دراين شکى نيست که شما يک انسان زريک هستند. وانسان نيروى کنش وواکنش دارد ويا بهتر نيرومندى رفلکسيون که همان ديدن تصوير خود در آب وآهينه است. وقابليت خودشناسى دارد
همان گذاشتن کلاه پيش روى خود .
درپيامهاي ايت فرصت تان يعنى پراندن آب بدن به شما فرصت نداد که شما يک آگاهى سازنده به اين برگ پيکش کنيد مى دانم که شما دريک برزخ وتنگگاه روحى وروانى قرار داريد. زبان تان فارسى وعجب نفرت به پارسى اين جنجال درونى شماست.
اگر پشتو زبانيد شما به زبان خود نفرت داريد. من هيچگاه عليه ادباى پشتو نفرت ندارم. اديب بزرگوارعبدالرحمان مهمند درجمله بزرگان من است.
ادبيات وى مرا به فکر مولوى وحافظ وسعدى مى اندازد. ايشان مانند جامى سرشمشير را پيش قلم خم کرد. من فکر مى کنم که من به خاطر او پشتو ن هستم
من فکر مى کنم که من ازخاطر گورکى روس هستم. من فکر مى کنم که من ازخاطر گويته وشيلر جرمنى هستم ازخاطر تاگورى من هندوهم
همچنان انگليس وغيره
هربار که من صدا مى زنم: من ترا وفرهنگ ترا دوست دارم پژواک آن به سوى خودم وفرهنگم برمى گردد. هيکل خولوى دى بروتونوغط غط دى که کشينى تز پارسى خبرى کوى! هيچ امکان ندارد که تو يک بخش خودرا دوست نداشته باشى:
در نزد آب و آهينه تصويرات را ببين واين جمله را بيان کن: من تو را دوست دارم پژواک اش چه خواهد باشد?
من خود رادوست دارم پژواک صداى مقابل همين باشد.
نارکیسوس گل نرگس شد . افروديت يونانى ناهید پارسى ويا زهره عربى به وى سه دختر خانماى قشنگ روان کرد که نارکیسوس جوان زيبا يک ىشان را عروسى کند دربين آنها يک دختر بود بانام “ايکو”( ڀژواک) . او گفت همه دختران بد رنگ اند.
اين بود گوشه اى از اسطوره يونان.
جزاى خود پرستى نارکوز است يعنى بى هوشى. نارکیسوس, نرکس و نرکوز (جراعى) واژه هم ريشه اند . افروديت خدا قشنگى بود قهرشد که پسر رودخانه بود روى خود را در آب ديد وبه خود عاشق شد. دست دراز کرد که روى معشوق خود را بدست گيرد و تصوير معشوق خود رانابودکرد. درهماجا گل نرگس سبز کرد
پاياننامه
دراين شکى نيست که شما يک انسان زريک هستند. وانسان نيروى کنش وواکنش دارد ويا بهتر نيرومندى رفلکسيون که همان ديدن تصوير خود در آب وآهينه است. وقابليت خودشناسى دارد
همان گذاشتن کلاه پيش روى خود .
درپيامهاي ايت فرصت تان يعنى پراندن آب بدن به شما فرصت نداد که شما يک آگاهى سازنده به اين برگ پيکش کنيد مى دانم که شما دريک برزخ وتنگگاه روحى وروانى قرار داريد. زبان تان فارسى وعجب نفرت به پارسى اين جنجال درونى شماست.
اگر پشتو زبانيد شما به زبان خود نفرت داريد. من هيچگاه عليه ادباى پشتو نفرت ندارم. اديب بزرگوارعبدالرحمان مهمند درجمله بزرگان من است.
ادبيات وى مرا به فکر مولوى وحافظ وسعدى مى اندازد. ايشان مانند جامى سرشمشير را پيش قلم خم کرد. من فکر مى کنم که من به خاطر او پشتو ن هستم
من فکر مى کنم که من ازخاطر گورکى روس هستم. من فکر مى کنم که من ازخاطر گويته وشيلر جرمنى هستم ازخاطر تاگورى من هندوهم
همچنان انگليس وغيره
هربار که من صدا مى زنم: من ترا وفرهنگ ترا دوست دارم پژواک آن به سوى خودم وفرهنگم برمى گردد. هيکل خولوى دى بروتونوغط غط دى که کشينى تز پارسى خبرى کوى! هيچ امکان ندارد که تو يک بخش خودرا دوست نداشته باشى:
در نزد آب و آهينه تصويرات را ببين واين جمله را بيان کن: من تو را دوست دارم پژواک اش چه خواهد باشد?
من خود رادوست دارم پژواک صداى مقابل همين باشد.
نارکیسوس گل نرگس شد . افروديت يونانى ناهید پارسى ويا زهره عربى به وى سه دختر خانماى قشنگ روان کرد که نارکیسوس جوان زيبا يک ىشان را عروسى کند دربين آنها يک دختر بود بانام “ايکو”( ڀژواک) . او گفت همه دختران بد رنگ اند.
اين بود گوشه اى از اسطوره يونان.
جزاى خود پرستى نارکوز است يعنى بى هوشى. نارکیسوس, نرکس و نرکوز (جراعى) واژه هم ريشه اند . افروديت خدا قشنگى بود قهرشد که پسر رودخانه بود روى خود را در آب ديد وبه خود عاشق شد. دست دراز کرد که روى معشوق خود را بدست گيرد و تصوير معشوق خود رانابودکرد. درهماجا گل نرگس سبز کرد
حقيقت ?