در جستجوی نامی جدید برای سرزمینی که امروز افغانستان نام دارد!
11 سپتامبر 2013, 23:45, توسط حسین
رهبران جهادی و مردم این کشور اینفدر بدبختی و بیچارگی کشیدند و عاقبت کشور را تحویل مشتی پشتون دادند !!!!!! ما به کجا میرویم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ همانطور که مردم فارسی زبان آذربایجان شوروی را ترک زبان کردند و از سرزمین مادری راندند 20 سال دیگر با فرزندان پارسی زبان ما هم این کار را خواهند کرد !!!!!!ا من اكنون چه نشستنها ، خاموشيها
رهبران جهادی و مردم این کشور اینفدر بدبختی و بیچارگی کشیدند و عاقبت کشور را تحویل مشتی پشتون دادند !!!!!! ما به کجا میرویم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ همانطور که مردم فارسی زبان آذربایجان شوروی را ترک زبان کردند و از سرزمین مادری راندند 20 سال دیگر با فرزندان پارسی زبان ما هم این کار را خواهند کرد !!!!!!ا من اكنون چه نشستنها ، خاموشيها
با تو اكنون چه فراموشيهاست
چه كسي مي خواهد
من و تو ما نشويم
خانه اش ويران باد
من اگر ما نشوم ، تنهايم
تو اگر ما نشوي
خويشتني
از كجا كه من و تو
شور يكپارچگي را در شرق
باز برپا نكنيم
از كجا كه من و تو
مشت رسوايان را وا نكنيم
من اگر برخيزم
تو اگر برخيزي
همه برمي خيزند
من اگر بنشينم
تو اگر بنشيني
چه كسي برخيزد ؟
چه كسي با دشمن بستيزد ؟
چه كسي
پنجه در پنجه هر دشمن دون
آويزد
دشتها نام تو را مي گويند
كوهها شعر مرا مي خوانند
كوه بايد شد و ماند
رود بايد شد و رفت
دشت بايد شد و خواند
در من اين جلوه ي اندوه ز چيست؟
در تو اين قصه ي پرهيز كه چه؟
در من اين شعله ي عصيان نياز
در تو دمسردي پاييز كه چه؟
حرف را بايد زد
درد را بايد گفت
سخن از مهر من و جور تو نيست
سخن از تو
متلاشي شدن دوستي است
و عبث بودن پندار سرورآور مهر
آشنايي با شور؟
و جدايي با درد؟
و نشستن در بهت فراموشي
يا غرق غرور؟
سينه ام آينه اي ست
با غباري از غم
تو به لبخندي از اين آينه بزداي غبار
آشيان تهي دست مرا
مرغ دستان تو پر مي سازند
آه مگذار ، كه دستان من آن
اعتمادي كه به دستان تو دارد به فراموشيها بسپارد
آه مگذار كه مرغان سپيد دستت
دست پر مهر مرا سرد و تهي بگذارد
من چه مي گويم ، آه
با تو اكنون چه فراموشيها
با من اكنون چه نشستنها ، خاموشيهاست
تو مپندار كه خاموشي من
هست برهان فراموشي من
من اگر برخيزم
تو اگر برخيزي
همه برمي خيزند
(حیمد مصدق)