیم، "(دوست نداریم به زبان دوزخ صحبت کنیم!)" بخاطریکه در فقه حنفی عقیده بر این است که اهل دوزخ به پشتو صحبت میکنند... و اهل بهشت نیز عربی (حالا اگر ادعا دارید که عربی 60% فارسی را تشکیل میدهد) ما افتخار میکنیم که زبان بهشت و قرآن را در این دنیا در لابلای گفتمان روزمرۀ خود داریم... میتوانید پژوهش کنید! چرا که در ریشه یابی خود را متخصص جلوه داده اید...
شکایت کرده اید که شانزده سال را فارسی خوانده اید اما جبراً! اشتباه میفرمایید! این تنها شما نبوده اید جناب! بنده خودم دوازده سال تمام را در ولایت هلمند مجبور بوده ام که به زبان پشتو بخوانم اما تا امروز منتش را به کسی نداده ام و مانند من هزاران دانش آموز دیگر در همین ولایت و ولایات همجوارش فعلاً نیز مجبور اند که به پشتو بخوانند... یکی از دوستانم با چندین همصنفی اش در ولایت غزنی سه سال قبل جبراً امتحان کانکور شانرا به پشتو دادند که در نتیجه اکثریت شان بی نتیجه ماندند... و اینها تنها نمونۀ جبر و ستم همتباران جنابعالیست.
حالا فارسی زبان ها نیز حق دارند که زودتر کدام کلمات بیگانه را از زبان شان بیرون کنند و در عوض از کلمات زبان خود استفاده نمایند و این موضوع به دیگران ارتباط ندارد.
زبان فارسی شیرین است یا خیر؟ نمیشود با فرمایشات خرازی، حفیظ منصور و ... استدلال کرد. از ترجمۀ آثار خیام و مولوی و سعدی و حافظ به پشتو میشود فهمید که حقیقت دارد یاخیر؟ ما هیچگاهی نکوشیده ایم تا آثار گرانبهای پشتو را به فارسی برگردان کنیم... چرا که نیاز نداریم! این آثار با ارزش: (زه یم زمری پدی جهان تر ما اتل نشته! بل په کابل نشته! بل په زابل نشته! بل په واشنگتن نشته!...) مبارک شما باشد!
برای فارسی زبانان همان مولوی، حافظ، سعدی، بیدل، فردوسی، علامه اقبال، رودکی، سنایی، اعتصامی، نظامی، خیام، عطار، و صد ها چهرۀ ماندگار که اکثریت شان با اشخاصی همچو ویلیام شکسپیر قابل مقایسه و در بسیارئ جهات بر تر از آنهاست، کافی میباشد.
شما نیز در پویا شدن زبان تان بکوشید اما سعی نکنید به زور آنرا بر دیگران تحمیل کنید زیرا کار زور همیشه نتیجه معکوس خواهد داد... آرزو میکنم امیر فولاد و رحمان بابای شما نیز یکروز مانند مولوی بزرگ، از جانب یونسکو شخصیت سال معرفی گردد.
تا آن هنگام برایتان صبر جمیل میخواهم!
ادامه دارد...