اینکه خون ملاله سرخ بود و یا از انیسه همه میدانند. خون سرخ است چه از بدن زنی به نام انیسه برآید چه ملاله. اگر انیسه افغانی بود و ملاله پاکستانی و اگر انیسه تاجیک بود و ملاله پشتون هردوی شان فدای یک توطعه اند. برای یک روشنفکر شرم است که اگر مثلن در المان زنی را شوهرش سر میبرد یا در افغانستان و یا پاکستان دختری را به جرم سخنان اش میکشند میان ایشان تفکیک روا دارد.آنانیکه نمیدانند ملاله پاکستانی ضد طالبان و تحجر پسندان مبارزه میگرد و انیسه مثل او بود شاید قضاوت شان یکجانبه باشد ولی به آنانیکه میدانند ملاله و انیسه نماینده جنس زن در قرن بیست و یک است. ملاله در پپاکستان زاده شده جائیکه هم اکنون مرگ را به افغانستان، کشمیر، هند و جنوب غرب چین صادر میکند کشور اتمی و بالاخر عضو پیمان مشترک المنافع غرب است. و لا اقل باید دیموکراسی غربی کمی بالایش ثاثیر داشته باشد با تفاوت میان ملاله و انیسه خود را مسخره مینمایند. خیلی ساده است که من بگویم آنچه مارگاریت تاچر انگلیس است فوزیه جان کوفی و یا شکریه بارکزی هم از او کم نیست خنده آور است. ما افغانها عادت داریم که خانه کاهگلی خود را از قصر کانکریتی دیگران بهتر تعریف میکنیم. اقای اثار حکیمی تازه فهمیده که علی آباد نه شهر بلکه محل نگهداری دیوانه هاست... برایش افسوس میخورم.
اینکه خون ملاله سرخ بود و یا از انیسه همه میدانند. خون سرخ است چه از بدن زنی به نام انیسه برآید چه ملاله. اگر انیسه افغانی بود و ملاله پاکستانی و اگر انیسه تاجیک بود و ملاله پشتون هردوی شان فدای یک توطعه اند. برای یک روشنفکر شرم است که اگر مثلن در المان زنی را شوهرش سر میبرد یا در افغانستان و یا پاکستان دختری را به جرم سخنان اش میکشند میان ایشان تفکیک روا دارد.آنانیکه نمیدانند ملاله پاکستانی ضد طالبان و تحجر پسندان مبارزه میگرد و انیسه مثل او بود شاید قضاوت شان یکجانبه باشد ولی به آنانیکه میدانند ملاله و انیسه نماینده جنس زن در قرن بیست و یک است. ملاله در پپاکستان زاده شده جائیکه هم اکنون مرگ را به افغانستان، کشمیر، هند و جنوب غرب چین صادر میکند کشور اتمی و بالاخر عضو پیمان مشترک المنافع غرب است. و لا اقل باید دیموکراسی غربی کمی بالایش ثاثیر داشته باشد با تفاوت میان ملاله و انیسه خود را مسخره مینمایند. خیلی ساده است که من بگویم آنچه مارگاریت تاچر انگلیس است فوزیه جان کوفی و یا شکریه بارکزی هم از او کم نیست خنده آور است. ما افغانها عادت داریم که خانه کاهگلی خود را از قصر کانکریتی دیگران بهتر تعریف میکنیم. اقای اثار حکیمی تازه فهمیده که علی آباد نه شهر بلکه محل نگهداری دیوانه هاست... برایش افسوس میخورم.