سردمدارانِ جنایتکار،غرق در منجلاب تضادها

باعرض ادب خدمت نویسنده! نوشته تحلیلی جالبی بود اما در بخش دین نکته های وجود دارد که قابل درنگ وتامل است. بحث دین وشناخت دینی یک بحث جدیدی در عرصه دین نیست. ما بار ها از متفکرین وروشنفکران دینی مان؛ مثلا از اقای کریم سروش به کررات شنیده ایم که دین (اسلام) در اصل خود هیج عیبی ندارد، هر انچه عیب است در مسلمانی ماست: حالا اگر ما فرض کنیم که نویسنده این مقاله آقای (یوسفی) با این پیش فرض که برداشت ها و تفسیر های ناقص ما مسلمانهاست که از دین یک چهره هیولا ساخته ایم ، ورنه دین اسلام یکی از بهترین وکاملترین ادیان جهان است. حالا سوال من در این است که چه تناسبی (اخلاقی٫ علمی ویا روانی) میان این همه خشونت ها ٫ مسلمانها و دین اسلام وجود دارد؟ و اصلا چرا پیروان این دین کامل از اول تا به اخر راه را اشتباه آمده است ونتوانسته اند که مفهوم واقعی دین را درک کنند؟