Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 13949

راه آزادی

14 آپریل 2008, 11:35, توسط عارف

هردو مقاله موضوعات مهم را مورد بحث قرار داده است كه بايد در بارهء آن فكر كرد.
در مقالهء اول ( صادرات قتل ها...) پيشنهاد شده كه اين دولت ناكارآمد بايد از بين برود و جايش را يك دولت واقعاّ ديموكرات و ملي ( بنده نظام سكولار رانيز در آن اضافه ميكنم) اختيار كند.

اينكه دولت فعلي ناكار و وابسطه به بيگانگان است، درين مورد اختلاف نظر وجود ندارد. اما اينجا سوال خلق ميشود، كه ملت ما كدام امكانات را دارا ست، تا يك دولت بهتري را جاگزين كند؟ و همچنين تكليف بوش و شركا چطور حل خواهد شد؟ از نظرات شما ممنون خواهم بود.

در مقالهء دوم ( راه آزادي) نيز دو پيشنهاد جالب براي حل مشكلات ملت ما ازين بي سرنوشتي مطرح شده، كه همچنين قابل بحث اند. يكي “ايجاد دو کشور مستقل با آرمان های دلخواه“ و ديگري “ايجاد حکومت فدرالی“ است.

1. در رابطه به پيشنهاد “ايجاد دو کشور مستقل با آرمان های دلخواه“ :

روند جهان پيشرفته در قرن بيست و يكم از بين بردن سرحدات موجود است، نه ايجاد سرحدات جديد. اين تحول را در اروپا به خوبي مشاهده ميكنيم، زيرا مردمان و سياستمداران اروپائي به اين نتيجه رسيدند كه اين عمل هم از نگاه اقتصادي و هم از نگاه سياسي به مفاد مليت هايشان تمام ميشود.

همه ميدانيم كه علت و محور اصلي اين همه جنگها در جهان امروز و همچنين در گذشته ( به گفتهء آقاي حسيني) همانا دستبرد به “ نعمت هاي منطقه“ا ست. گيريم افغانستان به دو كشور پشتوزبان و فارسي زبان تقسيم شود و گيريم كه توسط كوچ هاي اجباري مليت هاي پشتوزبان را به مناطق جنوب وشرق، و ديگران را در شمال، غرب و مركز مستقر سازيم، درين تقسيمات فرضي و تا حدي هم اجباري بازهم دو مشكل مهم باقي ميماند. يكي اينكه تمام فارسي زبانان از يك تبار نيستند، بجزء زبان فارسي وجه مشترك خيلي ناچيز يا حتي هيچ با همديگر ندارند. دوم اينكه تقريباّ همه “ نعمت هاي منطقه“ منابع طبعي در شمال مملكت ذخيره اند. اين يك امر پيشبيني شده ست كه اين تقسيمات از نظر پشتونها غير عادلانه تلقي ميشود و جنگ ادامه خواهد داشت.

2. در رابطه به نظام فدرالي:
براي اينكه نويسنده (آقاي حسيني) به نظام فدارالي خيلي سطحي پرداخته اند، زيرابه نظر ايشان اين نظام به درد افغانستان نميخورد. كاري مفيدي خواهد بود، اگر در باره يك نظام فدرالي و سكولار براي افغانستان فكر كنيم، زيرا درين صورت همه اقوام / ولايات از يك استقلال نسبي برخوردار ميشوند و درعين زمان ملت ما از شر دلالان مذهبي نيز نجات ميابد. از آنانيكه كه طرفدار نظام سكولاريستي نيستند، صميمانه خواهش ميكنم، كه امر كفر وغيره مرا صادر نكنند و بحث را جاي ديگر نكشانند.

احترام

جستجو در کابل پرس