حمله طالبان کوچی به مردم در کجاب

تقدیم به مقاومت گران صبور بهسود.
 
بهسود است نامم، سلام ای رهگذر
یک درنگی کن، کجا دا ری سفر؟
***
از کدامـین خِطه می آیی چــنین
بي تفاوت رد نشو زخمم بيبين
***
گر نمي بندي نگاهش كن دقيق!
زخمِ خصم مشترك را اي رفيق
***
چون كه تورا سيل بينت ديده اند
تيغ شان بر جانِ من لغزيده اند
***
راه خود را بر نگير قدرِ بمان!
تا بيابيم چاره ي بر درد مان
***
غيرت ام را در محك ننداز تو
بر روي زخمم نمك ننداز تو
***
دست خالیست مردمان قریه ام
همت شان نیست کم من دیده ام
***
سا لهای سرخ این مردان من
لاله ها کاریده بر دامان مــــن
***
خاطرم هست زوزه های تیر شان
دره دره نعره ای تکبیر شان
***
حاليا اينجا بهاراست مي بيني
سبزه زاران داغدار است مي بيني
***
سالهاست اين لشکر جغدانِ شوم
در بهاران آورد اینجا هجوم
***
آ فتی بر مال و جان مردم است
بر گل بر سویه های گندم است
***
اين تعدي با رمه ها با شتر
بر غرور ماست كه ميتازد ستور
***
گر كه روزي لشكر شان قامتم را
بشکند من دست خالی طاقتم را
***
گام بعدی مطمأناً خانه ي توست
آتش بيداد شان بر لانه ي توست
***
دست خود بر من بده دستم بیگیر
تف به هرچي امرو فرمان امیر
***
تیغ بر گیر بشکنیم زنجیر را
بنوسیم با دست خود تقدیر را
***