حرکت مدنی شاعران جهان و سکوت شرم آور باندهای هزارگی!

وقتی واکنش وبسایت خبرگزاری پژواک را دیدم هم واقعن خرسند گردیدم، با خود گفتم، این حرکت واقعن دارد جهانی می شود، امید وار شدم که برای توقف کشتار مردم هزاره هم چاره ی هست، خوبترین شکل و مدنی ترین شکلش هم همین که شروع شده، گفتم همه می توانند با احساس انسانی خود و به امید اینکه دیگر انسانی به خاطر هزاره بودن تیرباران نشود، با این حرکت یکجا شوند، با این حرکت یکجا شوند تا بعد از این خانواده ی به عزای عزیزانش نماند، با این حرکت یکجا شوند تا دیگر کودکی یتیم نشود و اشک و آه یتیمان و بیوه زنان هم کمتر شود.
نامه را به دوستان خارجی فرستادم، از طریق فیسبوک هم به اشتراک گذاشتم، حالا سه روز از نشر این نامه گذشته است، اما وقتی کامنت میرهزار را می خوانم و به سایت های که توسط "فعالان هزاره" ساخته شده و خود را مدافع حقوق مردم هزاره معرفی می کنند، نگاه می کنم، استفراغم می گیرد. برای این آدمها دنیا گل و گلزار است و نان به نرخ روز.
واقعن شرم آور است که می بینم چنین مشکلی در بین مردم هزاره وجود دارد، مدعیان دفاع از حقوق هزاره که صاحب وبسایت، تلویزیون، روزنامه و رادیو هستند، از یک حرکت بزرگ جهانی برای قوم شان بی خبر مانده اند، زیرا این حرکت نه پولی به جیب آنها می اندازد و نه نامی که از آن بتوان برای استحمار مردم استفاده کنند.