اقاي بهمن !
مرا با فرومايه گان چون شما بحثي نيست به خاطر که افغان حقيقي هيچ وقت خر ثاني شده نميتواند. ولي چند جملۀ را ميخواهم به عرض برسانم.
با وجود دانش سرشار ادبی٬ به همبستگی افغانان باور و احترام ندارید. آن کشوری که مردم آنرا شما به داشتن دو هویت نا متجانس (افغان و افغانستانی) تشویق میکنید. استفادۀ این ترکیب توسط یک بی سواد افغان اشتباه است٬ و دوم یک جرم بزرگ فرهنگی است.هر افغان هم میداند که این هیولای که شما آنرا قبول کرده و میپرورانید از چشمۀ احساسات منفی قومی آب میخورد. و چیزی که امروز مردم رنجدیدۀ افغان ضرورت دارد این هیولا نه بلکه ارزش های والای انسانی و باور قوی ملی است که ما را در مقابل اختلافات و نابسامانی های غیر قابل انکار جامعۀ افغانی با شیوۀ پسندیده و هوشیارانه کمک و راهنمایی کند.
حقیقت همان است که معاش خوران ایران که به هر شکل و شمائلی از بالا رتبه گان قهرمان، مارشال، عالم دین، عضو کابینه، وکیل در ولسی جرگه و مشرانو جرگه، اعضای مطبوعات افغانی تا جیره گیران خاک آلود، متاسفانه در تار و پود جامعۀ افغانی موجود هستند. این نوکران بی خاصیت که از حب وطن و وفاداری به آرمان های ملی حرفی نشنیده اند، در عوض همه به هر سویه ایکه هستند، تفرقه، شقاق و نفاق اندازی را بین اقوام شریف افغانستان به هدایت باداران آخندی شان خوب آموخته و عملی مینمایند.
آیا از مؤسسه ایکه مریضان را تداوی مینماید باید منطقاً به اسم بنای اولین آن در مملکت، یعنی « شفاخانه» که در سر تا سر افغانستان عزیز مروج است، نامبرد و یا به هدایت مطبوعاتیان ایرانی پرست، با کلمه ایکه معنی معکوس را افاده مینماید، آنرا « بیمارستان» نامید...... یعنی جایی که آدم معالجه نگردیده، بلکه باید بیمار گردد؟؟
اقاي بهمن !
مرا با فرومايه گان چون شما بحثي نيست به خاطر که افغان حقيقي هيچ وقت خر ثاني شده نميتواند. ولي چند جملۀ را ميخواهم به عرض برسانم.
با وجود دانش سرشار ادبی٬ به همبستگی افغانان باور و احترام ندارید. آن کشوری که مردم آنرا شما به داشتن دو هویت نا متجانس (افغان و افغانستانی) تشویق میکنید. استفادۀ این ترکیب توسط یک بی سواد افغان اشتباه است٬ و دوم یک جرم بزرگ فرهنگی است.هر افغان هم میداند که این هیولای که شما آنرا قبول کرده و میپرورانید از چشمۀ احساسات منفی قومی آب میخورد. و چیزی که امروز مردم رنجدیدۀ افغان ضرورت دارد این هیولا نه بلکه ارزش های والای انسانی و باور قوی ملی است که ما را در مقابل اختلافات و نابسامانی های غیر قابل انکار جامعۀ افغانی با شیوۀ پسندیده و هوشیارانه کمک و راهنمایی کند.
حقیقت همان است که معاش خوران ایران که به هر شکل و شمائلی از بالا رتبه گان قهرمان، مارشال، عالم دین، عضو کابینه، وکیل در ولسی جرگه و مشرانو جرگه، اعضای مطبوعات افغانی تا جیره گیران خاک آلود، متاسفانه در تار و پود جامعۀ افغانی موجود هستند. این نوکران بی خاصیت که از حب وطن و وفاداری به آرمان های ملی حرفی نشنیده اند، در عوض همه به هر سویه ایکه هستند، تفرقه، شقاق و نفاق اندازی را بین اقوام شریف افغانستان به هدایت باداران آخندی شان خوب آموخته و عملی مینمایند.
آیا از مؤسسه ایکه مریضان را تداوی مینماید باید منطقاً به اسم بنای اولین آن در مملکت، یعنی « شفاخانه» که در سر تا سر افغانستان عزیز مروج است، نامبرد و یا به هدایت مطبوعاتیان ایرانی پرست، با کلمه ایکه معنی معکوس را افاده مینماید، آنرا « بیمارستان» نامید...... یعنی جایی که آدم معالجه نگردیده، بلکه باید بیمار گردد؟؟