جمهوری اسلامی ایران و طالبان در برزخ دشمنی و دوستی

به نظر من نویسنده ( اقای اندیشمند ) سرچپه روان است ، متاسفانه به شکل غیر شعوری ما استیم که به پاکستان یک شهرت کاذب و یک احساس غرور دادیم ، ما فکر میکنیم ، که پاکستان بالای همه چیز و همه مسائل در افغانستان حاکم است، و لی در واقعیت ایطور نیست ... در بخش مقاله خود درباره نقش پاکستان در اشتی طالبان و ایران مینویسه " دولت پاکستان در ایجاد رابطه میان طالبان و جمهوری اسلامی ایران نقش بسیار مهمی ایفا می کند. بدون تردید سفر اخیر نمایندگان طالبان به تهران در راستای این نقش اسلام آباد قابل مطالعه است. پاکستان که پس از سال 2014 و خروج نیروهای غربی خود را پیروز معرکه افغانستان می پندارد در صدد آن است تا برخلاف گذشته از مخالفت و مخاصمت تهران با خود بر سر افغانستان بکاهد و حتا با تهران در این رابطه به همگرایی و همسویی برسد "
واقعیت اینست که پاکستان هیچوخت نمیخوایه، که این قوه ی نا مریی ( طالبان ) را از دست بته ، در صورت شکست امریکا و ناتو در افغانستان ، رقابت ایران و پاکستان یک امر حتمی است، ملا داد الله تا وختی که به اوامر پاکستان خود را تسلیم نموده بود ، منحیث یک اژدهای جنگی معرفی میشد، ولی وختیکه با ایران ارتباط برقرار کرد، پاکستان ترسید و او را توسط امریکایی ها از بین برد ... ملا برادر که همیشه میخواست طالبان ارتباط مستقلانه با دنیا داشته باشه به زندان انداخت . یعنی پاکستان هیچوخت نمیخوایه ، طالبان در روابط خارجی مستقلانه عمل کنه یا ارتباط را با دنیای خارجی برقرار کنه و اگر هم این کار میشه باید از طریق پاکستان صورت گیره . خط لوله گاز و دیگه مسائل اقتصادی جدا گپ است ، ولی ارتباط طالبان با دنیا هیچگاه برای پاکستان قابل تحمل نیست .