نخست قابل يادانى که نام افغانستان ترکيب دو واژه است يعنى افغان که نام دوم ويا همچم پشتون
باستان ازاست و ستان که يک پسوند مکانى قند پارسى مى باشد. واژه هاى پسوندى مکانى (گاهى يا معرب آن جايى) درقند پارسى تا اين هنگام چنين اند: نا , يا, ا, انا , پور, ستان , استان , ان, گاه , ترکيب با پسوندهاى قديمى مانند آريانا , سغديانا, باکتريا , پور , ديگر رايج نيست. نامگذارى براى شهر درقرون جديد "آباد" بود. اکنون نامهاى گوناگونى براى شهرکها گزينش مى شوند.
افغانستان در دوار ننخست قابل يادانى که نام افغانستان ترکيب دو واژه است يعنى افغان که نام دوم ويا همچم پشتون عبدالرحمن خان تأسيس يافته است. پيش ازاين تاريخ کدام سندى تاريخى درباره کشورودولت افغانستان وجود ندارد.
احمد شاه ابدالي يک افغان ( پشتون بود و قدرت سياسى را بدست گرفت ولى نام کشور "خراسان کبير و مناطق ماوراءالنهر" و نام سلطنت اش درانى بود. تيمورشاه تا شجاع خود شان را شاه "خراسان" , زيرا مناطق آنطرف آمو را با کشميرازدست دادند مى ناميدند.
نام افغانستان وآنهم afghan-land براى اولين باردر سال1801م، ازسوىدولت بريتانيا گرفته شد که برگردان آن در فارسى ستان افغان معنى مى دهد. در زمان نواسه عبدالرحمن خان افغانستان ازطرف شوروى وآلمان به رسميت شناخته شد که ازاين زمان اين کشور پشت وحدت ملى دوان دوان است و وحدت ملى به گونه سراب (فاتهمورگان)!
يک انسان چيزيکه نداشته باشد هميشه درپى اش است. حاکمان افغان در درپى وحدت ملى نيستند بلکه در پى ستم ملى اند ومى خواهند زبان افغانى خود را يعنى پشتو سرمردم به زور دادگاه قلابى شان بقبولاند. کشوريکه به اين اندازه بيرق دارد کشوريکه به اين اندازه سرود ملى دارد کشوريکه به اين اندازه از وحدت ملى "اصلاحات ملی" , اردو ملى, رادیو تلویزیون ملی, پوليس ملی نام ببرد و در عمل وحدت ملى نداشته باشد, بهتراست وحدت ملى (بخوان مولى=ترب
را بسازد. وحدت اقتصادى راآماده کند وپول را بين همه مليتهاى کشور عادلانه مصرف کنند. وحدت مولى وحدت ملى به بارمى آ ورد
دادگاه عالی افغانستان اگريک نهاد مستقل و دموکراتيک مى بود عملکردهاى ناعدلانه دولت را به باد پيغار و پيکار قرارمى
داد
ونه "اصطلاحات ملی" که تمامي پشتو است. اين خود اش باعث رنجاندن غيرپشتونها شده اند ومانع وحدت ملى مى شود.
من به عنوان غيرپشتون که واژه افغان را براى مردم شريف پشتون هم توهين مى دانم از چنين احکام داد گاه ها ى دست نشاده کدام ارمانى ندارم. ولى خوش شدم که چنين احکام داد گاه ها روند تجزيه وتغيرنام افغانستان را گسترش مى دهد.
زبان پديده اجتماعى است. زبان پديده فرهنگي است. زبان فرهنگ ساز است . زبان نگهدارفرهنگ است. زبان نه تنها که ابزار گفتوشنوداست پديده هويت شخصيتى ملتى است. زبان يک پديده عاطفى واحساسى وحساسى واساسى است . دولت پشتون, دادگاه عالی افغانستان بازهم يک بارديگرخنجر زد در هويت عاطفى غيرپشتونها! به گفته مردمى اين کاردادگاه عالی افغانستان درگرونج ما بد خورد.
رنگ درفشهاى ايران زمين وتوران زمين در زمانهاى باستان زرد, سبز, و آبي بود که با چهارعنصر اساسى آب وباد آتش و زمين. خورشيد درآن نقش ونگار بود. همين اکنون خورشيد وستارهگان دربيرقهاى کشورهاى تورانى وجود دارد. رنگهاى بيرق کشورايران (خورشيد ديگروجودندارد) اززمانهاى همان است
درقرون ميانهدرهمين سرزمين که امروز درآن افغانستان قراردارد بيرقها
بعدازسرنگونى دولت درانى وبقدرت آمدن دودمان سدوزايى رنگ بيرق سرزمين سياه شد
رنگارنگ و زيادترسرخ بود.
تغيرنام افغانستان ارمان است
تا که نام افغان است ملک درفغان است
تا که افغانستان است نام اش بطلان است
نخست قابل يادانى که نام افغانستان ترکيب دو واژه است يعنى افغان که نام دوم ويا همچم پشتون
باستان ازاست و ستان که يک پسوند مکانى قند پارسى مى باشد. واژه هاى پسوندى مکانى (گاهى يا معرب آن جايى) درقند پارسى تا اين هنگام چنين اند: نا , يا, ا, انا , پور, ستان , استان , ان, گاه , ترکيب با پسوندهاى قديمى مانند آريانا , سغديانا, باکتريا , پور , ديگر رايج نيست. نامگذارى براى شهر درقرون جديد "آباد" بود. اکنون نامهاى گوناگونى براى شهرکها گزينش مى شوند.
افغانستان در دوار ننخست قابل يادانى که نام افغانستان ترکيب دو واژه است يعنى افغان که نام دوم ويا همچم پشتون عبدالرحمن خان تأسيس يافته است. پيش ازاين تاريخ کدام سندى تاريخى درباره کشورودولت افغانستان وجود ندارد.
احمد شاه ابدالي يک افغان ( پشتون بود و قدرت سياسى را بدست گرفت ولى نام کشور "خراسان کبير و مناطق ماوراءالنهر" و نام سلطنت اش درانى بود. تيمورشاه تا شجاع خود شان را شاه "خراسان" , زيرا مناطق آنطرف آمو را با کشميرازدست دادند مى ناميدند.
نام افغانستان وآنهم afghan-land براى اولين باردر سال1801م، ازسوىدولت بريتانيا گرفته شد که برگردان آن در فارسى ستان افغان معنى مى دهد. در زمان نواسه عبدالرحمن خان افغانستان ازطرف شوروى وآلمان به رسميت شناخته شد که ازاين زمان اين کشور پشت وحدت ملى دوان دوان است و وحدت ملى به گونه سراب (فاتهمورگان)!
يک انسان چيزيکه نداشته باشد هميشه درپى اش است. حاکمان افغان در درپى وحدت ملى نيستند بلکه در پى ستم ملى اند ومى خواهند زبان افغانى خود را يعنى پشتو سرمردم به زور دادگاه قلابى شان بقبولاند. کشوريکه به اين اندازه بيرق دارد کشوريکه به اين اندازه سرود ملى دارد کشوريکه به اين اندازه از وحدت ملى "اصلاحات ملی" , اردو ملى, رادیو تلویزیون ملی, پوليس ملی نام ببرد و در عمل وحدت ملى نداشته باشد, بهتراست وحدت ملى (بخوان مولى=ترب
را بسازد. وحدت اقتصادى راآماده کند وپول را بين همه مليتهاى کشور عادلانه مصرف کنند. وحدت مولى وحدت ملى به بارمى آ ورد
دادگاه عالی افغانستان اگريک نهاد مستقل و دموکراتيک مى بود عملکردهاى ناعدلانه دولت را به باد پيغار و پيکار قرارمى
داد
ونه "اصطلاحات ملی" که تمامي پشتو است. اين خود اش باعث رنجاندن غيرپشتونها شده اند ومانع وحدت ملى مى شود.
من به عنوان غيرپشتون که واژه افغان را براى مردم شريف پشتون هم توهين مى دانم از چنين احکام داد گاه ها ى دست نشاده کدام ارمانى ندارم. ولى خوش شدم که چنين احکام داد گاه ها روند تجزيه وتغيرنام افغانستان را گسترش مى دهد.
زبان پديده اجتماعى است. زبان پديده فرهنگي است. زبان فرهنگ ساز است . زبان نگهدارفرهنگ است. زبان نه تنها که ابزار گفتوشنوداست پديده هويت شخصيتى ملتى است. زبان يک پديده عاطفى واحساسى وحساسى واساسى است . دولت پشتون, دادگاه عالی افغانستان بازهم يک بارديگرخنجر زد در هويت عاطفى غيرپشتونها! به گفته مردمى اين کاردادگاه عالی افغانستان درگرونج ما بد خورد.
رنگ درفشهاى ايران زمين وتوران زمين در زمانهاى باستان زرد, سبز, و آبي بود که با چهارعنصر اساسى آب وباد آتش و زمين. خورشيد درآن نقش ونگار بود. همين اکنون خورشيد وستارهگان دربيرقهاى کشورهاى تورانى وجود دارد. رنگهاى بيرق کشورايران (خورشيد ديگروجودندارد) اززمانهاى همان است
درقرون ميانهدرهمين سرزمين که امروز درآن افغانستان قراردارد بيرقها
بعدازسرنگونى دولت درانى وبقدرت آمدن دودمان سدوزايى رنگ بيرق سرزمين سياه شد
رنگارنگ و زيادترسرخ بود.
تغيرنام افغانستان ارمان است
تا که نام افغان است ملک درفغان است
تا که افغانستان است نام اش بطلان است