سخنان اخير آقای محمود کرزی، آغاز روشنگری نخبه گان پشتون!

جهنم از تو شد بی گفت وگو مردار ای پشتون
توای وحشی توای قاتل تو ای خونخوار ای پشتون
نجاست از دهانت می چکد در دامن ميهن
زبس در زندگی خوردی ازان بسيار ای پشتون
ازان آتش که در دادی به جان ملت وکشور
کنون سوزد سراپای تو ای مکار ای پشتون
بود در گردنت از شعلهء لعنت بسا زنجير
به حلقت از شرارجان ستان افسار ای پشتون
گلويت رافشارد چنگ مظلومان که دردنيا
نمودی حلق شان را آشنا با دار ای پشتون
به زير پای مظلومان کنون افتاده يی شايد
به پطلونت نمايی دمبدم ادرار ای پشتون
برآراز خاک ذلت سر ببين زان کشت خونينت
نباشد حاصلی جز وحشت وکشتار ای پشتون
فغان وناله ونفرين درخون خفتگان آنجا
دهد روح پليدت را بسی آزار ای پشتون
نه تنها تو الاغ آسا کشی بار گناهانت
که احمد خان ملتاني هم آنجا می برد اين بار ای پشتون
به ذلت گرچه اکنون خفته يی در زير پای مرگ
مریدانت مگر ديوانه اند وهار ای پشتون
چه شد آن غرزدنت هايت کجا شد آنهمه غوغو
صدايی برنياری از گلو يک بار ای پشتون
کنون لعنت فرستی برخود وراهی که می رفتی
چوپيچد برسروپای کثيفت نار ای پشتون
کنون ازکردگارمنتقم زنهار می خواهی
که خلقش را ندادی هيچگه زنهار ای پشتون
چه حاصل شد زجاسوسی ترا ای بندۀ اغيار
سوای لعنت وجزننگ وغير از عار ای پشتون
کنون چون موشٍ بيجانی به چنگال اجل دربند
چرامانند سابق نيستی کفتار ای پشتون
دوچشمانت دوتا گودال ترس انگيز را ماند
دهانت گشته همچون دان کونت غار ای پشتون
درآنجا می سزد با مار وگژدم همنشين باشی
که بودی درجهان برجان ملت مار ای پشتون
نگردد ازدعايی روح ناپاکت گهی خرسند
که بودند از تو ابنای وطن بيزار ای پشتون
زخيرات سگان وز رقص دام ودد بود قبرت
هميشه بهره ور، پيوسته برخوردار ای پشتون
وطن ويرانه شد از دست تو ويرانه گورت به
برويد برفرازش صد جهنم خارای پشتون
بيفتد شعله بر خاکت زآه ملتی مظلوم
که آتش خيزدش از هربن ديوارای پشتون
فرازخوابگاهت گنبد نفرت به پا سازد
تما م نسل های ملت بيدار ای پشتون
و تو ای مرده گاو! طالب خواهی ماند درتاريخ
مثالی ازبرای خدمت اغيار ای پشتون
طالب است منفور جهان تا درجهان باشد
نشان کوچکی زين ديو آدمخوار ای پشتون