بانوی مکتب ساز همچنان یکی از نامزدهای اصلی دریافت جایزه صلح نوبل است!

من نیز خوش میشوم که یک زن هموطنم جائزه نوبل را دریافت کند. چشم حسود کورباد!
اما اگر از گذشته خانم سمر در رهبری حزب وحدت بگذریم، اگرازین هم چشم پوشی کنیم، که دوسیه های جنگسالاران را به امریکائی ها تسلیم کرد، به جای اینکه به محاکمه بین المللی در دنهاگ تسلیم کند، اما لاعقل از خانم سمر باید پرسان شود، که چرا رهبری حزب حق وعدالت را در کنارحنیف اتمر، این آجنت انگلیس (و به گفته کابل پرس^? فاشیست قومی) پذیرفت؟
برای عضویت خانم سمر درین حزب بدنام و پُر از پرچمی های سابق که هیچ اجباری در کار نبود.
چرا هواداران بانوی مکتب ساز این عمل او را نادیده میگیرند؟