افغانستان از ديدگاه حقوق بين الملل يك وجب به آن طرف خط ديورند حق ندارد
11 می 2013, 18:37, توسط پرویز "بهمن"
سلام به جناب محترم باب ودیگر خواننده گان عزیز!
نظریات شما درمورد افغان وافغانیت ومسألهء خط دیورند را خواندم ؛ خیلی دقیق ومستند وعلمی نوشته اید، واقعا این ها ( افاغنه یا پشاتین) معنی ومفهوم وحدت ملی را سرچپه درک کرده اند، این ها فکر میکنند که هرقدر دربرابر تصمیم های خائنانه و وطنفروشانهء حاکمان وطنفروش افغانستان ازطرف تاجیکان ازبیکها وهزاره ها سکوت اختیار گردد، به همان اندازه وحدت ملی تضمین میگردد ونام افغانستان هم افتخار آمیز میشود.
هرقدر که به کارکردهای حاکمان اوغان کورکورانه صحه گذاشته شود، وحدت ملی تضمین میگردد، درحالیکه چنین افکار احمقانه خودش باعث ایجاد نفاق ودرگیریهای لفظی وفزیکی میان باشنده گان یک سرزمین میگردد و وحدت ملی صدمه می بیند.
شما برای یک لحظه، موضعگیریهای منافقانه این نسل افغان یا پشاتین را دقیق مورد مطالعه قرار دهید که درکجای آن منطق وجود دارد؟
امضا کنندهء قرار داد خط دیورند، امیر عبدالرحمن است که پشتونها اورا سمبول وحدت ملی این کشور معرفی میکنند ولی امضا وقرارداد خط وی را احترام نمیگذارند؟
شاه امان الله را غازی ومحصل استقلال معرفی میکنند ولی ازبرسمیت شناختن وی مبنی برتائید خط مرزی میان افغانستان وهند بریتانوی حرفی بمیان نمی آورند؟
نادر را با آنهمه رذالت وپستی که درحق مردم افغانستان وآزادیخواهان ومشروطه خواهان انجام داد، به افتخار از او یاد میکنند ولی ازمزدور بودنش به انگلیس ها خیلی آهسته رد میشوند.
سردار داوود را با آن دیوانگی وتعهدشکنی اش، دربرابر خاندان خودش، مردقاطع وملی وافغانستاندوست معرفی میکنند ولی اینکه خواست با بوتو دربرابر حصول یک دهلیز ترانزیتی ازبندر کراچی به افغانستان ازمنازعهء خط دیورند بگذرد هیچ یادی نمیکنند، آیا با چنین منافقت ودو رویی میتوان به وحدت ملی دست یافت؟
جناب سراج الحق ببرک زی درسایت دعوت می نویسد:
برای هیچ پشتونی این جدایی مرزی قابل قبول نیست، پذیرش خط دیورند برای ما پشتونها ننگ تاریخی است، پشتونها امروز یا فردا باهم یکی شدنی استند چه کسی خوش می شود یا خفه بما مربوط نیست،
اما هیچ نوع میکانیزم عملی برای رسیدن به این هدف ملی خود ارائه نمیکند، ایشان حتی به قیمت فرو بردن افغانستان به کام پاکستان هم حاضر به یکجایی با برادران پشتون خویش درآنطرف مرز استند؛ آیا با چنین افکار وعقاید میتوان با دیگر گروه های قومی در افغانستان به وحدت ملی دست یافت؟
جوابش با خواننده هاست.
با احترام
پرویز بهمن
سلام به جناب محترم باب ودیگر خواننده گان عزیز!
نظریات شما درمورد افغان وافغانیت ومسألهء خط دیورند را خواندم ؛ خیلی دقیق ومستند وعلمی نوشته اید، واقعا این ها ( افاغنه یا پشاتین) معنی ومفهوم وحدت ملی را سرچپه درک کرده اند، این ها فکر میکنند که هرقدر دربرابر تصمیم های خائنانه و وطنفروشانهء حاکمان وطنفروش افغانستان ازطرف تاجیکان ازبیکها وهزاره ها سکوت اختیار گردد، به همان اندازه وحدت ملی تضمین میگردد ونام افغانستان هم افتخار آمیز میشود.
هرقدر که به کارکردهای حاکمان اوغان کورکورانه صحه گذاشته شود، وحدت ملی تضمین میگردد، درحالیکه چنین افکار احمقانه خودش باعث ایجاد نفاق ودرگیریهای لفظی وفزیکی میان باشنده گان یک سرزمین میگردد و وحدت ملی صدمه می بیند.
شما برای یک لحظه، موضعگیریهای منافقانه این نسل افغان یا پشاتین را دقیق مورد مطالعه قرار دهید که درکجای آن منطق وجود دارد؟
امضا کنندهء قرار داد خط دیورند، امیر عبدالرحمن است که پشتونها اورا سمبول وحدت ملی این کشور معرفی میکنند ولی امضا وقرارداد خط وی را احترام نمیگذارند؟
شاه امان الله را غازی ومحصل استقلال معرفی میکنند ولی ازبرسمیت شناختن وی مبنی برتائید خط مرزی میان افغانستان وهند بریتانوی حرفی بمیان نمی آورند؟
نادر را با آنهمه رذالت وپستی که درحق مردم افغانستان وآزادیخواهان ومشروطه خواهان انجام داد، به افتخار از او یاد میکنند ولی ازمزدور بودنش به انگلیس ها خیلی آهسته رد میشوند.
سردار داوود را با آن دیوانگی وتعهدشکنی اش، دربرابر خاندان خودش، مردقاطع وملی وافغانستاندوست معرفی میکنند ولی اینکه خواست با بوتو دربرابر حصول یک دهلیز ترانزیتی ازبندر کراچی به افغانستان ازمنازعهء خط دیورند بگذرد هیچ یادی نمیکنند، آیا با چنین منافقت ودو رویی میتوان به وحدت ملی دست یافت؟
جناب سراج الحق ببرک زی درسایت دعوت می نویسد:
برای هیچ پشتونی این جدایی مرزی قابل قبول نیست، پذیرش خط دیورند برای ما پشتونها ننگ تاریخی است، پشتونها امروز یا فردا باهم یکی شدنی استند چه کسی خوش می شود یا خفه بما مربوط نیست،
اما هیچ نوع میکانیزم عملی برای رسیدن به این هدف ملی خود ارائه نمیکند، ایشان حتی به قیمت فرو بردن افغانستان به کام پاکستان هم حاضر به یکجایی با برادران پشتون خویش درآنطرف مرز استند؛ آیا با چنین افکار وعقاید میتوان با دیگر گروه های قومی در افغانستان به وحدت ملی دست یافت؟
جوابش با خواننده هاست.
با احترام
پرویز بهمن