به نام خدا وبا عرض سلام و ادب!
بنده نسبت طرز نادرست گفتگو و اهانت همدیگر در سایت ها و واخورگاه های جمعی و انترنیتی زیاد علاقمند اشتراک در همچو بحث ها نیستم، ولی ناگزیرم در سلسله ی این گفتگو نظری داشته باشم و امید وارم که مورد شماتت واهانتی قرار نگیرم.
اقامه ی هرموضوعی باید مستند باشد. با داستان سازی بسیار آسان است که رقیبان سیاسی و فکری خود را ازمیدان بدر کرد ولی این شیوه ی مردود در دنیای متمدن امروز شاید فقط در کشورهای عقب مانده و مردمانی عقب مانده مانند کشور ما و مردم ما معمول باشد. داستان مولویزاده بیشتر ساختگی معلوم میشود تا سخنان داکتر"سایق" که گفته های خود مولویزاده را به صورت مستند آورده است.
چون جامعه ی ما یک محیط مذهبی است بنابران اکثرن همه از مذهب استفاده میکنند. مربوطین مذهب که حقیقتن مذهبی هستند اما کسانی که بی عقیده و منکر خدا و روز آخرت هستند آنها بیشتر.....خودرا مذهبی نشان میدهند...و این عمل ناجوانمردانه یی است. همانطور که فیضانی صاحب یاد کرده اند این تفرقه اندازان همیشه کمونیست هابوده اند و هم اینها بودند که همیشه میان مجاهدین و مسلمانان تفرقه خلق کردند و همینها کابل و افغانستان را به خاک وخون کشانیدند...مگر توطیه ی پیوستن و نفوذ یک گروپ شان به حزب اسلامی وگروپ دیگر شان به جمعیت اسلامی نتیجه یی غیر ازین داشت؟
ناگفته نماند که در کشورهای مسلمان منطقه و کشور ما در میان عقده مندانی که از ابتدا اسلام را به شکل علمی و شعوری درک نکرده و ناهنجاریهای عنعنوی و اجتماعی را ناشی از مذهب و اسلام انگاشته اند امروز باورود به انتقادات مسیحیت مخالف اسلام و گروپهای اته ییست جهانی که صدالبته دنباله روان مکتب ماتریالیزم هم با ایشان همصدا هستند، حرکت جدیدی را بنیاد گذاشته اند و به دو صورت فعالیت دارند: یکی به گونه ی مستقیم و با انتشار مطالب واضح ضد دین و اعتقاد، مخصوصن عقیده ی اسلامی....ودیگر آن به گونه ی غیر مستقیم که با پوشش مسلمان بودن، خود را اصلاح گر معرفی کرده خواهان ایجاد پروتستانیزم در جامعه ی مسلمان ها هستند.
خواست من از همه کسانی که خود را مصلحین و عالمان دین اسلام میدانند اینست تا به سوالات و انتقادات و مشکلات درونی این جماعت به صورت خیلی منطقی، صبورانه و عالمانه پاسخ ارائه کنند نه اینکه با اهانت، دشنام و تکفیر، عقده مندی و خصومت آنها را با اسلام و ایمان به یک آفریدگار یکتا برحق هویدا و مهربان شدت بخشند.
با احترام
داراب رهگذر
به نام خدا وبا عرض سلام و ادب!
بنده نسبت طرز نادرست گفتگو و اهانت همدیگر در سایت ها و واخورگاه های جمعی و انترنیتی زیاد علاقمند اشتراک در همچو بحث ها نیستم، ولی ناگزیرم در سلسله ی این گفتگو نظری داشته باشم و امید وارم که مورد شماتت واهانتی قرار نگیرم.
اقامه ی هرموضوعی باید مستند باشد. با داستان سازی بسیار آسان است که رقیبان سیاسی و فکری خود را ازمیدان بدر کرد ولی این شیوه ی مردود در دنیای متمدن امروز شاید فقط در کشورهای عقب مانده و مردمانی عقب مانده مانند کشور ما و مردم ما معمول باشد. داستان مولویزاده بیشتر ساختگی معلوم میشود تا سخنان داکتر"سایق" که گفته های خود مولویزاده را به صورت مستند آورده است.
چون جامعه ی ما یک محیط مذهبی است بنابران اکثرن همه از مذهب استفاده میکنند. مربوطین مذهب که حقیقتن مذهبی هستند اما کسانی که بی عقیده و منکر خدا و روز آخرت هستند آنها بیشتر.....خودرا مذهبی نشان میدهند...و این عمل ناجوانمردانه یی است. همانطور که فیضانی صاحب یاد کرده اند این تفرقه اندازان همیشه کمونیست هابوده اند و هم اینها بودند که همیشه میان مجاهدین و مسلمانان تفرقه خلق کردند و همینها کابل و افغانستان را به خاک وخون کشانیدند...مگر توطیه ی پیوستن و نفوذ یک گروپ شان به حزب اسلامی وگروپ دیگر شان به جمعیت اسلامی نتیجه یی غیر ازین داشت؟
ناگفته نماند که در کشورهای مسلمان منطقه و کشور ما در میان عقده مندانی که از ابتدا اسلام را به شکل علمی و شعوری درک نکرده و ناهنجاریهای عنعنوی و اجتماعی را ناشی از مذهب و اسلام انگاشته اند امروز باورود به انتقادات مسیحیت مخالف اسلام و گروپهای اته ییست جهانی که صدالبته دنباله روان مکتب ماتریالیزم هم با ایشان همصدا هستند، حرکت جدیدی را بنیاد گذاشته اند و به دو صورت فعالیت دارند: یکی به گونه ی مستقیم و با انتشار مطالب واضح ضد دین و اعتقاد، مخصوصن عقیده ی اسلامی....ودیگر آن به گونه ی غیر مستقیم که با پوشش مسلمان بودن، خود را اصلاح گر معرفی کرده خواهان ایجاد پروتستانیزم در جامعه ی مسلمان ها هستند.
خواست من از همه کسانی که خود را مصلحین و عالمان دین اسلام میدانند اینست تا به سوالات و انتقادات و مشکلات درونی این جماعت به صورت خیلی منطقی، صبورانه و عالمانه پاسخ ارائه کنند نه اینکه با اهانت، دشنام و تکفیر، عقده مندی و خصومت آنها را با اسلام و ایمان به یک آفریدگار یکتا برحق هویدا و مهربان شدت بخشند.
با احترام
داراب رهگذر