جمهوری اسلامی ایران و فشار فزاینده بر مهاجرین افغانستانی!

عملكرد كشور دوست و " برادر " ايران در خصوص مهاجرين افغاني خيلي بيشرمانه است .
متاسفانه سردمداران سياسي و بخبه گان سياسي و كشوري ايران با اين روش يك جنگ روحي و رواني كه پيامدهاي ناگوار و طولاني بر جامعه ي مهاجرين خواهد داشت ؛ را ايجاد مي كنند . و بيشتر باعث تاسف است كه واكنش جهانيان نيز در اين خصوص فقط در حد تبليغات و استفاده كردن از اين سوژه ي خبري است .
در واقع اگر واقع بينانه بيانديشيم ، بيشتر مشكلات دروني افغانستان را كشورهاي همجوار مثل ايران و پاكستان بجود آورده ا ست . حمايت هاي سياسي و مالي و تسهيلاتي اين كشور در زمان جنگ روسها قابل تقدير است ولي در زمان جنگهاي درون گروهي هم همه شاهد بودند كه ايران نقش تفرقه افكني خود را بين مردم و جهاديان افغانستان چطور ايفا نموده است .
اگر دقت كنيد . ايران در سال چندين بار از اين حربه ي خود عليه دشمن فرضي ( مهاجرين افغاني ) استفاده مي كنند و حتي اين رويه روي ذهن و شخصيت كودكان افغاني تاثير گذار بوده است ، ما مي بينيم كه كودكان ايراني به زور به مكبت مي روند ولي كودكان افغاني در انديشه و تشويش اين است كه آيا امسال دولت ايران با آنها چطور رفتار خواهد كرد،
به نظر من اين بيشتر از ادعاي خود ايرانيان درخصوص بمباران شيميايي شلمچه است . يك بمباران روحي و ايجاد يك جنگ روحي و رواني كه حتي از كودكان و نسلهاي آتي مهاجرين چشم نمي پوشد ، يك حركت مذمن و دوامدار ،
به قول ايرانيان ، اين كشور يك بار به نعل مي كوبد يك بار به سم ، اين عادت و روش سياسي اين كشور است بخصوص در خصوص مردم ما
روشه خواري در بين مامورين دولتي ايران كه در خصوص بازداشت مهاجرين كار مي كنند به حد زيادي شده است كه حتي در برخي از پوسته هاي امنيتي براي آزادي يك مهاجري كه اگر كار گيرش بيايد آنهم سه يا چهار هزار تومان در روز كار مي كند ؛ دوصد هزارتومان مطالبه ميكنند
اميدوارم كه ايرانيان به ياد داشته باشند كه
دور گردون گر دو روزي بر مراد ما نرفت ............... دايماً يكسان نباشد حال دوران غم مخور
و تخم كينه را بعد از به قول خودشان بيست چند سال ميزباني ، در دل ميهمانان خود نكارند