سلام به همه،
آقای حسین زاهدی می نویسد:
"شکیرا میرقصد تا با فقر مبارزه کند! مگر در کشور ما افغانستان همین آقایان که از اسلام و اسلامیت داد می زنند نه تنها که به اندیشه متبرک شان چنین عمل خیرخواهانه ی خطور نمی کند بلکه..."
حالا شما بیایید که از این نَوده پیوند کنیم:
آیا منظور آقای زاهدی این است که در کشور ما افغانستان همین آقایان که از اسلام و و اسلامیت داد می زنند، به اندیشه متبرک؟ شان خطور نکرده است که چنین عمل خیرخواهانه یی یعنی رقصیدن به سبک شکیرا را انجام بدهند تا گشنه گان جهان را سیر و تشنه گان آن را سیرآب سازند.
اول اینکه معلوم نیست این آقایان کدام اند؟ بعد معلوم نیست که آیا رقص این؟ آقایان می تواند کمکی به رفع فقر در جهان کند و بالاخره این هم معلوم نیست که ایا رقص این آقایان؟ خریدار دارد یا نه؟
گذشته از آن سوال دیگری هم مطرح می شود که این عمل خیرخواهانه چرا به اندیشه متبرک خود آقای زاهدی خطور نکرده است...
این دیگر بسیار فلسفی می شود اگر بگویم آیا آن کسی که محفل رقص شکیرا پول می دهد، هدفش کمک به فقر زدایی در جهان است یا لذت بردن از خم و چم شکیرا. شاید بعضی فقیران خوش ذوق هم پیدا شوند که پول اهدایی را در کنسرت بعدی شکیرا برای تماشای آن حرکات آن چنانی که آقای زاهدی انتظار دیدن شان را از این آقایان؟ دارند، به مصرف برسانند و خود چند شب و روز دیگری گرسنه روزگار بگذرانند.
تا چه وقت فرهنگ گدایی را در کشور خود تبلیغ کنیم. میلیاردها دالر از زمان سقوط طالبان به افغانستان سرازیر شد، هنوز کسانی استند در کشور ما که علف می خورند.
ترویج شکیرا چه درد من را دوا می کند. این مسخره بازی های تیپ هالیوود چه گره از کار من و تو می گشاید آقای زاهدی؟
در غرب معمول این است که هنگام تقریب نشر اثر هنرمندی، به دور و بر او خاکباد راه می اندازند تا "بیزنس" شان راه افتد. شایعات راه می افتد، ازدواج ها صورت می گیرد، طلاق ها ثبت فورم ها (در حقیقت نشرات) می شود تا کاست هنرمند به فروش رود یا فیلمش بیننده پیدا کند.
آقای زاهدی،
بیایید از آن بالا ها به پایین! شکیرا را بگذارید کار خود را کند. مثال او را برای ما ندهید.
وقتی من در قریه ام به یکی از این فقیرا گفتم که آقای زاهدی گفته است شکیرا می رقصد تا پولش را به او روان کنند، یک فکاهی را به من گفت. فکاهی را برای تان نمی گویم چون آقای میر هزار شاید نشرش نکند، اما نتیجه اش را می گویم:
گفت: می ترسم اگر پول از رقص شکیرا به ما رسد، شهرت به او رسد و ......... پاره گی اش به ما.
سلام به همه،
آقای حسین زاهدی می نویسد:
"شکیرا میرقصد تا با فقر مبارزه کند! مگر در کشور ما افغانستان همین آقایان که از اسلام و اسلامیت داد می زنند نه تنها که به اندیشه متبرک شان چنین عمل خیرخواهانه ی خطور نمی کند بلکه..."
حالا شما بیایید که از این نَوده پیوند کنیم:
آیا منظور آقای زاهدی این است که در کشور ما افغانستان همین آقایان که از اسلام و و اسلامیت داد می زنند، به اندیشه متبرک؟ شان خطور نکرده است که چنین عمل خیرخواهانه یی یعنی رقصیدن به سبک شکیرا را انجام بدهند تا گشنه گان جهان را سیر و تشنه گان آن را سیرآب سازند.
اول اینکه معلوم نیست این آقایان کدام اند؟ بعد معلوم نیست که آیا رقص این؟ آقایان می تواند کمکی به رفع فقر در جهان کند و بالاخره این هم معلوم نیست که ایا رقص این آقایان؟ خریدار دارد یا نه؟
گذشته از آن سوال دیگری هم مطرح می شود که این عمل خیرخواهانه چرا به اندیشه متبرک خود آقای زاهدی خطور نکرده است...
این دیگر بسیار فلسفی می شود اگر بگویم آیا آن کسی که محفل رقص شکیرا پول می دهد، هدفش کمک به فقر زدایی در جهان است یا لذت بردن از خم و چم شکیرا. شاید بعضی فقیران خوش ذوق هم پیدا شوند که پول اهدایی را در کنسرت بعدی شکیرا برای تماشای آن حرکات آن چنانی که آقای زاهدی انتظار دیدن شان را از این آقایان؟ دارند، به مصرف برسانند و خود چند شب و روز دیگری گرسنه روزگار بگذرانند.
تا چه وقت فرهنگ گدایی را در کشور خود تبلیغ کنیم. میلیاردها دالر از زمان سقوط طالبان به افغانستان سرازیر شد، هنوز کسانی استند در کشور ما که علف می خورند.
ترویج شکیرا چه درد من را دوا می کند. این مسخره بازی های تیپ هالیوود چه گره از کار من و تو می گشاید آقای زاهدی؟
در غرب معمول این است که هنگام تقریب نشر اثر هنرمندی، به دور و بر او خاکباد راه می اندازند تا "بیزنس" شان راه افتد. شایعات راه می افتد، ازدواج ها صورت می گیرد، طلاق ها ثبت فورم ها (در حقیقت نشرات) می شود تا کاست هنرمند به فروش رود یا فیلمش بیننده پیدا کند.
آقای زاهدی،
بیایید از آن بالا ها به پایین! شکیرا را بگذارید کار خود را کند. مثال او را برای ما ندهید.
وقتی من در قریه ام به یکی از این فقیرا گفتم که آقای زاهدی گفته است شکیرا می رقصد تا پولش را به او روان کنند، یک فکاهی را به من گفت. فکاهی را برای تان نمی گویم چون آقای میر هزار شاید نشرش نکند، اما نتیجه اش را می گویم:
گفت: می ترسم اگر پول از رقص شکیرا به ما رسد، شهرت به او رسد و ......... پاره گی اش به ما.