ملت هایی که تاریخ و فرهنگ خودشان را نشناسند، نمی توانند حافظ و نگهبان هویت تاریخی و فرهنگی شان باشند. چون آگاهی باعث تداوم و پایداری می شود و آگاهی از تاریخ میتواند به خود آگاهی وهویت ملی ما کمک کند،به خصوص در این شرایط که "ما" باز با یک آزمون تاریخی مواجه هستیم و هویت مان، زبانمان و شخصیت تاریخی مان مورد حمله قرار گرفته و دولت جمهوری اسلامی افغانستان، «ملغمه ای از بی هویت ترین آدم ها، فاقد مشروعیت، هویت گسیختگی و فساد دولتی سراسری. دولتی که هیچ گاه از ماهیت اقدام خود شرمسار نمی شود، نتیجه آنی و ادامه قدرت برایش مهم است بی آن که به آثار و عواقب آن فکر کند».
قرار است با دشمنان این کشور به بها ای تمامی ارزش های تاریخی- فرهنگی و خون پاک مقاومت گران وارد «معامله» شود، تنها یک چنین دولتی می تواند این نقش را باز کند.
اما «ما» صد البته، بدون یک تحلیل انتقادی از این گذشته فرهنگی،سیاسی،تاریخی و پندارهای ملالت بار و زجر آور مان، همچنان بدون درهم شکستن پاشنی چوبین دریچه ذهن وزبان تفکر سنتی، قبیله گرایی وآشفته فکری موجود در کشور نمی توان آنرا کاملاٌ پشت سر گذاشت و از تکرار آن خود داری کرد. بنابرین باید با دلاوری و بی پروا به " رخ" حقیقت تکان دهنده و تلخ گذشته تاریخی و حال نگریست و آنرا به نقد کشیده اصلاح اش کرد.
ملت هایی که تاریخ و فرهنگ خودشان را نشناسند، نمی توانند حافظ و نگهبان هویت تاریخی و فرهنگی شان باشند. چون آگاهی باعث تداوم و پایداری می شود و آگاهی از تاریخ میتواند به خود آگاهی وهویت ملی ما کمک کند،به خصوص در این شرایط که "ما" باز با یک آزمون تاریخی مواجه هستیم و هویت مان، زبانمان و شخصیت تاریخی مان مورد حمله قرار گرفته و دولت جمهوری اسلامی افغانستان، «ملغمه ای از بی هویت ترین آدم ها، فاقد مشروعیت، هویت گسیختگی و فساد دولتی سراسری. دولتی که هیچ گاه از ماهیت اقدام خود شرمسار نمی شود، نتیجه آنی و ادامه قدرت برایش مهم است بی آن که به آثار و عواقب آن فکر کند».
قرار است با دشمنان این کشور به بها ای تمامی ارزش های تاریخی- فرهنگی و خون پاک مقاومت گران وارد «معامله» شود، تنها یک چنین دولتی می تواند این نقش را باز کند.
اما «ما» صد البته، بدون یک تحلیل انتقادی از این گذشته فرهنگی،سیاسی،تاریخی و پندارهای ملالت بار و زجر آور مان، همچنان بدون درهم شکستن پاشنی چوبین دریچه ذهن وزبان تفکر سنتی، قبیله گرایی وآشفته فکری موجود در کشور نمی توان آنرا کاملاٌ پشت سر گذاشت و از تکرار آن خود داری کرد. بنابرین باید با دلاوری و بی پروا به " رخ" حقیقت تکان دهنده و تلخ گذشته تاریخی و حال نگریست و آنرا به نقد کشیده اصلاح اش کرد.