عبدالرحمن پژواک دیپلومات ورزیده یا چهرهء حیله گر تاریخ؟
3 دسامبر 2012, 12:18, توسط وطنوال
گرانه بهمن صاحب سلامونه!
ستا ژباړه په پښتو ژبه د تقدیر وړ ده خو زینی جزیی او ټوټه ، ټوټه تیروتنی لري چی محتوا د خبری او زما د موخو یی لږ سرچپه تاته مفهوم رسولی دي. نو د همدی لپاره کوښښ کوم په پارسی ژبی درته لږ څه ولیکم
دوست عزیز!
شاید کشور بنام مغولستان را خوب بشناسید در آن سرزمین همه به نام چنگیز افتخار می کنند و او را لقب پدر ملت داده اند. نه تنها لقب پدر ملت بلکی عکس آن "ابرمرد" را در نوت هزار پولی نیز گذاشته اند. مجسمه های از او درست کرده اند و بنام او سکه ضرب زده اند. از این بیشتر مغولها اورا سمبول هویت ملی خود می پندارند و ایجاد کشور بنام مغولستان را مدیون فداکاری ها و جنگ های تاریخی او می شوند. اورا کسی می پندارند که اقوام و قبایل مختلف مغولی را دور هم جمع کرد و قشون افتخار آمیز از آن بوجود آورد.
چرا؟؟؟!! آیا فکر می کنی آنها از جنایات چنگیز در زمان زنده گیش خبر ندارند یا تاریخ را نا دیده می گیرند؟ نه آنها هم تاریخ خوانده اند و هم اینرا می دانند که چنگیز همان کسیست که بزرگترین کشتار جمعی به بیرحمانه ترین شکل آن در تاریخ بشر بنام او ضرب خورده است. چرا آنها با وجود دانستن آن همه جنایات در قبر او نشاشیدند؟
بی احترامی نشود وقتی خودت آنقدر می شاشی چرا نمیروی به مدینه و در قبر محمد نمی شاشی!! پیامبر اسلام جز راه زور و جنایت و چپاول راه دیگر در به میان آوردن دینی بنام اسلام را چرا بنا نه نهاد؟؟ به این پرسش ها باید جواب داشته باشی ها؟؟
من در نوشته های قبلی خود به وضوح موضع خود را بیان کردیم که: هر رهبر و در نهایت هر انسان از خطا خالی نیست. رهبرانی اند که به ناحق ظلم های و جنایات را هم مرتکب شده اند باید آن جنایات را با در نظرداشت وضیعت های زمانی و مکانی همان ادوار مورد مطالعه قرار دهیم. باید این مطالعه ما باعث بوجود آوردن تفاهم شود نه فصل و نفاق.
اینجاست که من می گویم فکتور زمانی را باید در نظر داشت و هر پدیده ای تاریخی را باید در چوکات زمان و مکان و ساختاری های کلتوری همانوقت به ارزیابی بگیریم و به قضاوت بنشینیم.
مسعود وزیر دفاع حتی خود کابل هم نبود. و در دوران جهاد تنها مجاهد دره پنجشیر بود! بناء نمیشود وی را در صف رهبران بزرگ چون احمد خان ابدالی و عبدالرحمن خان و امثالهم مورد مطاله و ارزیابی قرار دهیم.
باید به تمام پرسش های خودت جواب می نوشتم لیکن وقت کافی نیست تا مفصلا بنویسم.
شاید در مقاله های بعدی باز هم از من بخوانی
وطنوال
گرانه بهمن صاحب سلامونه!
ستا ژباړه په پښتو ژبه د تقدیر وړ ده خو زینی جزیی او ټوټه ، ټوټه تیروتنی لري چی محتوا د خبری او زما د موخو یی لږ سرچپه تاته مفهوم رسولی دي. نو د همدی لپاره کوښښ کوم په پارسی ژبی درته لږ څه ولیکم
دوست عزیز!
شاید کشور بنام مغولستان را خوب بشناسید در آن سرزمین همه به نام چنگیز افتخار می کنند و او را لقب پدر ملت داده اند. نه تنها لقب پدر ملت بلکی عکس آن "ابرمرد" را در نوت هزار پولی نیز گذاشته اند. مجسمه های از او درست کرده اند و بنام او سکه ضرب زده اند. از این بیشتر مغولها اورا سمبول هویت ملی خود می پندارند و ایجاد کشور بنام مغولستان را مدیون فداکاری ها و جنگ های تاریخی او می شوند. اورا کسی می پندارند که اقوام و قبایل مختلف مغولی را دور هم جمع کرد و قشون افتخار آمیز از آن بوجود آورد.
چرا؟؟؟!! آیا فکر می کنی آنها از جنایات چنگیز در زمان زنده گیش خبر ندارند یا تاریخ را نا دیده می گیرند؟ نه آنها هم تاریخ خوانده اند و هم اینرا می دانند که چنگیز همان کسیست که بزرگترین کشتار جمعی به بیرحمانه ترین شکل آن در تاریخ بشر بنام او ضرب خورده است. چرا آنها با وجود دانستن آن همه جنایات در قبر او نشاشیدند؟
بی احترامی نشود وقتی خودت آنقدر می شاشی چرا نمیروی به مدینه و در قبر محمد نمی شاشی!! پیامبر اسلام جز راه زور و جنایت و چپاول راه دیگر در به میان آوردن دینی بنام اسلام را چرا بنا نه نهاد؟؟ به این پرسش ها باید جواب داشته باشی ها؟؟
من در نوشته های قبلی خود به وضوح موضع خود را بیان کردیم که: هر رهبر و در نهایت هر انسان از خطا خالی نیست. رهبرانی اند که به ناحق ظلم های و جنایات را هم مرتکب شده اند باید آن جنایات را با در نظرداشت وضیعت های زمانی و مکانی همان ادوار مورد مطالعه قرار دهیم. باید این مطالعه ما باعث بوجود آوردن تفاهم شود نه فصل و نفاق.
اینجاست که من می گویم فکتور زمانی را باید در نظر داشت و هر پدیده ای تاریخی را باید در چوکات زمان و مکان و ساختاری های کلتوری همانوقت به ارزیابی بگیریم و به قضاوت بنشینیم.
مسعود وزیر دفاع حتی خود کابل هم نبود. و در دوران جهاد تنها مجاهد دره پنجشیر بود! بناء نمیشود وی را در صف رهبران بزرگ چون احمد خان ابدالی و عبدالرحمن خان و امثالهم مورد مطاله و ارزیابی قرار دهیم.
باید به تمام پرسش های خودت جواب می نوشتم لیکن وقت کافی نیست تا مفصلا بنویسم.
شاید در مقاله های بعدی باز هم از من بخوانی
وطنوال