فراه در عزای ده ها غیر نظامی کشته شده بدست برادران کرزی
4 آپریل 2013, 00:23, توسط حسین زاهدی
فراه در سوگ نشست
=============================
در گیری فقط چند ساعت بود اما عواقب آن یک عمر باقی می ماند صدها خانواده در سوگ نشانده شد، ده تن به زعم خودشان مسافر بهشت شدند و با حوران و غلامان محشور گشتند، ده ها تن دیگر به خاک و خون غلطیدند و سرنوشت ده ها خانواده به جهنم بی سرپرستی و یتیمی واگذار گردید. جهالت همچنان قربانی می گیرد و من ، و ما، در جهل خویش همچنان می لولیم و می بالیم.
قاری یوسف گلو صاف می کند و از پشت تلفن به خبر گزاری ها می گوید: الحمدالله عملیات طالبان 150 کشته و زخمی داشته است، و ملا "محمد عمر" نماز شکرانه به جا می آورد و دعای قنوت اش را با (سبحان الله ) آغاز می کند، کرزی اما سرگرم اندازه گیری میزان نارضایتی "خاطر" نازک و شکننده ی برادرانش است.
می توان غم سنگین و طاقت فرسا را در چشم یتیمان و بیوه زنان که به خیل عظیمی بیوه ها و یتیمان کشور می پیوندد را تصور کرد؛ در کتاب درسی صنف اول می خواندیم "بابا نان آورد" این عبارت زیباست، اما واقعیت ندارد باید نوشت: "بابا بدنبال نان رفت و بر نگشت" بهار فصل شگفتن است، اما سالهاست که بهار مردم افغانستان آغاز فروافتادن و بخون غلطیدن است و پایان هیچ آغازی!
فراه در سوگ نشست
=============================
در گیری فقط چند ساعت بود اما عواقب آن یک عمر باقی می ماند صدها خانواده در سوگ نشانده شد، ده تن به زعم خودشان مسافر بهشت شدند و با حوران و غلامان محشور گشتند، ده ها تن دیگر به خاک و خون غلطیدند و سرنوشت ده ها خانواده به جهنم بی سرپرستی و یتیمی واگذار گردید. جهالت همچنان قربانی می گیرد و من ، و ما، در جهل خویش همچنان می لولیم و می بالیم.
قاری یوسف گلو صاف می کند و از پشت تلفن به خبر گزاری ها می گوید: الحمدالله عملیات طالبان 150 کشته و زخمی داشته است، و ملا "محمد عمر" نماز شکرانه به جا می آورد و دعای قنوت اش را با (سبحان الله ) آغاز می کند، کرزی اما سرگرم اندازه گیری میزان نارضایتی "خاطر" نازک و شکننده ی برادرانش است.
می توان غم سنگین و طاقت فرسا را در چشم یتیمان و بیوه زنان که به خیل عظیمی بیوه ها و یتیمان کشور می پیوندد را تصور کرد؛ در کتاب درسی صنف اول می خواندیم "بابا نان آورد" این عبارت زیباست، اما واقعیت ندارد باید نوشت: "بابا بدنبال نان رفت و بر نگشت" بهار فصل شگفتن است، اما سالهاست که بهار مردم افغانستان آغاز فروافتادن و بخون غلطیدن است و پایان هیچ آغازی!