قال رسول الله (ص): بادروا بالأعمال فتنا كقطع اليل المظلم يصبح الرجل مؤمنا ويمسي كافرا ويمسي مؤمنا ويصبح كافرا يبيع أحدهم دينه بغرض من الدنيا قليل ( رواه مسلم وأحمد والترمذي وقد صححه الألباني في صحيح الجامع: 2814) ترجمه: به اداى اعمال بشتابيد, كه در پيش فتنهاى هست, كه مثل پارة شب تار مى باشند. در آن كس صبح مسلمان بوده شام كافر گردد وبرعكس حال شام مسلمان بوده صبح كافر شود ودين خود را براى دريافت منفعت ناچيزى بفروشند يعنى بكوشيد وعمل كنيد, كه در آن روز ثبات بر دين وعقيده مشكل گردد.
در حالت آرامى وفراخى همه محبت الله وثبات خود را در دين او دعوا مى كنند وچون به سختيها ودشواريها رو به رو گردند تنها كسانى صادق در ايمانشان ثابت مى مانند. اما كسانى, كه بر دروغ خود را مسلمان مى گفته اند از دين مرتد مى شوند. در اين موضوع الله تعالى مى فرمايد: ﴿أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لا يُفْتَنُونَ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ﴾ ( العنكبوت: 3 ) ترجمه: ﴿آيا مردم گمان مى كنند, كه گذارده شوند, كه بگويند ايمان آورده ايم وفتنه (يعنى امتحان) كرده نشوند؟ به تحقيق كسانى قبل از ايشان گذشته را امتحان كرده ايم. پس الله كسان صادق وكاذب را البته از هم جدا وفرق خواهد كرد﴾
س: آيا الله تعالى انواع فتنها را ذكر كرده است ج: آرى! از جمله در آيت: ﴿حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ﴾ (البقرة: 193) ترجمه: ﴿تا كه فتنه نباشد﴾ مراد از فتنه شرك است. در آيت ﴿إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمْ الَّذِينَ كَفَرُوا﴾ ( النساء: 101) ترجمه: ﴿اگر خوف بريد, كه كافران شما را به فتنه اندازند﴾ مراد از آن گمراهى مى باشد وغيره.
قال رسول الله (ص): بادروا بالأعمال فتنا كقطع اليل المظلم يصبح الرجل مؤمنا ويمسي كافرا ويمسي مؤمنا ويصبح كافرا يبيع أحدهم دينه بغرض من الدنيا قليل ( رواه مسلم وأحمد والترمذي وقد صححه الألباني في صحيح الجامع: 2814) ترجمه: به اداى اعمال بشتابيد, كه در پيش فتنهاى هست, كه مثل پارة شب تار مى باشند. در آن كس صبح مسلمان بوده شام كافر گردد وبرعكس حال شام مسلمان بوده صبح كافر شود ودين خود را براى دريافت منفعت ناچيزى بفروشند يعنى بكوشيد وعمل كنيد, كه در آن روز ثبات بر دين وعقيده مشكل گردد.
در حالت آرامى وفراخى همه محبت الله وثبات خود را در دين او دعوا مى كنند وچون به سختيها ودشواريها رو به رو گردند تنها كسانى صادق در ايمانشان ثابت مى مانند. اما كسانى, كه بر دروغ خود را مسلمان مى گفته اند از دين مرتد مى شوند. در اين موضوع الله تعالى مى فرمايد: ﴿أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لا يُفْتَنُونَ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ﴾ ( العنكبوت: 3 ) ترجمه: ﴿آيا مردم گمان مى كنند, كه گذارده شوند, كه بگويند ايمان آورده ايم وفتنه (يعنى امتحان) كرده نشوند؟ به تحقيق كسانى قبل از ايشان گذشته را امتحان كرده ايم. پس الله كسان صادق وكاذب را البته از هم جدا وفرق خواهد كرد﴾
س: آيا الله تعالى انواع فتنها را ذكر كرده است ج: آرى! از جمله در آيت: ﴿حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ﴾ (البقرة: 193) ترجمه: ﴿تا كه فتنه نباشد﴾ مراد از فتنه شرك است. در آيت ﴿إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمْ الَّذِينَ كَفَرُوا﴾ ( النساء: 101) ترجمه: ﴿اگر خوف بريد, كه كافران شما را به فتنه اندازند﴾ مراد از آن گمراهى مى باشد وغيره.