عالی جناب تاتار .
تو به نام « تاریخ » یک کتاب هم نخوانده ی و صرف از روی احساسات و باور های دینی موروثی ات سخن می گویی . حتا همان کتاب « تاریخ تمدن » جرجی زیدان را هم نخوانده ای . کتابی که صفحات آن پر است از تجاوز اعراب بادیه نشین بر پیروان سایر ادیان در مناطق مجاور شان و بعدها هم با غارت همسایه گان در آسیا ، افریقا و مناطقی از اروپا . غارت اموال دیگران را « غنیمت » نام نهاده و زنان و دختران آنان را « کنیز » و مردان شان را به نام « برده » در بازار برده فروشان لیلام می نمودند . این قوم بی فرهنگ از زمان محمد تا اخیر دوره عباسیان فقط از طریق اموال غنیمت امرا معاش مینمودند و از دست رنج خود حتا دیناری نداشتند . یکی دو جمله از همین کتابیکه نام آن را شنیده ای ( تاریخ تمدن اسلام – تألیف جرجی زیدان – ترجمه علی جواهر کلام ) برایت می نویسم .
« ... اما پس از آن که شام و ایران و مصر گشوده شد ، بقدری زر و سیم بدست مسلمانان افتاد که از زیادی آن بوحشت افتاده نگران گشتند . می گویند اباهریره که از بحرین آمد ، پول زیادی برای عمر آورد ، عمر پرسید : چقدر پول آوردی ؟ اباهریره گفت پانصد هزار درهم . عمر که نام پانصد هزار را شنید با تعجب پرسید ، آیا می فهمی چه میگویی ؟ اباهریره پاسخ داد ، آری ، می گویم صد تا هزار تا پنجدفعه . آنگاه عمر بر منبر رفته گفت :
ای مردم ، مال زیادی برای ما رسیده اگر میخواهید بشمریم و اگر می خواهید با پیمانه پیمان کنیم . همین گونه پیش آمد ها و درآمد های زیاد سبب شد که عمر دیوان تأسیس کرد و برای هریک از مسلمانان مقرری معلوم داشت . » صفحه 220
« ... در زمان حضرت رسول اکرم این مقرری مشخص نمیشد و بسته به غنایمی بود که بدست مسلمانان می افتاد که خمس آن را حضرت رسول برای خود برمیداشت و بقیه را بدون رعایت سابقه و نسب میان یاران تقسیم میفرمود که نمونۀ آن بصورت ذیل میباشد :
1- هریک از مهاجر و انصار که در واقعۀ بدر کبری شرکت داشتند ، سالی 5000 درهم .
2- هر یک که شرکت نداشتند سالی 4000 درهم
3- هریک از زنان پیغمبر (ص) سالی 12000 درهم
4- عباس عموی پیغمبر (ص) سالی 5000 درهم
5- حسن و حسین سالی 3000 درهم
6- عبدالله پسر عمر سالی 2000 درهم
7- هریک از فرزندان « پسر » مهاجر وانصارسالی 800 درهم .
8- هریک از اهالی مکه سالی 800 درهم
9- سایر مسلمانان سالی 300 تا 500 درهم
10- زنان مهاجر و انصار سال 200 تا 600 درهم
اگر مقرری آن روز سپاهیان را با مقرری امروز ارتش ممالک متمدنه مقایسه کنیم ، خواهیم دید که در صدر اسلام حقوق و جیرۀ افراد سپاهی به مراتب بیش از حقوق سربازان امروز بود » ص 131
و اما دوره عباسیان نقدینگی خزانه مسلمانان فزونی یافت چنانچه پس از مرگ منصور خلیفه ششصد میلیون درهم وچهارده میلیون دینار در خزانه یافتند و اگر به حساب آنروز هر دیناری را پانزده درهم حساب کنیم ، ذخیره منصور هشتصد و ده میلیون درهم بوده است ( هر درهم مساوی به یک فرانک فرانسه است ) . منصور مبالغ زیادی در جنگ با مخالفان مصرف نمود از آن جمله در سال 154 هجری ، ششصدوسی میلیون درهم در جنگ با اقوام افریقیه خرج کرد و از همین یک رقم باید به مصارف عظیم سایر جنگهای وی پی ببریم . منصور علاوه بر مصارف جنگی ، مبالغ گزافی به کسان و نزدیکان خویش بخشش میکرد و چنانکه در ظرف یکروز ده میلیون درهم میان خویشاوندان خود پخش نمود . تنها برای ساختمان بغداد 4833000 درهم مصرف کرد . با این محاسبه میتوان بخوبی پذیرفت که در زمان منصور ، هزار میلیون ( یک میلیارد ) درهم به خزانه رسیده بوده است .
مهدی از سال 158 تا 169 خلافت کرد و آنچه را در آن مدت گرد آورد به ضمیمۀ موجودی پدر خود منصور ، بزل و بخشش کرد . مثلاً عبدالله بن مالک را در یک موقع چهار صد بار استر درهم بخشید .
گزیده های از سایر قسمت های همین کتاب را بعداً خواهم آورد .
سلامت باشید .
عالی جناب تاتار .
تو به نام « تاریخ » یک کتاب هم نخوانده ی و صرف از روی احساسات و باور های دینی موروثی ات سخن می گویی . حتا همان کتاب « تاریخ تمدن » جرجی زیدان را هم نخوانده ای . کتابی که صفحات آن پر است از تجاوز اعراب بادیه نشین بر پیروان سایر ادیان در مناطق مجاور شان و بعدها هم با غارت همسایه گان در آسیا ، افریقا و مناطقی از اروپا . غارت اموال دیگران را « غنیمت » نام نهاده و زنان و دختران آنان را « کنیز » و مردان شان را به نام « برده » در بازار برده فروشان لیلام می نمودند . این قوم بی فرهنگ از زمان محمد تا اخیر دوره عباسیان فقط از طریق اموال غنیمت امرا معاش مینمودند و از دست رنج خود حتا دیناری نداشتند . یکی دو جمله از همین کتابیکه نام آن را شنیده ای ( تاریخ تمدن اسلام – تألیف جرجی زیدان – ترجمه علی جواهر کلام ) برایت می نویسم .
« ... اما پس از آن که شام و ایران و مصر گشوده شد ، بقدری زر و سیم بدست مسلمانان افتاد که از زیادی آن بوحشت افتاده نگران گشتند . می گویند اباهریره که از بحرین آمد ، پول زیادی برای عمر آورد ، عمر پرسید : چقدر پول آوردی ؟ اباهریره گفت پانصد هزار درهم . عمر که نام پانصد هزار را شنید با تعجب پرسید ، آیا می فهمی چه میگویی ؟ اباهریره پاسخ داد ، آری ، می گویم صد تا هزار تا پنجدفعه . آنگاه عمر بر منبر رفته گفت :
ای مردم ، مال زیادی برای ما رسیده اگر میخواهید بشمریم و اگر می خواهید با پیمانه پیمان کنیم . همین گونه پیش آمد ها و درآمد های زیاد سبب شد که عمر دیوان تأسیس کرد و برای هریک از مسلمانان مقرری معلوم داشت . » صفحه 220
« ... در زمان حضرت رسول اکرم این مقرری مشخص نمیشد و بسته به غنایمی بود که بدست مسلمانان می افتاد که خمس آن را حضرت رسول برای خود برمیداشت و بقیه را بدون رعایت سابقه و نسب میان یاران تقسیم میفرمود که نمونۀ آن بصورت ذیل میباشد :
1- هریک از مهاجر و انصار که در واقعۀ بدر کبری شرکت داشتند ، سالی 5000 درهم .
2- هر یک که شرکت نداشتند سالی 4000 درهم
3- هریک از زنان پیغمبر (ص) سالی 12000 درهم
4- عباس عموی پیغمبر (ص) سالی 5000 درهم
5- حسن و حسین سالی 3000 درهم
6- عبدالله پسر عمر سالی 2000 درهم
7- هریک از فرزندان « پسر » مهاجر وانصارسالی 800 درهم .
8- هریک از اهالی مکه سالی 800 درهم
9- سایر مسلمانان سالی 300 تا 500 درهم
10- زنان مهاجر و انصار سال 200 تا 600 درهم
اگر مقرری آن روز سپاهیان را با مقرری امروز ارتش ممالک متمدنه مقایسه کنیم ، خواهیم دید که در صدر اسلام حقوق و جیرۀ افراد سپاهی به مراتب بیش از حقوق سربازان امروز بود » ص 131
و اما دوره عباسیان نقدینگی خزانه مسلمانان فزونی یافت چنانچه پس از مرگ منصور خلیفه ششصد میلیون درهم وچهارده میلیون دینار در خزانه یافتند و اگر به حساب آنروز هر دیناری را پانزده درهم حساب کنیم ، ذخیره منصور هشتصد و ده میلیون درهم بوده است ( هر درهم مساوی به یک فرانک فرانسه است ) . منصور مبالغ زیادی در جنگ با مخالفان مصرف نمود از آن جمله در سال 154 هجری ، ششصدوسی میلیون درهم در جنگ با اقوام افریقیه خرج کرد و از همین یک رقم باید به مصارف عظیم سایر جنگهای وی پی ببریم . منصور علاوه بر مصارف جنگی ، مبالغ گزافی به کسان و نزدیکان خویش بخشش میکرد و چنانکه در ظرف یکروز ده میلیون درهم میان خویشاوندان خود پخش نمود . تنها برای ساختمان بغداد 4833000 درهم مصرف کرد . با این محاسبه میتوان بخوبی پذیرفت که در زمان منصور ، هزار میلیون ( یک میلیارد ) درهم به خزانه رسیده بوده است .
مهدی از سال 158 تا 169 خلافت کرد و آنچه را در آن مدت گرد آورد به ضمیمۀ موجودی پدر خود منصور ، بزل و بخشش کرد . مثلاً عبدالله بن مالک را در یک موقع چهار صد بار استر درهم بخشید .
گزیده های از سایر قسمت های همین کتاب را بعداً خواهم آورد .
سلامت باشید .