جناب م-ج ، در مزار شریف یک نفر بنام عباس ابراهیم زاده است. او از تاجران هزاره است که معروف به عباس دالر میباشد. میگویند که او در گذشته کار تبدیلی افغانی به دالر را بروی سرک ها میکرد. و یکصد دالری را همیشه روی جیب پیراهنش در معرض دید مردم میگذاشت و از این رو به عباس دالر معروف شد. اما حالا عباس ابراهیم زاده یک تاجر ملیونر و وکیل پارلمان هزاره است. خوب اگر عطا محمد نور در بلخ والی نمی بود و این ولایت را بصورت یکدست اداره نمیکرد و قابلیت های فردی هم در این اداره و مدیریت نمیداشت و از سوی دیگر انگیزه و منابع اقتصادی هم به عنوان تاجر نمیداشت، زمینه برای عباس های دالر و امثال آن مساعد نمی شد که کارو بار شان رونق بگیرد. و در بلخ آرامی باشد و شهر مزار توسعه پیدا کند . در این شکی شاید نباشد که عطا محمد نور مثل سایر غارتگران تنظیم ها و گروهای قومی و سیاسی یک مافیا و غارتگر باشد، اما وجود او و اداره او موجب این آرامش و توسعه درمزار شده است. اگر او برکنار شد و مزار میدان رقابت تنظیم هایی چون وحدت ، جنبش و جمعیت و حزب اسلامی قرار گرفت، نتیجه همان می شود که در دهه نود بود. قوماندانان وحدت اشپش ها خود را می، ملیشه های دوستم بی ناموسی و تجاوز میکنند، ملیشه های جمعیت و گلبدین هزار فجایع دیگر را انجام میدهند.
جناب م-ج ، در مزار شریف یک نفر بنام عباس ابراهیم زاده است. او از تاجران هزاره است که معروف به عباس دالر میباشد. میگویند که او در گذشته کار تبدیلی افغانی به دالر را بروی سرک ها میکرد. و یکصد دالری را همیشه روی جیب پیراهنش در معرض دید مردم میگذاشت و از این رو به عباس دالر معروف شد. اما حالا عباس ابراهیم زاده یک تاجر ملیونر و وکیل پارلمان هزاره است. خوب اگر عطا محمد نور در بلخ والی نمی بود و این ولایت را بصورت یکدست اداره نمیکرد و قابلیت های فردی هم در این اداره و مدیریت نمیداشت و از سوی دیگر انگیزه و منابع اقتصادی هم به عنوان تاجر نمیداشت، زمینه برای عباس های دالر و امثال آن مساعد نمی شد که کارو بار شان رونق بگیرد. و در بلخ آرامی باشد و شهر مزار توسعه پیدا کند . در این شکی شاید نباشد که عطا محمد نور مثل سایر غارتگران تنظیم ها و گروهای قومی و سیاسی یک مافیا و غارتگر باشد، اما وجود او و اداره او موجب این آرامش و توسعه درمزار شده است. اگر او برکنار شد و مزار میدان رقابت تنظیم هایی چون وحدت ، جنبش و جمعیت و حزب اسلامی قرار گرفت، نتیجه همان می شود که در دهه نود بود. قوماندانان وحدت اشپش ها خود را می، ملیشه های دوستم بی ناموسی و تجاوز میکنند، ملیشه های جمعیت و گلبدین هزار فجایع دیگر را انجام میدهند.