از راوا خلاقیت میخواستید اما حالا چه شده؟

کامران گرامی، زمانی در نوشته‌ای در نقد راوا گفته بودید:

راوا قصد ندارد که جبهه ی خود را در برابر شرايط جاری و دورنمايی که تصور می شود، با نگره های نو تر و خلاق پيوند دهد..... تصور من اين است که راوا در جريان مبارزه نمی تواند دست به خلاقيت و نو آوری بزند و وقتی نتواند که از خود خلاقيتی نشان دهد، رفته رفته نيرو تحليل می رود و با همان تازيانه ی هميشگی رانده می شود..... راوايی که من طی چند سال می شناسم، بی کوچکترين تغيير و خلاقيتی در مبارزه، گذشته ی تاريکی از جامعه را دوباره با همان متدهای فرسوده اش به نمايش می گذارد.

اما این گفته های شما را در تناقض با نوشته کنونی تان می‌بینم که تغییر در سیاست و شیوه مبارزه را "هررنگی" میدانید:

هر خواننده ی و بيننده ی عاقلی می فهمد که نه، اين سازمان ديروز يک رنگ داشت، امروز يک رنگ دارد و فردابه رنگی ديگری تبديل می شود.

آيا اين هم از دروغگويی ها و سياسی بافی های راوا نيست که ديروز مسلمان بود و امروز سکولار شده است و فرداهم به رنگ ديگری تبديل می شود؟

حال باید در بین دو دید متفاوت تان در باره راوا، باید کدامشان را پذیرفت، اگر میپذیرید که راوا تغییر کرده، پس آن گفته شما که راوا خلاقیت و نوآوری ندارد باید منسوخ باشد، در حالیکه فعلا میگویید چون فلان نوآوری و خلاقتی در مبارزه اش بوده پس این سازمان قابل اعتبار نیست چون "رنگ عوض میکند".

اما در مورد آنچه شما هر رنگی مینامید، مجله "اقتصاد" نظر کاملا متفاوتی ابراز داشته است که تصور میکنم بیشتر با واقعیت راوا همخوانی دارد:

«... یكی‌ از تفاوت‌های‌ "راوا" با دیگر احزاب‌ سیاسی‌ اینست‌ كه‌ "راوا" قربانی‌ دادن‌ را از مقام‌ رهبری‌ آغاز كرده‌ در حالی‌ كه‌ احزاب‌ سیاسی‌ دیگر در كشور كمتر چنین‌ مشخصه‌ی‌ داشته‌ اند. مشخصه‌ دیگر "راوا" اینست‌ كه‌ میان‌ شعار و عمل‌ شان‌ صداقت‌ وجود دارد و برعكس‌ سازمان ‌های‌ دیگر از آغاز تا كنون‌ به‌ هیچ‌ شعار، منشور و مرام‌ خود پشت‌ نكرده‌ و نسبت‌ به‌ آن‌ وفادار مانده‌ اند. خط‌ مشی‌ "راوا" روشن‌ و ساده‌ است‌، "صراحت‌ بدون‌ ملاحظه‌" در لحن‌ و لهجه‌ آنان‌ مشخصه‌ای‌ است‌ كه‌ "راوا" را از دیگران‌ متفاوت‌ می‌سازد.»