فيلمى براى روشنفكران ( نگاه ديگر به تاريخ، فرهنگ، اديان، اقتصاد و تمدن غرب)

آقای جعفررضایی!
من بشما توصیه نکرده ام که شما مانند مانند ملانصرالدین یکدنده برسر قول ونظر تان استوار بمانید ؛ من گفته ام که چرا این کاوشگری وجستجوگری شما بطرف بلندی میلان ندارد که همیشه بطرف پائین میلان میکند.
ترقی های عالم زپائین است به بالا
ولیکن جعفررضایی زبالا به پائین می ترقد.
شما زمانیکه درایران وکویته بودید از غلات شیعه بودید ومانند حجت الاسلام گوزی الله یاری در دنیای ازعقده ونفرت علیه اصحاب پیامبر بزرگ شدید واحمقانه وجاهلانه درجنگی که چهارده صد سال پیش میان اصحاب پیامبر صورت گرفته یکجانب را دشنام وجانب دیگر را به تجلیل می نشستید وجز سینه زنی وزنجنیر زنی کار دیگر نداشتید ، باهمین منطق عقده ایی بر بخشی از انسانها طعن ولعن می فرستادید ؛ ولی زمانیکه به امریکا رسیدید، هویت هزاره گی را جدا از قومیت های ساکن افغانستان اعلام داشته وبه نحو دیگری به بهانه تحول طلبی خودتان را اولاده های چنگیز معرفی کردید، بعد به نویسنده های هزاره توصیه کردید که ازجنایات مزاری هم باید بنویسند، ولی بعدا خودتان به او لقب شهید اعطا میکنید واز محقق کابلی انتقاد میکنید ومحسنی را بخاطر هزاره نبودن شایستهء رهبری نمیدانید وبعد هم به دست بوسی یک تریاک نوش ایرانی بنام آرامش دوستدار شتافته وخزعلیات اورا سرقت کرده ودیگران از سرقت وکاپی برداری منع میکنید، درین کارهای شما نه من تهور دیده ام ونه هم تغیرات مثبت ونه هم منطق انسانی .
باوجودیکه دو مزخرفنامهء تان را لینک داده ام وآنرا مشت نمونهء خروار ازگرایشات فاشیستی شما آوردم ولی شما جواب آنرا ندادید وآنرا به بهانهء سالهای گذشته از سرتان رد کردید ولی پرسش این است که: فرق بین شما وملا الله یاری که مروج ومبلغ نفرت مذهبی است درچی است؟ تفاوت میان لحن نوشتاری شما ولحن گفتاری الله یاری درکجاست؟ آیا شما با این همه دلایلی که برای تان ارائه داشتم بازهم اصرار دارید که بطرف تغیر پیش میروید ویا بطرف گمراهی وهلاکت؟