"شاه مردان"، "شاه جهان مغول"، آیت الله خمینی و هزاره ها
28 جون 2010, 05:14, توسط hbibulla
آنها مردگانى هستند كه هرگز استعداد حيات ندارند، و اين بتها اصلاً نمى دانند در چه زمانى مبعوث خواهند شد».
پس چرا بايد عاقل چيزهائى را بپرستد كه از فرا رسيدن قيامت بى خبرند و سود و زيانى نمى رسانند!.«(ای پيغمبر! به مشرکان) بگو: معبوهايى را كه غير از خدا شايسته ى پرستش می پنداريد (به هنگام بلا، به کمک) بخوانيد، اما (خواهيد ديد که) نه توانايی دفع زيان و رفع بلا را از شما دارند، و نه می توانند آن را دگرگون سازند (و ناخوشيها را به خوشى ها تبديل کنند و يا اينکه از اندوه دردها بکاهند). آن كسانى را كه به فرياد مي خوانند آنان را كه از همه مقرّبترند (به درگاه خداوند، همچون عيسى و عُزير و فرشتگان) براى تقرّب به پروردگارشان به آن ها توسّل مى شوند (كه طاعات و عبادات است) و به رحمت خدا اميدوار و از عذاب او هراسناكند».
وامير المؤمنين ؛ در باره ى مردگان مى فرمايد: ((فهم جيرة لا يجيبون داعياً ولا يمنعون ضيماً ولا يبالون مندبة))( ).
«پس ايشان همسايگانی بی زبان اند، نه خواننده را پاسخ مىدهند، نه ستمی را باز مى دارند، و نه به نوحه گری توجه مىكنند».
همچنين امير المؤمنين ؛ در وصف مردگان مي فرمايد: ((لا في حسنة يزيدون ولا من سيئة يستعتبون))( ).
«نه بر کارهاى نيک در چيزى افزايند، و نه عذری توانند خواست از کارِ زشت و ناخوشايند».
انتظار شفاعت و توسل
2 ـ صاحبان قبر را شفيع و واسطه قرار مى دهند و گويا آنان او را به خداوند نزديك مي كنند، در حاليكه خداوند متعال در قرآن كريم به نقل از مشركين اين عمل زشت را مذمت نموده است:«هان! تنها طاعت و عبادت خالصانه براى خدا است كسانى كه جز خدا سرپرستان و ياوران ديگرى را برمى گزينند و بدانان تقرب و توسل مى جويند، مى گويند: ما آنانرا پرستش نمى كنيم مگر بدان خاطركه ما را به خداوند نزديك گردانند».
و در آيهء ديگر می فرمايد:«و به جای خداوند چيزی را می پرستند که به آنان زيانی نمی رساند و سودی به آنان نمی بخشد و می گويند: اينان در نزد خداوند شفيعان ما هستند».
و اميرالمؤمنين ؛ در وصيتش به امام حسن ؛ فرمود: ((واعلم أنَّ الذي بيده خزائن السموات والأرض قد أذن لك في الدعاء وتكفّل لك الإجابة وأمرك أنْ تسأله ليعطيك، وتسترحمه ليرحمك، ولم يجعل بينك وبينه من يحجبه عنك، ولم يلجئك إلى من يشفع لك إليه))( ).
«و بدان! کسی که گنجينه های آسمان و زمين در دست اوست تو را در دعا رخصت داده و پذيرفتن دعايت را بر عهده گرفته است، و به تو گفته است «كه از من بخواه تا به تو بدهم، و از او بطلب تا تو را بيامرزد. و ميان تو و خود کسی را نگمارده تا تو را از وی باز دارد، و از کسی ناگزيرت نکرده که نزد او برايت ميانجی گری آرد»( ).
کمک خواستن از مرده
خواندن صاحبان قبر و كمك خواستن از آنان به نص قرآن كريم شرك است، چنانكه خداوند مي فرمايد:
«اگر آنها را (براى حل مشكلات و رفع گرفتاريهاى خود) به فرياد بخوانيد، صداى شما را نمى شنوند، و بفرض اگر هم بشنوند، توانائى پاسخگوئى به شما را ندارند، و (گذشته از اين) در روز قيامت انبازگرى و شرك ورزىدن شما را رد مي كنند (و مي گويند: شما ما را پرستش نكرده ايد و بى خود مي گوئيد). و هيچ كسى همچون(خداوندِ) آگاه (از احوال آخرت، به گونه قطع و يقين) تو را از چنين مطالبى با خبر نمى سازد».
و مى فرمايد:«چه كسى گمراه تر است از آنها كه موجوداتى غير از خدا را پرستش مى كنند كه اگر تا قيامت هم آنان را بخوانند پاسخ شان نمى گويند؟ و از دعا و نداى آن ها غافلند! و هنگامى كه مردم مشرك در قيامت محشور مى شوند معبودهاى آن ها خواهند بود، حتى عبادت آنها را انكار مى كنند».«مساجد از آنِ خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد».
و امير المؤمنين ؛ مي فرمايد: ((فسألوا الله به وتوجهوا إليه بحبه, ولا تسألوا به بخلقه, إنه ما توجّه إلى الله بمثله))( ).
«پس از خدا بخواهيد به وسيلت قرآن، وبدان روی آريد به دوستى آن، و به قرآن خيری مخواهيد از آفريدگان، که بندگان روی به خدا نکردند با وسيلتی مانند قرآن».
همچنين امير المؤمنين ؛ در وصيتش به پسرش امام حسن مي فرمايد: ((وَأَلْجِئ نَفسَكَ في أُمُوْرِكَ كُلِّهَا إِلى إلهِكَ فَإِنَّكَ تُلْْجِئُهَا إِلى كَهْفٍ حَريزٍ وَمَانعٍ عَزيْزٍ. وأَخْلِصْ في المسأَلَةِ لِرَبِّك فَإِنَّ بيَدِهِ العطَاءَ وَالحِرمَانَ))( ).
«در همه کارها نفس خود را به پناه پروردگارت متوجّه كن، که به پناهگاهى استوار، و نگاهبانی پايدار روى آورده اى، و آنچه می خواهی تنها از پروردگارت بخواه، که به دست اوست بخشيدن و محروم نمودن».
و از امام باقر ؛ روايت است كه فرمود: خداوند به اين دليل ابراهيم ؛ را خليل خودش برگزيد كه او غير از خدا به كسى روى نياورده و غير از ذات مقدس او از هيچ كسى چيزى نخواست( ).
ابراهيم بن محمد همدانى مى گويد: خدمت ابي الحسن علي بن موسى الرضا ؛ عرض كردم خداوند فرعون را چرا غرق كرد در حاليكه او ايمان آورد و توحيد را پذيرفت؟ فرمود: او هنگامى تظاهر به ايمان كرد كه ديگر از همه چيز نااميد شده بود و چنين ايمانى پذيرفته نمي شود سپس فرمود: علت مهم ديگرى هم دارد، و آن اينكه در آن شرايط دشوار كه در آستانه غرق شدن قرار داشت
آنها مردگانى هستند كه هرگز استعداد حيات ندارند، و اين بتها اصلاً نمى دانند در چه زمانى مبعوث خواهند شد».
پس چرا بايد عاقل چيزهائى را بپرستد كه از فرا رسيدن قيامت بى خبرند و سود و زيانى نمى رسانند!.«(ای پيغمبر! به مشرکان) بگو: معبوهايى را كه غير از خدا شايسته ى پرستش می پنداريد (به هنگام بلا، به کمک) بخوانيد، اما (خواهيد ديد که) نه توانايی دفع زيان و رفع بلا را از شما دارند، و نه می توانند آن را دگرگون سازند (و ناخوشيها را به خوشى ها تبديل کنند و يا اينکه از اندوه دردها بکاهند). آن كسانى را كه به فرياد مي خوانند آنان را كه از همه مقرّبترند (به درگاه خداوند، همچون عيسى و عُزير و فرشتگان) براى تقرّب به پروردگارشان به آن ها توسّل مى شوند (كه طاعات و عبادات است) و به رحمت خدا اميدوار و از عذاب او هراسناكند».
وامير المؤمنين ؛ در باره ى مردگان مى فرمايد: ((فهم جيرة لا يجيبون داعياً ولا يمنعون ضيماً ولا يبالون مندبة))( ).
«پس ايشان همسايگانی بی زبان اند، نه خواننده را پاسخ مىدهند، نه ستمی را باز مى دارند، و نه به نوحه گری توجه مىكنند».
همچنين امير المؤمنين ؛ در وصف مردگان مي فرمايد: ((لا في حسنة يزيدون ولا من سيئة يستعتبون))( ).
«نه بر کارهاى نيک در چيزى افزايند، و نه عذری توانند خواست از کارِ زشت و ناخوشايند».
انتظار شفاعت و توسل
2 ـ صاحبان قبر را شفيع و واسطه قرار مى دهند و گويا آنان او را به خداوند نزديك مي كنند، در حاليكه خداوند متعال در قرآن كريم به نقل از مشركين اين عمل زشت را مذمت نموده است:«هان! تنها طاعت و عبادت خالصانه براى خدا است كسانى كه جز خدا سرپرستان و ياوران ديگرى را برمى گزينند و بدانان تقرب و توسل مى جويند، مى گويند: ما آنانرا پرستش نمى كنيم مگر بدان خاطركه ما را به خداوند نزديك گردانند».
و در آيهء ديگر می فرمايد:«و به جای خداوند چيزی را می پرستند که به آنان زيانی نمی رساند و سودی به آنان نمی بخشد و می گويند: اينان در نزد خداوند شفيعان ما هستند».
و اميرالمؤمنين ؛ در وصيتش به امام حسن ؛ فرمود: ((واعلم أنَّ الذي بيده خزائن السموات والأرض قد أذن لك في الدعاء وتكفّل لك الإجابة وأمرك أنْ تسأله ليعطيك، وتسترحمه ليرحمك، ولم يجعل بينك وبينه من يحجبه عنك، ولم يلجئك إلى من يشفع لك إليه))( ).
«و بدان! کسی که گنجينه های آسمان و زمين در دست اوست تو را در دعا رخصت داده و پذيرفتن دعايت را بر عهده گرفته است، و به تو گفته است «كه از من بخواه تا به تو بدهم، و از او بطلب تا تو را بيامرزد. و ميان تو و خود کسی را نگمارده تا تو را از وی باز دارد، و از کسی ناگزيرت نکرده که نزد او برايت ميانجی گری آرد»( ).
کمک خواستن از مرده
خواندن صاحبان قبر و كمك خواستن از آنان به نص قرآن كريم شرك است، چنانكه خداوند مي فرمايد:
«اگر آنها را (براى حل مشكلات و رفع گرفتاريهاى خود) به فرياد بخوانيد، صداى شما را نمى شنوند، و بفرض اگر هم بشنوند، توانائى پاسخگوئى به شما را ندارند، و (گذشته از اين) در روز قيامت انبازگرى و شرك ورزىدن شما را رد مي كنند (و مي گويند: شما ما را پرستش نكرده ايد و بى خود مي گوئيد). و هيچ كسى همچون(خداوندِ) آگاه (از احوال آخرت، به گونه قطع و يقين) تو را از چنين مطالبى با خبر نمى سازد».
و مى فرمايد:«چه كسى گمراه تر است از آنها كه موجوداتى غير از خدا را پرستش مى كنند كه اگر تا قيامت هم آنان را بخوانند پاسخ شان نمى گويند؟ و از دعا و نداى آن ها غافلند! و هنگامى كه مردم مشرك در قيامت محشور مى شوند معبودهاى آن ها خواهند بود، حتى عبادت آنها را انكار مى كنند».«مساجد از آنِ خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد».
و امير المؤمنين ؛ مي فرمايد: ((فسألوا الله به وتوجهوا إليه بحبه, ولا تسألوا به بخلقه, إنه ما توجّه إلى الله بمثله))( ).
«پس از خدا بخواهيد به وسيلت قرآن، وبدان روی آريد به دوستى آن، و به قرآن خيری مخواهيد از آفريدگان، که بندگان روی به خدا نکردند با وسيلتی مانند قرآن».
همچنين امير المؤمنين ؛ در وصيتش به پسرش امام حسن مي فرمايد: ((وَأَلْجِئ نَفسَكَ في أُمُوْرِكَ كُلِّهَا إِلى إلهِكَ فَإِنَّكَ تُلْْجِئُهَا إِلى كَهْفٍ حَريزٍ وَمَانعٍ عَزيْزٍ. وأَخْلِصْ في المسأَلَةِ لِرَبِّك فَإِنَّ بيَدِهِ العطَاءَ وَالحِرمَانَ))( ).
«در همه کارها نفس خود را به پناه پروردگارت متوجّه كن، که به پناهگاهى استوار، و نگاهبانی پايدار روى آورده اى، و آنچه می خواهی تنها از پروردگارت بخواه، که به دست اوست بخشيدن و محروم نمودن».
و از امام باقر ؛ روايت است كه فرمود: خداوند به اين دليل ابراهيم ؛ را خليل خودش برگزيد كه او غير از خدا به كسى روى نياورده و غير از ذات مقدس او از هيچ كسى چيزى نخواست( ).
ابراهيم بن محمد همدانى مى گويد: خدمت ابي الحسن علي بن موسى الرضا ؛ عرض كردم خداوند فرعون را چرا غرق كرد در حاليكه او ايمان آورد و توحيد را پذيرفت؟ فرمود: او هنگامى تظاهر به ايمان كرد كه ديگر از همه چيز نااميد شده بود و چنين ايمانى پذيرفته نمي شود سپس فرمود: علت مهم ديگرى هم دارد، و آن اينكه در آن شرايط دشوار كه در آستانه غرق شدن قرار داشت