آقای میر هزار سلام : این هم برخورد راوا با یک خانمی که پشتون. است.پیام زن شماره مسلسل 50
Payam-e-Zan
وقتی تاجور كاكر خلقی، طالبی میشود
مرغلره ـ كابل
تاجور كاكر Tajwar Kakur
تاجور كاكر از خلقیگری به طالبیگری، از اين خفت به كجا!
«به سلسله افشاگری چهره‌های خاين و تسليم‌طلب، میخواهم چهره ديگری را افشاء نمايم. تاجاييكه ما معلومات داشتيم برای تان نوشتيم و چيزهای ديگری را كه شما میدانيد در موردش اضافه نموده و به نشر بسپاريد.
تاجور كاكر در سال ۱۳۵۷ عضو فعال حزب دموكراتيك خلق افغانستان، معاون سازمان زنان ناحيه ۱۱ و معلم يكی از مكاتب خيرخانه بود. در زمان معاونيتش تعداد زيادی از مخالفين دولت را به دام "اگسا" (سازمان اطلاعات دوران تره‌كی) انداخت. بعد از سقوط تره‌كی و امين، تاجور مدتی در زندان افتاد و احتمالاً بخاطر فعاليت‌های جاسوسی به پاكستان روانه شد. آن جا مكتبی را فعال نمود كه از طرف گلبدين تهديد گرديد و اين زمينه‌ای شد تا از آستراليا پناهندگی سياسی بگيرد.
صدای امريكا شام ۲۳ سرطان ۱۳۷۷ طی مصاحبه‌ای در برنامه «ميرمن» از خانم تاجور كاكر راجع به سفرش به افغانستان پرسيد. او گفت: "اول به كويته پاكستان رفتم و تلفونی با عبدالوكيل متوكل و كسانی ديگر از جمله معين وزارت خارجه بنام ملاسيد محمد تماس گرفتم و گفتم كه من میخواهم ميرمنو تولنه و هم چند مكتب دخترانه را فعال نمايم. و پروبازل‌هايی را نوشته‌ام و كميته‌های خارجی هم وعده كمك داده‌اند و اين پروپازل‌ها را به سران طالبان نيز نشان دادم."
و در جواب به سوالی در رابطه به وضع زنان افغانستان گفت: "طالبان با زنان برخورد خوب دارند. زنان در بازار گشت و گذار دارند، حتی با چادر نماز و رویلچ. در شفاخانه‌ها و مكاتب فعاليت مینمايند." تاجور خلقی نو طالب شده همچنان میگويد: "من با سران طالبان نشستم و برخورد آنها بسيار خوب بود." او میگويد "از معاون وزارت خارجه اجازه خواستم و گفتم كه رفتن به خرقه مبارك منع است يا نه. برايم گفتند كه میتوانی بروی. هيچ ممانعت نسيت. به خرقه مبارك رفتم و آن جا نفل خواندم."
از اين مصاحبه خانم كاكرخلقی ـ طالبی میتوان چند نتيجه گرفت:
۱ ـ طالبان با "برخورد خوب" يكبار ديگر ثابت ساختند كه رشته و بافتك مضبوطی با خلقیها دارند. زيرا به عوض آنكه او را بخاطر جناياتش در دوران خلقیها محاكمه كنند، مورد لطف خود قرار ميدهند.
۲ ـ خلقیها و پرچمیها چون در نوكرمنشی تمرين كافی دارند، اين عادت را بعد از انحلال حزب شان نيز از دست نداده و بعضی از آنان بخاطر منافع شخصی حاضر به قبول هر نوع پستی هستند.
۳ ـ يك زن بايد چقدر فرومايه باشد كه با همان دجالانی از زير چادری صحبت میكند كه خواهران و مادرانش را درسرك‌ها شلاق‌كش میكنند و موردی بیناموسانه‌ترين توهين‌ها قرار میدهند ولی بعد مدعی شود كه "طالبان با زنان برخورد خوب دارند."
۴ ـ راستی تا وقتی انسانهای بیوجدانی چون خانم كاكر وامثالش موجود باشند حتی جاهل‌ترين و فرومايه‌ترين نيروها نيز در يافتن مبلغ خود دچار مشكل نخواهند بود.»
آقای میر هزار سلام : این هم برخورد راوا با یک خانمی که پشتون. است.پیام زن شماره مسلسل 50
Payam-e-Zan
وقتی تاجور كاكر خلقی، طالبی میشود
مرغلره ـ كابل
تاجور كاكر Tajwar Kakur
تاجور كاكر از خلقیگری به طالبیگری، از اين خفت به كجا!
«به سلسله افشاگری چهره‌های خاين و تسليم‌طلب، میخواهم چهره ديگری را افشاء نمايم. تاجاييكه ما معلومات داشتيم برای تان نوشتيم و چيزهای ديگری را كه شما میدانيد در موردش اضافه نموده و به نشر بسپاريد.
تاجور كاكر در سال ۱۳۵۷ عضو فعال حزب دموكراتيك خلق افغانستان، معاون سازمان زنان ناحيه ۱۱ و معلم يكی از مكاتب خيرخانه بود. در زمان معاونيتش تعداد زيادی از مخالفين دولت را به دام "اگسا" (سازمان اطلاعات دوران تره‌كی) انداخت. بعد از سقوط تره‌كی و امين، تاجور مدتی در زندان افتاد و احتمالاً بخاطر فعاليت‌های جاسوسی به پاكستان روانه شد. آن جا مكتبی را فعال نمود كه از طرف گلبدين تهديد گرديد و اين زمينه‌ای شد تا از آستراليا پناهندگی سياسی بگيرد.
صدای امريكا شام ۲۳ سرطان ۱۳۷۷ طی مصاحبه‌ای در برنامه «ميرمن» از خانم تاجور كاكر راجع به سفرش به افغانستان پرسيد. او گفت: "اول به كويته پاكستان رفتم و تلفونی با عبدالوكيل متوكل و كسانی ديگر از جمله معين وزارت خارجه بنام ملاسيد محمد تماس گرفتم و گفتم كه من میخواهم ميرمنو تولنه و هم چند مكتب دخترانه را فعال نمايم. و پروبازل‌هايی را نوشته‌ام و كميته‌های خارجی هم وعده كمك داده‌اند و اين پروپازل‌ها را به سران طالبان نيز نشان دادم."
و در جواب به سوالی در رابطه به وضع زنان افغانستان گفت: "طالبان با زنان برخورد خوب دارند. زنان در بازار گشت و گذار دارند، حتی با چادر نماز و رویلچ. در شفاخانه‌ها و مكاتب فعاليت مینمايند." تاجور خلقی نو طالب شده همچنان میگويد: "من با سران طالبان نشستم و برخورد آنها بسيار خوب بود." او میگويد "از معاون وزارت خارجه اجازه خواستم و گفتم كه رفتن به خرقه مبارك منع است يا نه. برايم گفتند كه میتوانی بروی. هيچ ممانعت نسيت. به خرقه مبارك رفتم و آن جا نفل خواندم."
از اين مصاحبه خانم كاكرخلقی ـ طالبی میتوان چند نتيجه گرفت:
۱ ـ طالبان با "برخورد خوب" يكبار ديگر ثابت ساختند كه رشته و بافتك مضبوطی با خلقیها دارند. زيرا به عوض آنكه او را بخاطر جناياتش در دوران خلقیها محاكمه كنند، مورد لطف خود قرار ميدهند.
۲ ـ خلقیها و پرچمیها چون در نوكرمنشی تمرين كافی دارند، اين عادت را بعد از انحلال حزب شان نيز از دست نداده و بعضی از آنان بخاطر منافع شخصی حاضر به قبول هر نوع پستی هستند.
۳ ـ يك زن بايد چقدر فرومايه باشد كه با همان دجالانی از زير چادری صحبت میكند كه خواهران و مادرانش را درسرك‌ها شلاق‌كش میكنند و موردی بیناموسانه‌ترين توهين‌ها قرار میدهند ولی بعد مدعی شود كه "طالبان با زنان برخورد خوب دارند."
۴ ـ راستی تا وقتی انسانهای بیوجدانی چون خانم كاكر وامثالش موجود باشند حتی جاهل‌ترين و فرومايه‌ترين نيروها نيز در يافتن مبلغ خود دچار مشكل نخواهند بود.»