درست میفرمائید، آقای جان محمد جویا.
متاسفانه هیچ جریان سیاسی ( نه مردانه نه زنانه) نتوانست یا نخواست، که شعور سیاسی زنان افغانستان را تربیت دهد. این قشر (زنان) جامعه ما حتی در روشنفکرترین اجماع سیاسی افغانستان همیشه بحیث انسانهای درجه دوم نگهداشته شده اند. در بهترین حالت آن همقطاران سیاسی (مرد) شان به اینها به چشم ترحم نگاه کرده اند، نه بحیث همرزم و همسنگر مساوی با خود شان.
یگانه سازمان که زنان در رده اول کادرها حضورداشته اند، سازمان روا بوده واست. اما متاسفانه این سازمان آنقدر دُگم و تنگ نظرتشریف دارد، که به نظر من، زنان روائی با وجود داشتن شعور سیاسی، به روی دیگر سکه زنان اخوانی قرار میگیرند.
باید تذکر دهم که با آنهم بنده بسیاری از نظرات سیاسی ......سازمان روا را تائید میکنم، و موجودیت این نوع سازمان ها را برای جامعه مردسالار افغانستان حتمی و مفید میدانم.
درست میفرمائید، آقای جان محمد جویا.
متاسفانه هیچ جریان سیاسی ( نه مردانه نه زنانه) نتوانست یا نخواست، که شعور سیاسی زنان افغانستان را تربیت دهد. این قشر (زنان) جامعه ما حتی در روشنفکرترین اجماع سیاسی افغانستان همیشه بحیث انسانهای درجه دوم نگهداشته شده اند. در بهترین حالت آن همقطاران سیاسی (مرد) شان به اینها به چشم ترحم نگاه کرده اند، نه بحیث همرزم و همسنگر مساوی با خود شان.
یگانه سازمان که زنان در رده اول کادرها حضورداشته اند، سازمان روا بوده واست. اما متاسفانه این سازمان آنقدر دُگم و تنگ نظرتشریف دارد، که به نظر من، زنان روائی با وجود داشتن شعور سیاسی، به روی دیگر سکه زنان اخوانی قرار میگیرند.
باید تذکر دهم که با آنهم بنده بسیاری از نظرات سیاسی ......سازمان روا را تائید میکنم، و موجودیت این نوع سازمان ها را برای جامعه مردسالار افغانستان حتمی و مفید میدانم.