ج یک : زیرا درصورت تجزیه این کشورخطوط حاکمیت قبیله حاکم محدود گردیده وآنان از چپاول منابع تحت سیطره شان محروم خواهند گردید.
ج دوم : بلی حقیقت این امر، شکستاندن یک سنت زنگیده وتراشیده کسانیست که تا امروز با شعار ملی از مردم وداشته های شان بعنوان سرم استفاده نموده اند.هرچند که از طرح تا اجرای این موضوع راهی دشواری را در پیش خواهیم داشت اما این یک آغاز برای پایان یک سرنوشت دست ساخته ی شوم خواهند بود.
ج سوم : همه انسانها آزاد آفریده شده اند این حق مردم است تا برای آزادی خویش متوصل به قیام علیه بیدادگری گردند.این ربطی به بیگانگان ندارد.وطنی که تنفس ما در آن قاچاق صورت پذیرد هزار مرتبه بی وطنی افضل تر است
ج چهارم :وقتی برای رهای ایستادیم ودر مقابل زورگویان مزدور نه گفتیم محدوده ها خودبخود مشخص خواهند گردید.
ج پنجم : آنها بدون هرگونه اتخاذ مجوز دست به سرکوب آزادی خواهان خواهند زد این روش همیشگی استبداد علیه جنبش های رهایی بخش بوده است.
ج ششم: خیر ابدا
ج هفتم:بلی
ج هشتم : موافقم پرسش ها برای مخالفان تجزیه افغانستان
1:مخالف نیستم
2:هیچ امیدواری وجود ندارد
3:هنوز درین کشور دولتی که مبنای موجودیتش امتیاز طلبی های قومی ،چپاول،حق کشی و استبداد نبوده باشد بمیان نیامده است.مردم ما با تجارب ازین قبیل کاملا بیگانه هستند،حاکمیت همیشه تک قومی جابر وروبرو با مردم درپناه سرنیزه ی بیگانگان بوده اند.
4:خیر
5:احتمالا تحریک بیرونی ها موثر باشند اما درین کشور اگر قیام تجزیه خواهی صورت بگیرد بعید میدانم که از جان بلب رسیدن دستگاه حاکم قبیله یی نباشد.
6:خیر هرگز نا ممکن نبوده و بخاطریکه مردم داغ دوصدساله دارند اگر این موضوع مطرح گردد این ممکن از آن مردم خواهند بود .
7 :اگر این کشور تجزیه گردد دیگر قومیت های ممتاز برای اتلاف حق دیگران کشته نمیدهند و مردم نیزبرای دفاع شان نیاز مند آمادگی های هرآنی نخواهند بود.طوایف تحت ستم با هم داخل یک چوکات کشوری را خواهند ساخت که در آن وزنه ها همه متعادل خواهند بود و کسی خواهان امتیاز قومی شده نمیتواند.
8 : اگر افغانستان واحد که داریم پابرجا بماند همیشه باید باج داد و از حق خویش محروم بود واحساس شهروندی را از خودبرید وبازندگی قاچاق خو کردیعنی همه عمر بامرگ ذلت بار هم آغوش باید بود .درصورت قیام عمومی ورهایی از شر قیبله سالاران مزدور به هر اندازه که قتال صورت بگیرد بسوی خط پایان نزدیک میگردد نه چون حالت فعلی که زمان متوقف گردیده باشد.
9 : تاوقتی که انگلیس درین کشور دست باز مثل امروز داشته باشد این طرح بعید بنظر میرسد که به منصه اجرا گذاشته شود زیرا بریتانیا این کشوررا برای قبایل گمشده اش میخواهد.انگلیس افغانستان را برای جهانی شدن اسرایل جهانگیر در نظر دارد ،اما در صورت تجزیه یی این کشوراین امر یک مژده بزرگ برای همه شهروندان ساکن این سرزمین خواهند بودکه با آغاز فصل جدید همه چیز جدید خواهند بود ودغدغه های هجوم وغارت و تجاوز و امتیاز طلبی دیگر وجود نخواهند داشت زیرا در آن صورت توازن برقرار میگردد.
10:تمام
ج یک : زیرا درصورت تجزیه این کشورخطوط حاکمیت قبیله حاکم محدود گردیده وآنان از چپاول منابع تحت سیطره شان محروم خواهند گردید.
ج دوم : بلی حقیقت این امر، شکستاندن یک سنت زنگیده وتراشیده کسانیست که تا امروز با شعار ملی از مردم وداشته های شان بعنوان سرم استفاده نموده اند.هرچند که از طرح تا اجرای این موضوع راهی دشواری را در پیش خواهیم داشت اما این یک آغاز برای پایان یک سرنوشت دست ساخته ی شوم خواهند بود.
ج سوم : همه انسانها آزاد آفریده شده اند این حق مردم است تا برای آزادی خویش متوصل به قیام علیه بیدادگری گردند.این ربطی به بیگانگان ندارد.وطنی که تنفس ما در آن قاچاق صورت پذیرد هزار مرتبه بی وطنی افضل تر است
ج چهارم :وقتی برای رهای ایستادیم ودر مقابل زورگویان مزدور نه گفتیم محدوده ها خودبخود مشخص خواهند گردید.
ج پنجم : آنها بدون هرگونه اتخاذ مجوز دست به سرکوب آزادی خواهان خواهند زد این روش همیشگی استبداد علیه جنبش های رهایی بخش بوده است.
ج ششم: خیر ابدا
ج هفتم:بلی
ج هشتم : موافقم
پرسش ها برای مخالفان تجزیه افغانستان
1:مخالف نیستم
2:هیچ امیدواری وجود ندارد
3:هنوز درین کشور دولتی که مبنای موجودیتش امتیاز طلبی های قومی ،چپاول،حق کشی و استبداد نبوده باشد بمیان نیامده است.مردم ما با تجارب ازین قبیل کاملا بیگانه هستند،حاکمیت همیشه تک قومی جابر وروبرو با مردم درپناه سرنیزه ی بیگانگان بوده اند.
4:خیر
5:احتمالا تحریک بیرونی ها موثر باشند اما درین کشور اگر قیام تجزیه خواهی صورت بگیرد بعید میدانم که از جان بلب رسیدن دستگاه حاکم قبیله یی نباشد.
6:خیر هرگز نا ممکن نبوده و بخاطریکه مردم داغ دوصدساله دارند اگر این موضوع مطرح گردد این ممکن از آن مردم خواهند بود .
7 :اگر این کشور تجزیه گردد دیگر قومیت های ممتاز برای اتلاف حق دیگران کشته نمیدهند و مردم نیزبرای دفاع شان نیاز مند آمادگی های هرآنی نخواهند بود.طوایف تحت ستم با هم داخل یک چوکات کشوری را خواهند ساخت که در آن وزنه ها همه متعادل خواهند بود و کسی خواهان امتیاز قومی شده نمیتواند.
8 : اگر افغانستان واحد که داریم پابرجا بماند همیشه باید باج داد و از حق خویش محروم بود واحساس شهروندی را از خودبرید وبازندگی قاچاق خو کردیعنی همه عمر بامرگ ذلت بار هم آغوش باید بود .درصورت قیام عمومی ورهایی از شر قیبله سالاران مزدور به هر اندازه که قتال صورت بگیرد بسوی خط پایان نزدیک میگردد نه چون حالت فعلی که زمان متوقف گردیده باشد.
9 : تاوقتی که انگلیس درین کشور دست باز مثل امروز داشته باشد این طرح بعید بنظر میرسد که به منصه اجرا گذاشته شود زیرا بریتانیا این کشوررا برای قبایل گمشده اش میخواهد.انگلیس افغانستان را برای جهانی شدن اسرایل جهانگیر در نظر دارد ،اما در صورت تجزیه یی این کشوراین امر یک مژده بزرگ برای همه شهروندان ساکن این سرزمین خواهند بودکه با آغاز فصل جدید همه چیز جدید خواهند بود ودغدغه های هجوم وغارت و تجاوز و امتیاز طلبی دیگر وجود نخواهند داشت زیرا در آن صورت توازن برقرار میگردد.
10:تمام