درود ندیم عزیز...
خواندم... خیلی خوب به شرح و بسط این مسئله پرداخته ای عزیز.
به نظر من آنچه در کشور های جهان سوم، مخصوصن افغانستان نتوانسته است به خوبی مورد درک و پژوهش قرار گیرد همین مسأله ی روشنفکری است. در جامعه ای که به وضوح عقب ماندگی فرهنگی، گستردگی فزاینده فساد در بین جامعه و صاحبان قدرت دیده می شود طبیعی ست که مباحثی چون روشنفکری و روشنگری به حاشیه رانده می شود و یا هم با برداشت های نادرست اشخاصی ادعای کاذب روشنفکری را در سر می پرواند. در حالیکه نقش روشفنفکر در یک جامعه درک درست شرایط موجود و آماده ساختن جامعه برای ارتقا و پیشرفت است که متاسفانه ما شاهد چینین مقوله و گفتمانی در سطح کشور نبوده ایم. امیدوارم نوشته های این چنینی پیرامون این مبحث اساسی بتواند راه های رسیدن به یک جامعه ایده آل و آرمانی را فراهم کند... سپاسگزرام.
درود ندیم عزیز...
خواندم... خیلی خوب به شرح و بسط این مسئله پرداخته ای عزیز.
به نظر من آنچه در کشور های جهان سوم، مخصوصن افغانستان نتوانسته است به خوبی مورد درک و پژوهش قرار گیرد همین مسأله ی روشنفکری است. در جامعه ای که به وضوح عقب ماندگی فرهنگی، گستردگی فزاینده فساد در بین جامعه و صاحبان قدرت دیده می شود طبیعی ست که مباحثی چون روشنفکری و روشنگری به حاشیه رانده می شود و یا هم با برداشت های نادرست اشخاصی ادعای کاذب روشنفکری را در سر می پرواند. در حالیکه نقش روشفنفکر در یک جامعه درک درست شرایط موجود و آماده ساختن جامعه برای ارتقا و پیشرفت است که متاسفانه ما شاهد چینین مقوله و گفتمانی در سطح کشور نبوده ایم. امیدوارم نوشته های این چنینی پیرامون این مبحث اساسی بتواند راه های رسیدن به یک جامعه ایده آل و آرمانی را فراهم کند... سپاسگزرام.