جمهوری اسلامی ایران و فشار فزاینده بر مهاجرین افغانستانی!

با عرض سلام و ادای احترام به تمامی خواننده گان!
نمی دانم که از کجا شروع کنم. در افغانستان تولد، در ایران بزرگ و اکنون نیز چهار سال می شود که پس به افغانستان برگشته ام. اوضاع ایرانی که در ان بودم را نیز خوب به یاد دارم و کشوری که هم اکنون در ان می زییم را نیز به خوبی زیر نظر گرفته ام و ایران کنونی را نیز خوب از طریق رسانه های مختلفه جهانی جویا هستم. برای من یک چیز جالب است که چطور مردمانی که توانایی حکومت را ندارند و مردمانی که رأیت اند و بیش از انی می خواهند که می توانند داشته باشند و انانی که نمی توانند حکومت بکنند، برای اینکه از جرم و نقصان براورده نتوانستن زیاده خواهی های مردمان دیگر برایند، یک بهانه کاملاً قوی به نام افغانه دارند. جالب است. مردمان ما که نیز رنگ از انان گرفته اند، نیز می گویند که دولت افغانستان!(توقع زیاد)!!! بیایید و بسازید بجنگید و حق بگیرید نه با سلاح، با همکاری و همبستگی. امریکایی که شما مردم ایران را متهم به این می کنید که به اصطلاح زیر انان می خوابند، ان امریکایی نیست که شما می گویید، اینکه سیاست مردمان حاکم با سیاست امریکای به اصطلاح دشمن اسلام همخوانی ندارد، دلیلی بران ادعای شما نیست و اینکه سیاستمداران امریکایی نیز داعیه سردمداری جهان را به بهانه حقوق بشر و امثالهم بر دنیای مصور خویش دارند، دلیل قانع کننده ای به منظور لشکر گشایی انان به نقاط مختلف جهان نیست. اسلام قربانی سیاست، دست اویز و حیلتی برای بازی دادن مردمان شده است. ! خویشتنداری و صبوری، تن دادن به قضای الهی و عزم جزم مبارزه با مشکلات یک پیشنهاد است از طرف این حقیر خوار، اما نهفته در دل همان هایی که فوقاً ذکر کردم. برای هر دو طرف. مردمانی که بازی مردمان دیگر را می خورند را به خویشتنداری و صبر و تحمل و کم کردن توقعات و انانی که از روی ترس و زیاده خواهی، عدم جرأت مبارزه با مشکلات (خودمونی اگر بگویم اب و گاز و نان تن پرور ایران همان بلایی را به سرشان اورده که اکنون دولت ایران با معضل پاسخگویی ان به ملت خویش روبروست)و کاسه ننگین بی ننگی را به دست دارند، پیشنهاد می کنم که اکنون وقت ان رسیده که مرتبه حمام به ده روز تقلیل و کار سخت 15 ساعته مهاجرت را صرف به 10 ساعت وطن عوض کنید، امید خویش را از دست ندهید و به دور ببینید. با کم بسازید و از زیادش راه را برای زیادی دیگران مساعد سازید. مادامی که مایان به این فکر و اندیشه با هم برخورد کنیم و همدیگر را بنگریم، راه سعودی ما به سوی نابودی است نه به سوی ابادی.
در خصوص ان محترم یا محترمه ای که پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) را به باد تمسخر و اطرافیان ایشان (ع) را نفهم جلوه می دهند، یک گفتنی دارم:ــ به راستی که نفهم تری، نفهم تر از توی نفهم در این جهان پیدا نخواهد شد، که با نفهمی تمام این نشان های روشن را نفهمیده و دیگران را همانند خویش نفهم می خواند.ای نفهم نفهم.