Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 66332

عوامل تمرکز گرایی سیاسی در افغانستان پس از بن

14 اكتبر 2012, 09:27, توسط نادر

آقای اندیشمند،
خواهش میکنم، به چند سوال ذیل من پاسخ بنوسید و بالای ابعاد امریکائی این معضله کمی روشنی بیاندازید. در ادامه هر سوال تبصره کوتاه خودم را نیز نوشته ام، تا مقصدم را واضح ساخته باشم. تشکر!

  • اگر جامعه جهانی و در صدر آن دولت امریکا، در کنفرانس بُن 2001 بخاطر دلایلِ که شما توضیح دادید، یک دولت تمرکزگراه را در افغانستان مستقر ساخت، پس چرا در مدت این 11 سال متوجه این "اشتباه" شان نشدند وبرای اصلاح آن کاری نکردند ؟
    برعکس با هزینه ملیارد ها دالر کوشیده اند، که این نظام ( به گفته شما تمرکزگراه ) اما به نظر من، فاسد و مملو از خائینین ملی را زنده نگهدارند.
  • آیا تمرکز گرائی سیاسی در دولت افغانستان، اولین تجربه دولت سازی امریکا در ممالک تحت سلطه اش بود، یااین تمرکزگرائی جزء از برنامه سیاست های استعماری امریکاست ؟
    امریکا همیشه دولت های مشروع و دیموکرات را توسط کودتا های نظامی سرنگون ساخته، و در عوض آن حکومت های دیکتاتوری و نظامی را جایگزین کرده (البته در افغانستان از دولت مشروع یا دیموکرات سخن گفته نمیتوانیم).
  • قدرتمند شدن دوباره طالبان:
    آیا عقل سالم پذیرفته میتواند، که 46 قدرتمندترین کشور های جهان با 130 هزار عسکر مجهز به مدرنترین سلاح ها توان اینرا نداشته باشند، که در مدت 11 سال یک تعداد( خود شان این تعداد را بین 15 و 30 هزار نفر تخمین کرده اند) طالبان به اصطلاح پای لُچ را از بین ببرند؟
    در حالیکه در جنگ جهانی دوم فقط چهار کشور ( انگلیس، امریکا، شوروی، فرانسه) در اتحاد باهم در مدت دو سال یکی از قدرتمندترین و مجهز ترین دولت های دنیا (آلمان نازی) را سرنگون ساختند. اما امریکا (طبق برنامه سیاست های استعماری اش) افراد رده دوم نازی را مدت بیست سال دیگر در دولت آلمان جایگزین ساخت.
    در ضمن باید یادآور شوم، که در تاریخ بشریت این اولین مرتبه ست، که 46 کشور جهان بالای یک کشور کوچک هجوم بیاورد، اما توان هیچ کار معقول و سازنده را نداشته باشند.

جستجو در کابل پرس