استخوان شکنی بوده تنومند و زور آور که استخوان شتر را به یک ضرب می شکسته ، کنیت اش هاشم ( استخوان شکن ) فرزند مناف ، نواسه کلاب . عموی هاشم « عبد شمس » را فرزندی بوده به نام « امیه » . اینان از یک خانواده بوده اند به نام « قریش » . محمد ، ابوبکر ، عمر ، و علی اولاده هاشم بودند و عفان ، عثمان ، ابوسفیان ، معاویه و یزید اولاده « امیه » . خانواده قریش پرده داران کعبه بوده اند و در بین سایر اقوام عرب ، همه اینان متمول و با نفوذ . دعوای این عمو زاده ها بر سری کسب قدرت بوده . چون چهار تن از بنی هاشم پیهم قدرت را قبضه نموده بودند ، بعد از وفات امام علی ، معاویه دعوای خلافت کرد و همه مردمان عرب به شمول امام حسن به او و پسرش بیعت کردند . درین میانه فقط امام حسین دعوای خلافت داشت و به امید گرفتن بیعت مردمان کوفه « عراق » رخت سفر بست که این پیش بینی اشتباه از آب برآمد و مردمان آن سامان قبلاً به پسر معاویه بیعت نموده بودند . راه باز گشت مسدود ، خود و خانواده « جمعاً چهل نفر » کشته شدند .
انگیزه سفر امام حسین ، ارزیابی نادرست « عقیل بن جعفر » پسر عموی حسین بود که نامه فرستاد مبنی بر بیعت سی هزار مردمان کوفه . گرچه امام حنیفه برادر ناتنی حسین با رفتن او موافق نبود و بخصوص بردن حرم و خانواده . « ابوحنیفه فرزند امام علی در سن 36 ساله گی کشته شد و بعضی ها را باور بر آن است که او ناپدید شد و چون مهدی دوباره ظهور خواهد نمود . پیروان او را کیانیان گویند . »
و نیز امام علی با یکی از دختران معاویه ازدواج نموده بود و از او فرزندی به دنیا آورد به نام عباس . همین حضرت عباس « ابوالفضل ، قمر بنی هاشم » خواهر زاده یزید بود . یزید در کوفه سه بار او را صدا زد : خواهر زاده بیعت کن . عباس از حسین مشوره خواست و حسین از یزید اجازه باز گشت به مدینه خواست که قبول نگردید . سپس گفت : به شام « سوریه » می روم که نیز پزیرفته نشد . یزید از او بیعت خواست ، فقط بیعت . حسین بیعت نکرد و با عباس و همراهان کشته شدند . عقیل بن جعفر فرار نمود و در منزل یک نفر خیاط از بام منزل سقوط نموده وفات نمود .
تاریخ طبری – جلد چهارم .
استخوان شکنی بوده تنومند و زور آور که استخوان شتر را به یک ضرب می شکسته ، کنیت اش هاشم ( استخوان شکن ) فرزند مناف ، نواسه کلاب . عموی هاشم « عبد شمس » را فرزندی بوده به نام « امیه » . اینان از یک خانواده بوده اند به نام « قریش » . محمد ، ابوبکر ، عمر ، و علی اولاده هاشم بودند و عفان ، عثمان ، ابوسفیان ، معاویه و یزید اولاده « امیه » . خانواده قریش پرده داران کعبه بوده اند و در بین سایر اقوام عرب ، همه اینان متمول و با نفوذ . دعوای این عمو زاده ها بر سری کسب قدرت بوده . چون چهار تن از بنی هاشم پیهم قدرت را قبضه نموده بودند ، بعد از وفات امام علی ، معاویه دعوای خلافت کرد و همه مردمان عرب به شمول امام حسن به او و پسرش بیعت کردند . درین میانه فقط امام حسین دعوای خلافت داشت و به امید گرفتن بیعت مردمان کوفه « عراق » رخت سفر بست که این پیش بینی اشتباه از آب برآمد و مردمان آن سامان قبلاً به پسر معاویه بیعت نموده بودند . راه باز گشت مسدود ، خود و خانواده « جمعاً چهل نفر » کشته شدند .
انگیزه سفر امام حسین ، ارزیابی نادرست « عقیل بن جعفر » پسر عموی حسین بود که نامه فرستاد مبنی بر بیعت سی هزار مردمان کوفه . گرچه امام حنیفه برادر ناتنی حسین با رفتن او موافق نبود و بخصوص بردن حرم و خانواده . « ابوحنیفه فرزند امام علی در سن 36 ساله گی کشته شد و بعضی ها را باور بر آن است که او ناپدید شد و چون مهدی دوباره ظهور خواهد نمود . پیروان او را کیانیان گویند . »
و نیز امام علی با یکی از دختران معاویه ازدواج نموده بود و از او فرزندی به دنیا آورد به نام عباس . همین حضرت عباس « ابوالفضل ، قمر بنی هاشم » خواهر زاده یزید بود . یزید در کوفه سه بار او را صدا زد : خواهر زاده بیعت کن . عباس از حسین مشوره خواست و حسین از یزید اجازه باز گشت به مدینه خواست که قبول نگردید . سپس گفت : به شام « سوریه » می روم که نیز پزیرفته نشد . یزید از او بیعت خواست ، فقط بیعت . حسین بیعت نکرد و با عباس و همراهان کشته شدند . عقیل بن جعفر فرار نمود و در منزل یک نفر خیاط از بام منزل سقوط نموده وفات نمود .
تاریخ طبری – جلد چهارم .