اقای هزاره
من هزاره هستم. من اوغو نیستم. اوغو بودن هم جرم نیست. اوغو هم مثل من و خودت یک انسان است. من با دلایل توضیح دادم که چرا تجزیه ای افغانستان به نفع هزاره ها نیست. اگر شما کم ارام صحبت کنید من برای شما توضیح می دهم که در صورت تجزیه ای افغانستان، بهترین و طبیعی ترین انتخاب ممکن برای ازبک های این است که به ازبکستان ملحق شوند و این کار را خواهند کرد و با حمایت ازبکستان کسی هم جلوی شان را نخواهد گرفت. تاجیک ها هم نه تنها به تاجیکستان ملحق می شوند بلکه برای تعداد قابل توجه از ملی گرایان تاجیک، این یک ارزوی ملی است. بروید نوشته های اریانفر را بخوانید. اینکه شما هنوز در خواب ایجاد افغانستان شمالی هستید و خیال می کنید که بعد از تجزیه، در کنار تاجیک ها و ازبک ها یک کشور می سازید، نشان می دهد که شما از روی احساسات حرف می زنید نه از روی محاسبه و عقلانیت.
شما هنوز نمی دانید که بن مایه ای هویت تاجیک ها را افسانه های اریایی تشکیل می دهد و پان ترکیسم ترویج شده ر میان ازبک ها هم یک قوم شیعه ای فارسی زبان به نام هزاره را در محاسبه اش مدنظر ندارد.
گذشته از اینها، انچه مهم است امکان یک امر است. تشکیل افغانستان شمالی که شامل هزاره ها و تاجیک ها و ازبک ها باشد ممکن نیست. خصوصیات جغرافیایی، اتنیکی، زبانی و سیای منطقه این امکان را بر نمی تابد.
در افغانستان هم توحش، قانون گریزی، ذهنیت و ساختار قبیلوی، مدنیت گریزی و خشونت تنها مربوط پشتونها نیست. تما اقوام افغانستان، از این خصوصیات برخوردارند. ما لااقل دو مثال در تاریخ افغانستان داریم. یکی حکومت حبیب الله کلکانی و دیگری هم حکومت ربانی. این دو حکومت به درجات بدتر از حکومت های قبلی و بعدی خود عمل کردند که مربوط پشتونها بود.
لذا، محکوم کردن یک قوم خاص، عقلانی نیست و پشتونها هم خوب دارن، بد دارند مثل هر قوم دیگر.
حالا هم دیگران امده اند برای نفع شان شعار تجزیه را سر داده اند و تعدادی از هزاره های ساده لوح و احساساتی را فریب داده اند. می خواهند این بار سنگ تجزیه ای افغانستان را بر شانه ای خسته ای هزاره ای غریب حمل کنند.
اقای هزاره
من هزاره هستم. من اوغو نیستم. اوغو بودن هم جرم نیست. اوغو هم مثل من و خودت یک انسان است. من با دلایل توضیح دادم که چرا تجزیه ای افغانستان به نفع هزاره ها نیست. اگر شما کم ارام صحبت کنید من برای شما توضیح می دهم که در صورت تجزیه ای افغانستان، بهترین و طبیعی ترین انتخاب ممکن برای ازبک های این است که به ازبکستان ملحق شوند و این کار را خواهند کرد و با حمایت ازبکستان کسی هم جلوی شان را نخواهد گرفت. تاجیک ها هم نه تنها به تاجیکستان ملحق می شوند بلکه برای تعداد قابل توجه از ملی گرایان تاجیک، این یک ارزوی ملی است. بروید نوشته های اریانفر را بخوانید. اینکه شما هنوز در خواب ایجاد افغانستان شمالی هستید و خیال می کنید که بعد از تجزیه، در کنار تاجیک ها و ازبک ها یک کشور می سازید، نشان می دهد که شما از روی احساسات حرف می زنید نه از روی محاسبه و عقلانیت.
شما هنوز نمی دانید که بن مایه ای هویت تاجیک ها را افسانه های اریایی تشکیل می دهد و پان ترکیسم ترویج شده ر میان ازبک ها هم یک قوم شیعه ای فارسی زبان به نام هزاره را در محاسبه اش مدنظر ندارد.
گذشته از اینها، انچه مهم است امکان یک امر است. تشکیل افغانستان شمالی که شامل هزاره ها و تاجیک ها و ازبک ها باشد ممکن نیست. خصوصیات جغرافیایی، اتنیکی، زبانی و سیای منطقه این امکان را بر نمی تابد.
در افغانستان هم توحش، قانون گریزی، ذهنیت و ساختار قبیلوی، مدنیت گریزی و خشونت تنها مربوط پشتونها نیست. تما اقوام افغانستان، از این خصوصیات برخوردارند. ما لااقل دو مثال در تاریخ افغانستان داریم. یکی حکومت حبیب الله کلکانی و دیگری هم حکومت ربانی. این دو حکومت به درجات بدتر از حکومت های قبلی و بعدی خود عمل کردند که مربوط پشتونها بود.
لذا، محکوم کردن یک قوم خاص، عقلانی نیست و پشتونها هم خوب دارن، بد دارند مثل هر قوم دیگر.
حالا هم دیگران امده اند برای نفع شان شعار تجزیه را سر داده اند و تعدادی از هزاره های ساده لوح و احساساتی را فریب داده اند. می خواهند این بار سنگ تجزیه ای افغانستان را بر شانه ای خسته ای هزاره ای غریب حمل کنند.